Κινηματογράφος: Ζητείται κατάλληλος άνδρας για…

Η αναζήτηση γαμπρού και η αναζήτηση ενός χάκερ, ο οποίος απειλεί την ανθρωπότητα, μας βάζουν αυτή την εβδομάδα να ψάξουμε ποιός είναι ο κατάλληλος τύπος για να αναλάβει τη δουλειά!

από την Αγγελική Γκαλμπένη

Γιατί δουλειά είναι και ο γάμος, σύμφωνα με τον ήρωα των Τσιφόρου-Βασιλειάδη, αλλά ποιός είναι ο κατάλληλος να την… εκτελέσει; Στη νέα ταινία του Μάικλ Μαν τα πράγματα είναι πιο απλά: Ένας μόνο είναι ικανός να φέρει εις πέρας μια τόσο δύσκολη αποστολή και είναι ήδη κρατούμενος στις φυλακές. Οι δύο ταινίες αυτής

της εβδομάδας δεν έχουν φυσικά καμία σχέση μεταξύ τους, καθώς στην ελληνική το πιο ισχυρό όπλο είναι το (αρχικό) σενάριο, ενώ στην αμερικάνικη δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις…

Οι γαμπροί της ευτυχίας

Λεζάντα: ΚΩΜΩΔΙΑ, 98’ | ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΡΚΙΔΗΣ | ΠΑΙΖΟΥΝ: ΚΩΣΤΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΡΥΠΙΩΤΗΣ, ΧΡΥΣΑ ΡΩΠΑ | ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΕΛΛΑΔΑ

53 χρόνια μετά, η αγαπημένη κλασσική ελληνική ταινία επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με νέα σκηνοθεσία και ενδιαφέρουσα διανομή! Το θεατρικό έργο των Τσιφόρου-Βασιλειάδη εκσυγχρονίζεται και στα χέρια του Στράτου Μαρκίδη από πανέξυπνη κωμωδία καταστάσεων και παρεξηγήσεων καταφέρνει να γίνει μια παροδική ανοησία!

Ελλειπτική θα χαρακτήριζα τη σκηνοθεσία, αλλά απ’ την άλλη αν αναλογιστεί κανείς και τις προηγούμενες ταινίες του σκηνοθέτη («Λάρισα εμπιστευτικό», «I love Karditsa»), θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι απλά αυτό είναι το προσωπικό του στυλ, που αποθέτει στην 7η τέχνη.

Σε αυτήν την καινούργια εκδοχή της ταινίας, λοιπόν, ο Βαγγέλης είναι ήδη παντρεμένος με την Λίνα, αλλά τους ενοχλεί αφάνταστα η συμβίωση με την ανύπαντρη αδερφή του Βαγγέλη, την Ευτυχία. Ο μόνος τρόπος για να την ξεφορτωθούνε είναι να την παντρέψουνε! Ποιός, όμως, θα είναι ο γαμπρός; Η Ευτυχία δεν είναι μια απλή κοπέλα… Και τα χρονάκια της τα ʼχει και τις παραξενιές της τις έχει… Αυτό που δεν έχει είναι η εμφάνιση! Ο Βαγγέλης, όμως, βρίσκει έναν συνεργάτη του, τον Μένη, και καθώς ο δεύτερος είναι χτυπημένος απ’ την οικονομική κρίση, πείθεται κατά κάποιο τρόπο να πάρει για γυναίκα του την αδερφή του Βαγγέλη. Όλα βαίνουν καλώς μέχρι να την αντικρίσει. Τότε, όμως, είναι πολύ αργά για φύγει. Προς έκπληξη όλων, όμως, εμφανίζεται και ένας δεύτερος υποψήφιος γαμπρός στη μέση!

Η διανομή των ρόλων έγινε επιτυχημένα, με αποκορύφωμα, φυσικά, την Χρύσα Ρώπα στον ρόλο της Ευτυχίας, η οποία ταίριαζε απόλυτα σε πολλά χαρακτηριστικά της περσόνας που υποδύθηκε. Οι υπόλοιποι, αναπτύσσοντας απλώς τη μανιέρα την οποία τους ζητάει η εποχή, χάνουν την ευκαιρία να παίξουν τον ρόλο τους, ώστε η υποκριτική τους δεινότητα να φαντάζει ειρωνεία μπροστά στις ερμηνείες της ταινίας του 1962.

Δε μ’ αρέσει να γράφω αρνητική κριτική για ελληνικές ταινίες, καθώς όλοι περιμένουμε να ξανανθίσει και αυτή η τέχνη στη χώρα μας. Αλλά το θέμα είναι να γίνεται αξιοπρεπώς. Βλέποντας ταινίες τέτοιου επιπέδου, γιατί να ζητάει ο θεατής κάτι καλύτερο στην εξόρμησή του στο θέατρο; Είναι ένας φαύλος κύκλος αυτός της τέχνης και, δυστυχώς, οι μαρκαδόροι είναι σε χέρια που δεν ξέρουν να ζωγραφίζουν. Ή, ίσως, κρατούνε το λάθος χρώμα.

Blackhat

Λεζάντα: ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, 135’ | ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΑΙΚΛ ΜΑΝ | ΠΑΙΖΟΥΝ: ΚΡΙΣ ΧΕΜΣΓΟΥΟΡΘ, ΒΑΪΟΛΑ ΝΤΕΙΒΙΣ, ΓΟΥΕΪ ΤΑΝΓΚ | ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΑΜΕΡΙΚΗ

Σε περιόδους οικονομικής κρίσης στα χρηματιστήρια όλοι είναι σε μια κατάσταση προσμονής, κοιτώντας τις οθόνες με τους αριθμούς με περίσσια αγωνία. Έτσι, λοιπόν, και σ’ αυτήν την ταινία, μόνο που ξαφνικά οι χρηματιστές βλέπουν τους αριθμούς να τρελαίνονται! Χάκερς εισέβαλαν στο σύστημα και έφεραν τα πάνω κάτω στις μετρήσεις. Τη δουλειά δεν μπορεί να την αναλάβει κανένας άλλος πέρα απ’ τον κρατούμενο Χάθαγουεϊ, ο οποίος είχε φυλακιστεί με την κατηγορία της ηλεκτρονικής πειρατείας. Ο Χάθαγουεϊ καταφέρνει να ανακαλύψει τα ίχνη του χάκερ, αλλά όχι τον ίδιο. Και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει τρόπος να τον σταματήσουν, αφού μπορεί να χτυπήσει οποιαδήποτε στιγμή, οποιονδήποτε στόχο με πολύ μεγάλες απώλειες για την κοινωνία.

Η σκηνοθεσία του Μάικλ Μαν είναι συναρπαστική. Μπλέκει με τον δικό του τρόπο τον θεατή μέσα σε ένα κόσμο, που μπορεί, μεν, να του είναι άγνωστος, αλλά να νιώθει μεγάλη οικειότητα με ό,τι συναντάει ανά πάσα στιγμή. Η μουσική επένδυση της ταινίας, όπως αρμόζει σε ταινία περιπέτειας, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και τα καταφέρνει περίφημα σε όλες τις εκφάνσεις των συναισθημάτων που καλείται να νιώσει ο θεατής. Από τεχνικής άποψης είναι ό,τι καλύτερο έχουμε δει μέχρι στιγμής από τον Μάικλ Μαν. Και μιλάμε για τον σκηνοθέτη των ταινιών «Ο τελευταίος των Μοϊκανών» (1992), «Ένταση» (1995), «The insider» (1999), «Public enemies» (2009) κ.ά.

Είναι αλήθεια ότι στις μέρες μας που η τεχνολογία έχει ξεπεράσει τα όρια του «καινούργιου» και έχει μπει στα πλαίσια του «καθημερινού», πέρα απ’ τις ευκολίες που προσφέρει, το ίδιο απλόχερα εγκυμονεί κινδύνους. Όλος ο κόσμος είναι συνδεδεμένος, οι άνθρωποι, οι εταιρείες, οι οργανισμοί. Τα πάντα γίνονται μέσω κάποια διαδικτυακής συσκευής. Έτσι, δικαιολογημένα ο χάκερ της ταινίας μπορεί να επέμβει ανά πάσα στιγμή, όπου εκείνος αποφασίσει. Μπορεί με την τεχνολογία να ελέγχεις καλύτερα την καθημερινότητά σου, αλλά την ίδια στιγμή ο έλεγχος φεύγει απ’ τα χέρια σου και βρίσκεται ελεύθερος στον αέρα του διαδικτύου. Για όποιον έχει βλέψεις να επέμβει, η καταστροφή είναι μόνο μερικά πλήκτρα μακριά. Και ξαφνικά όλος ο κόσμος γίνεται ένα πεδίο μάχης, ενάντια σε ένα μόνο εχθρό. Κι έτσι ακόμα όμως ισχύει ότι «το διαδίκτυο μας φέρνει πιο κοντά…».

ΠΡΟΣΕΧΩΣ:

-Για πάντα (από 29/1)

Η Μαργαρίτα Μαντά, στη νέα της ταινία, πραγματεύεται την ιστορία δύο ανθρώπών που είναι μόνοι τους, μέσα σε μία πόλη έρημη. Ο Κώστας και η Άννα, στην Αθήνα…

-Ένα σπίτι στο Παρίσι (από 22/1)

Όταν ένας Αμερικάνος φτάνει στο Παρίσι για να μείνει στο σπίτι που έχει κληρονομήσει, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια περίεργη κάτοικο.