Η παραίτηση, η διαδικασία και η μάχη διαδοχής

Σοκ έχει προκαλέσει στους Ρωμαιοκαθολικούς η ξαφνική απόφαση του Πάπα Βενέδικτου να παραιτηθεί στις 28 Φεβρουαρίου, καθώς δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του λόγω προχωρημένης ηλικίας.

Πρόκειται για την πρώτη παραίτηση Πάπα εδώ και 719 χρόνια, που εξέπληξε κυβερνήσεις, πιστούς, ακόμα και στενούς συνεργάτες του Βενέδικτου.

Το Βατικανό ανέφερε πως αναμένεται να οριστεί ο διάδοχος πριν από το Πάσχα των Καθολικών.

Στην ομιλία του προς το Συμβούλιο στο Βατικανό, την οποία εκφώνησε στα λατινικά ο Πάπας

Βενέδικτος είπε: «Σας κάλεσα για να σας ανακοινώσω μία πολύ σημαντική απόφασή μου για την ζωή της Εκκλησίας. Αφού επανειλημμένα εξέτασα την συνείδησή μου ενώπιον του Θεού, έχω οδηγηθεί στο να είμαι βέβαιος πως οι δυνάμεις μου, λόγω του προχωρημένου της ηλικίας μου, δεν ταιριάζουν πλέον στις συνθήκες για την άσκηση των καθηκόντων μου. Αγαπητοί Αδερφοί, σας ευχαριστώ θερμά για όλη την αγάπη και την εργασία με την οποία στηρίξατε το έργο μου και ζητώ συγχώρεση για όλα τα ελαττώματα μου», είπε ο Ποντίφικας και αναφερόμενος στον εαυτό του και το τι θα κάνει από εδώ και πέρα, είπε: «Σε ό,τι έχει να κάνει με μένα, εύχομαι να υπηρετήσω την Εκκλησία του Θεού και στο μέλλον μέσα από μία ζωή αφιερωμένη στην προσευχή».

Πώς θα εκλεγεί ο νέος Πάπας

Ο νέος Πάπας αναμένεται να εκλεγεί σε χρονικό διάστημα 15-20 ημέρες από την παραίτηση του σημερινού στις 28 Φεβρουαρίου.

Το κονκλάβιο των καρδιναλίων συγκαλείται από τον πρύτανη του σώματος, καρδινάλιο Άντζελο Σοντάνο στην Καπέλα Σιξτίνα του Βατικανού. . Απαρτίζεται από 118 καρδιναλίους, οι οποίοι δεν έχουν συμπληρώσει το 80ό έτος της ηλικίας τους και απομονώνονται εντελώς κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας. Κάθε άνδρας καθολικός μπορεί να εκλεγεί Πάπας. Για την εκλογή του νέου ποντίφικα απαιτείται πλειοψηφία τουλάχιστον δύο τρίτων συν ένας.

Η εκλογή πραγματοποιείται με ψηφοδέλτια, τα οποία καίγονται έως δύο φορές την ημέρα μαζί με όλα τα υπόλοιπα συνοδευτικά έγγραφα, πρακτικά, κλπ. Παραδοσιακά βγαίνει μαύρος καπνός, όσο δεν προκύπτει από τη διαδικασία νέος Πάπας, ενώ μόλις εκλεγεί εξέρχεται λευκός καπνός. Αν δεν εκλεγεί νέος προκαθήμενος εντός τριημέρου, τότε διακόπτεται η διαδικασία για διάλειμμα μίας ημέρας, αφιερωμένης σε προσευχές και περισυλλογή. Ακολουθούν τρία επόμενα στάδια με επτά ψηφοφορίες το καθένα.

Με την εκλογή του νέου Πάπα, η απόφαση ανακοινώνεται στον ίδιο, με την ερώτηση αν πραγματικά επιθυμεί να τον διαδεχθεί. Εφόσον δεχθεί, κάθεται στο θρόνο της Καπέλα Σιξτίνα, όπου δέχεται τους υπόλοιπους καρδιναλίους. Ο υπόλοιπος κόσμος μαθαίνει το γεγονός αρχικά με τον παραδοσιακό τρόπο: τα ψηφοδέλτια καίγονται με τη χρήση ειδικών χημικών που δημιουργούν άσπρο καπνό. Αυτός θα βγει από την καμινάδα της Καπέλα Σιξτίνα. Στη συνέχεια, ο επικεφαλής του Κολλεγίου των Καρδιναλίων ανακοινώνει από τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου το νέο: «Habemus Papam» («Έχουμε Πάπα»). Ο νέος ηγέτης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας εμφανίζεται για να ευλογήσει το πλήθος.

Οι επικρατέστεροι στην κούρσα της διαδοχής του Πάπα

Ήδη, οι οργιάζουν οι εικασίες σχετικά με το ποιος πληροί καλύτερα τις ανάγκες της εκκλησίας. Ανάμεσα σε αυτούς που τα ονόματά τους έχουν ακουστεί από τη στιγμή που ο Πάπας Βενέδικτος ανακοίνωσε την απόφασή του να παραιτηθεί από την Αγία Έδρα, είναι οι εξής:

Καρδινάλιος Angelo Scola, ο ισχυρός αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου, θεωρείται ως ο ισχυρότερος ιταλός υποψήφιος. Ο Σκόλα γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου του 1941 στην Λομβαρδία. Χειροτονήθηκε το 1970 και έχει πτυχία Φιλοσοφίας και Θεολογίας, ενώ ήταν καθηγητής Θεολογικής Ανθρωπολογίας στο Ινστιτούτο του Ιωάννη Παύλου II για τον γάμο και την οικογένεια. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος το 1991, Πατριάρχης της Βενετίας το 2002 και Αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου, επίσης το 2002. Ορίστηκε Καρδινάλιος έναν χρόνο αργότερα.

Καρδινάλιος Marc Ouellet, ένας δογματικός θεολόγος και Καναδός, θεωρείται ως ένα από τα αγαπημένα του Βενέδικτου, ο οποίος τον διόρισε επικεφαλής της Συνόδου Επισκόπων Ο 68χρονος πρώην Αρχιεπίσκοπος του Κεμπέκ ανέλαβε την τρίτη πιο σημαντική θέση στο Βατικανό πριν από τρία χρόνια. Αυτή η θέση τον κάνει έναν από τους επικρατέστερους να διαδεχθεί τον Πάπα Βενέδικτο, αν και ήταν πάντοτε ιδιαίτερα προσεκτικός σε οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα. «Δεν νομίζω ότι θα γίνω ποτέ Πάπας, δεν σκέφτομαι έτσι», είχε πει το 2010. Γεννήθηκε στο Κεμπέκ το 1944, σπούδασε και χειροτονήθηκε το 1968.

Καρδινάλιος Peter Appiah Turkson της Γκάνας, επικεφαλής του Ποντιφικού Συμβουλίου του Βατικανού για την Κοινωνική Δικαιοσύνη, θεωρείται ως το πιο πιθανός Αφρικανός υποψήφιο

Ο Τάρκσον, έγινε Καρδινάλιος από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο II το 2003, αφού υπηρέτησε περισσότερο από 30 χρόνια ως χειροτονημένος ιερέας. Γεννήθηκε στη Γκάνα στις 11 Οκτωβρίου του 1948, ενώ έζησε στη Νέα Υόρκη και στη Ρώμη, πριν χειροτονηθεί ιερέας το 1975. Το 1992 έγινε αρχιεπίσκοπος στο Κέιπ Κόυστ, την πρώην αποικιακή πρωτεύουσα της Γκάνας. Ως αρχιεπίσκοπος, ο Τάρκσον έγινε γνωστός για την ανθρώπινη πλευρά του. Εκτός από τη δική του γλώσσα, μιλά Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά και Εβραϊκά, ενώ μπορεί να καταλάβει λατινικά και ελληνικά. Η δημοτικότητα του στην δυτική Αφρική έφτασε στα ύψη εξαιτίας των συχνών εμφανίσεών του στην τηλεόραση και ειδικά σε μία εβδομαδιαία εκπομπή κάθε Σάββατο πρωί στο κρατικό κανάλι της Γκάνας.

Καρδινάλιος Φράνσις Αρίνζε, θεωρείται ένας από τους επικρατέστερους για την Αγία Έδρα. Οι γονείς του τον έστειλαν σε ένα ιεραποστολικό σχολείο της Ιρλανδίας και σύντομα αποφάσισε πως θέλει να γίνει ιερέας. Χειροτονήθηκε το 1958 και δίδαξε Λειτουργία, Λογική και Βασική Φιλοσοφία σε πανεπιστήμιο της Νιγηρίας, ενώ σπούδασε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο του Λονδίνου. Έζησε από πολύ κοντά τον εμφύλιο ανάμεσα στη Νιγηρία με αφορμή την προσπάθεια αποσκίρτισης και ανεξαρτητοποίησης της Μπάφρας, ενώ στη συνέχεια του ζητήθηκε από τον Ιωάννη Παύλο II να ηγηθεί του Συμβουλίου του Βατικανού για τις σχέσεις με άλλες θρησκείες. Η ικανότητά του να μπορεί να συνδιαλέγεται με ανθρώπους εκτός Βατικανού έχει επαινεθεί από όλους.

Ωστόσο είχε αποδοκιμαστεί έντονα πριν από δέκα χρόνια κατά τη διάρκεια εμφάνισής του σε Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον όταν είχε κατατάξει την ομοφυλοφιλία στην ίδια μοίρα με την μοιχεία και το διαζύγιο, υποστηρίζοντας πως αυτού του είδους οι αμαρτίες χλευάζουν την οικογένεια.