Η δύναμη της αγάπης

Ένα ευχάριστο διάλειμμα απ’ την πολυτάραχη καθημερινότητά σας για αυτήν την εβδομάδα σίγουρα θα ήταν η ταινία κινουμένων σχεδίων «Σον, το πρόβατο».

από την Αγγελική Γκαλμπένη

Και αυτό διότι το χιούμορ της θα σας αλλάξει, έστω για λίγο, την εικόνα της χαοτικής καθημερινότητας των πολιτικών διαπραγματεύσεων, ενώ «Το τραγούδι του Φοίνικα» θα σας οδηγήσει, με ρομαντική υπόκρουση, πίσω στα σκοτεινά συντρίμμια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

«Σον, το πρόβατο»

Λεζάντα: ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ, 85’ | ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

– ΣΕΝΑΡΙΟ: ΜΑΡΚ ΜΠΑΡΤΟΝ, ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΣΤΑΡΖΑΚ | ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΑΓΓΛΙΑ

Ξεκίνησε ως τηλεοπτική σειρά, αλλά οι εμπνευστές του θέλησαν να δώσουν σε περισσότερους θεατές την ευκαιρία να απολαύσουν τις περιπέτειες του Σον και έτσι το έκαναν ταινία!Το συμπαθητικό προβατάκι έκανε μικρές εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές κινουμένων σχεδίων και μετά την επιτυχία που γνώρισε απέκτησε δική του σειρά!Τώρα λοιπόν, στη μεγάλη οθόνη πια, με όλους τους υπόλοιπους αγαπημένους ήρωες, μπλέκεται σε μια μεγάλη περιπέτεια στην πόλη των ανθρώπων.

Λόγω ενός «ατυχήματος», ο ιδιοκτήτης του αγροκτήματος μεταφέρεται προς τη μεγάλη πόλη με το ακυβέρνητο βαν του! Ο Σον το πρόβατο και τα υπόλοιπα ζώα, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν! Να προσπαθήσουν να τον σώσουν! Και καταλήγουν στην μεγάλη πόλη, μεταμφιεσμένα, τρώνε σε εστιατόρια σαν άνθρωποι και μπαίνουν φυλακή!Ο αγρότης, αφού κοιμόταν μέσα στο βαν του, όταν αυτό πήρε τον κατήφορο, ξύπνησε απότομα μετά από ένα ισχυρό τράνταγμα, που τον έκανε… να χάσει τη μνήμη του.

Η ταινία χαρίζει στον κάθε ήρωα της ταινίας, μικρό και μεγάλο, ολοκληρωμένο βιογραφικό και χαρακτήρα, δίνοντας με χιούμορ ακόμα και τις πιο ανούσιες σκηνές. Μια δυσκολία που είχαν να αντιμετωπίσουν οι δημιουργοί, ήταν η απουσία λόγου, μιας που εκτός από κάτι μουγκρητά, κανένα ζωάκι δεν μιλάει. Ο θεατής το ξεχνάει αυτό εύκολα, μετά το πρώτο 5λεπτο και το ξαναθυμάται μόνο στο τέλος της ταινίας, λόγω του έξυπνου χειρισμού των ήχων και της μουσικής.

Κάτι άλλο που προστίθεται στα συν αυτής της ταινίας κινούμενων σχεδίων είναι το σκηνικό, στο οποίο τοποθετείται η ιστορία. Για φόντο θέλησαν να δώσουν την εικόνα ενός πανέμορφου γραφικού αγροκτήματος της εξοχής, αλλά αυτό το είχαν ξανακάνει επιτυχημένα οι ίδιοι στις προηγούμενες ταινίες τους (Chickenrun). Τώρα, είχαν την πρόκληση να τοποθετήσουν τους ήρωες σε μια μεγαλούπολη, με τεράστιους αυτοκινητόδρομους, κίνηση και πολλούς ανθρώπους. Φαίνεται, όμως, πως γι’ αυτήν την βρετανική ομάδα, όταν βρίσκεται στο στούντιο, τίποτα δεν είναι αδύνατο. Το αποτέλεσμα αφήνει ευχαριστημένους ανθρώπους όλων των ηλικιών!Ο Σον, το πρόβατο, είναι το καλύτερο παράδειγμα για το πώς μεταφέρεται επιτυχημένα ένα σόου της τηλεόρασης στους κινηματογράφους.

Το τραγούδι του φοίνικα

Λεζάντα: ΔΡΑΜΑ, 90’ | ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΠΕΤΖΟΛΝΤ | ΠΑΙΖΟΥΝ: ΝΙΝΑ ΧΟΣ, ΡΟΝΑΛΤ ΖΕΦΕΡΝΤ | ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Η Νίνα Χος έχει ένα απ’ τα πιο όμορφα πρόσωπα του σύγχρονου ευρωπαϊκού κινηματογράφου και είναι περίεργο να την παρατηρείς να το επιβάλλει στο νυστέρι της πλαστικής χειρουργικής στην αρχή της ταινίας.Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1945 με την Νέλι να έχει μεν καταφέρει να επιζήσει απ’ τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά κουβαλάει πάνω της τα πολλαπλά τραύματα που αναγκάστηκε να υποστεί. Υποβάλλεται σε μια σειρά πλαστικών επεμβάσεων για να αναπλάσει το πρόσωπό της. Αμέσως μετά αναζητά επίμονα τον σύζυγό της. Τον βρίσκει, όμως εκείνος δεν την αναγνωρίζει. Πιστεύει ότι η γυναίκα του έχει πεθάνει. Της προτείνει, όμως, να υποδυθεί την γυναίκα του, καθώς βρίσκει την ομοιότητά τους καταπληκτική, με σκοπό να πάρουν τα χρήματα που της αντιστοιχούν απ’ την κληρονομιά της. Η Νέλι στην αρχή διστάζει, αλλά δέχεται να παίξει αυτόν τον ρόλο, με απώτερο σκοπό να ελέγξει τα πραγματικά συναισθήματα αυτού του άντρα για την γυναίκα του.

Ο Πέτζολντ παρουσιάζει την πρωταγωνίστριά του ως τραγικό θύμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μέχρι η πλοκή να πάρει τα ηνία, αφήνοντας κάθε θεατή να παρακολουθεί την ταινία με αμείωτο ενδιαφέρον ως και την τελική σκηνή. Ο σκηνοθέτης και σε αυτήν του την ταινία δείχνει την εμμονή του με τη φωτογραφία, τη λατρεία του για το έντονο κόντραστ στα κάδρα του, μη θέλοντας να ξεφύγει από τις ταινίες νουάρ, οι οποίες τον έχουν επηρεάσει εμφανέστατα σε όλες τις δουλειές του και το κάνει με πολύ σεβασμό, δείχνοντας ότι έχει διδαχτεί απ’ αυτές και όχι ότι τις μιμείται.

Στο διδακτικό κομμάτι της ταινίας είναι αξιοσημείωτο, πιστεύω, πως η Νέλι (ως το θύμα) επιλέγει να προσπαθήσει να ξαναενταχτεί στη γερμανική κοινωνία με καινούργιο πρόσωπο και ταυτότητα, παρά να πάει να ζήσει με τις πληγές της στην Παλαιστίνη.Σε πολλά σημεία, όπως ήδη αναφέραμε, είναι φανερές οι επιρροές από άλλες ταινίες, αλλά εκτός απ’ αυτό σίγουρα είναι μία ακόμα ταινία που την απασχολεί η κακοποίηση των Εβραίων απ’ τη ναζιστική Γερμανία. Αυτό που την κάνει να διαφέρει είναι ότι ο πολύ καλά μελετημένος σκηνοθέτης με τους συνεργάτες του παρακολούθησαν την εξέλιξη της επίδρασης που είχαν ταινίες τέτοιου περιεχομένου στους Γερμανούς από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα. Και την διαφορετική αντιμετώπιση που είδαν πως υπήρξε -(το 1956, όταν παίχτηκε για παράδειγμα το «Nightandfog» του Ρεσνέ στις Κάννες, όλοι Γερμανοί που ήταν εκεί αποχώρησαν απ’ την αίθουσα)- θέλησαν να την εντάξουν σε αυτήν την ταινία, χτίζοντάς την πάνω στο χάσμα δύο γενεών.

ΠΡΟΣΕΧΩΣ

Το Δεύτερο Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ(από 26/3)

Αν είδατε την πρώτη ταινία, τότε σίγουρα μόνο απ’ τον τίτλο καταλαβαίνετε τι θα γίνει στη δεύτερη! Ένας νέος ένοικος εμφανίζεται στο ξενοδοχείο, ενώ οι ετοιμασίες τρέχουν για το άνοιγμα του δεύτερου εξωτικού ξενοδοχείου Μάριγκολντ!

Η ανταρσία (Insurgent) (από 19/3)

Tοπολυαναμενόμενο δεύτερο μέρος της τριλογίας Divergent είναι προ των πυλών,

εφοδιασμένο με γρήγορες σκηνές δράσης,ό,τι πρέπει για τους λάτρεις της περιπέτειας!