Γ.Προβόπουλος: «Η λύση για την ATEbank ήταν η μόνη βιώσιμη»

«Η ‘Αγροτική Τράπεζα’ δεν ήταν βιώσιμη, στη βάση σειράς κριτηρίων, εποπτικών και επιχειρηματικών. Άλλωστε το βεβαρημένο παρελθόν της ακριβώς αυτό πιστοποιεί», είπε ο κος Γιώργος Προβόπουλος από το βήμα της βουλής, τονίζοντας ότι η λύση για την τράπεζα ήταν η καλύτερη δυνατή. Σύμφωνα με τον διοικητή της ‘Τράπεζας της Ελλάδας(Τ.τ.Ε.),

«η λύση που επελέγη αποτελούσε επομένως μονόδρομο και προξενεί την μικρότερη δυνατή επιβάρυνση για τον φορολογούμενο».

Ο κος Προβόπουλος ανέφερε ότι αξιολογήθηκαν από την κυβέρνηση, την Τ.τ.Ε. και την τρόικα 4 εναλλακτικά σενάρια: Το κλείσιμο και η εκκαθάριση της τράπεζας, η ανακεφαλαιοποίηση και ριζική αναδιάρθρωση της τράπεζας, η αναδιάρθρωση της τράπεζας υπό καθεστώς μεταβατικού πιστωτικού ιδρύματος, με στόχο την πώλησή της σε σύντομο χρονικό διάστημα και, τέλος, η μεταβίβαση των υγιών στοιχείων της τράπεζας προς άλλη τράπεζα.

«Είναι σαφές ότι το κλείσιμο της τράπεζας αποτελούσε μια ακραία κι ανεπιθύμητη λύση. Θα σήμαινε την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας. Θα σήμαινε το κλείσιμο του δικτύου και άρα την αδυναμία εξυπηρέτησης των πελατών. Τέλος, το οικονομικό κόστος θα ήταν τεράστιο, καθώς θα απαιτείτο άμεσα ένα ποσό μεγαλύτερο των 20 δις ευρώ», τόνισε ο κος Προβόπουλος συμπληρώνοντας ότι η ανακεφαλαιοποίηση της ΑΤΕbank δεν ήταν εφικτή, διότι σύμφωνα με το μνημόνιο, η ανακεφαλαιοποίηση δεν θα μπορούσε να γίνει με κεφάλαια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, επειδή η τράπεζα δεν είναι βιώσιμη.
«Έπρεπε λοιπόν να επιλεγεί μία εκ των δύο λύσεων που απέμεναν. Δηλαδή, είτε μεταφορά της υγιούς τράπεζας σε άλλο πιστωτικό ίδρυμα, εφόσον εκδηλωνόταν ενδιαφέρον, είτε η αναδιάρθρωση της τράπεζας υπό καθεστώς μεταβατικού πιστωτικού ιδρύματος με στόχο την πώλησή του εντός σύντομου χρονικού διαστήματος» ανέφερε, προσθέτοντας πως η ειδική μελέτη που κατάρτισε η Τ.τ.Ε. σε συνεργασία με την Bain και συζητήθηκε εκτενώς με την τρόικα, κατέληξε ότι η επιλογή της μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων είναι η καλύτερη.
«Πρώτον, επειδή αποτελεί μόνιμη-βιώσιμη λύση σε σύγκριση με την ίδρυση μεταβατικής τράπεζας, όπου θα έπρεπε να εξευρεθεί σύντομα ιδιώτης αγοραστής, δεύτερον, δεν απαιτείται κατ’ ανάγκην δραστική μείωση του προσωπικού και του δικτύου, όπως θα συνέβαινε στην περίπτωση της μεταβατικής τράπεζας, τρίτον, επιταχύνει την προσαρμογή της εταιρικής κουλτούρας και αναβαθμίζει την αποτελεσματικότητα του μεταβιβαζόμενου υγιούς τμήματος, τέταρτον, ενέχει το μικρότερο τελικό κόστος, λαμβάνοντας υπόψη και την ενίσχυση της μελλοντικής κερδοφορίας λόγω συνεργειών, πέμπτον, συντρέχει μειωμένος κίνδυνος επιπρόσθετων αναγκών ανακεφαλαιοποίησης στο μέλλον».
Ο κος Προβόπουλος πρόσθεσε ότι, ενώ το χρηματοδοτικό κόστος εμφανίζεται, εκ πρώτης όψεως, να είναι το ίδιο και στις δύο λύσεις, στην πραγματικότητα το τελικό πραγματικό κόστος θα είναι χαμηλότερο στην περίπτωση της μεταβίβασης. «Διότι τις συνέργειες που θα επιτευχθούν θα τις καρπωθεί πρωτίστως ο κύριος μέτοχος της ‘Τράπεζας Πειραιώς’. Που δεν είναι άλλος α