Ένας Μολιέρος χωρίς εισιτήριο και ένας Μολιέρος υπερπαραγωγή

από την Ηρώ Μητρούτσικου και τον Μάνο Καβίδα

Ο Μολιέρος (1622-1673) ήταν κλασσικιστής, αλλά κατάφερε να φέρει την κωμωδία στο ύψος της τραγωδίας. Ανάμεσα στα πολλά του έργα, τα οποία θίγουν και διακωμωδούν χαρακτηριστικά ανθρώπινα ελαττώματα-αμαρτήματα, αλλά και τα κακώς κείμενα της εποχής του, γράφει το 1665 ένα έργο διαφορετικό από τα άλλα.

Το «Fabrica Athens» δημιουργήθηκε το 2011. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα θέατρο-χώρο σεμιναρίων, κατασκευασμένο αποκλειστικά και μόνο από ανακυκλώσιμα υλικά και πολύ προσωπική δουλειά. Οι πάγκοι των θεατών είναι

φτιαγμένοι από παλιές ξύλινες κολώνες της ΔΕΗ, τα τσουβάλια των ΕΛΤΑ έχουν μετατραπεί σε μαξιλάρια για τα καθίσματα, οι παλιοί σωλήνες νερού μεταμορφώθηκαν σε θεατρικά σταγκόνια και οι λάμπες μηχανουργείου σε φωτιστικά. Στόχος του να αποτελέσει έναν ελεύθερο τόπο συνάντησης δημιουργών και θεατών από όλες τις κοινωνικές και καλλιτεχνικές προελεύσεις. Βρίσκεται πλάι από το Altera Pars, μερικά λεπτά απόσταση από το Γκάζι. Εκεί, λοιπόν, παρουσιάζονται πάρα πολλές δουλειές με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ ή μόνο με προαιρετική και εθελοντική συνεισφορά των θεατών.

Δον Ζουαν

Ο ήρωας του έργου, ο Δον Ζουάν, σύμβολο του άκαρδου εραστή με τις χιλιάδες ερωμένες και τους αμέτρητους εχθρούς, δεν διαθέτει μόνο εξωτερική ομορφιά και τεράστια αυτοπεποίθηση. Το όπλο του, ως κατακτητή, είναι η ευγλωττία· σαγηνεύει χάρη στην ευφράδειά του. Καμιά δεν ξεφεύγει από την γοητεία του, από παντρεμένες μέχρι και μοναχές. Στο θεατρικό έργο του Μολιέρου, ο ήρωας, έχοντας μόλις εγκαταλείψει μία ακόμη από τις ερωμένες του, προκαλεί ακόμη και τον Θεό σε μια επίδειξη υψηλής αυτοπεποίθησης. Αυτή είναι η αφορμή για τον υπότιτλο του έργου: «Δον Ζουάν ή η πέτρινη ευωχία (πλούσιο δείπνο)».

Μια πολύ όμορφη θεατρική δουλειά από νέους και ταλαντούχους ηθοποιούς, με νεανική, δροσερή θεατρική παρουσία και γρήγορους ρυθμούς, όπως αρμόζει άλλωστε και στα πρότυπα της γαλλικής αυτοσχεδιαστικής κωμωδίας, την οποία υπηρετεί το έργο του Μολιέρου, με συνέπεια όμως σκηνοθετική και υποκριτική πειθαρχεία. Λιτή σκηνοθετική προσέγγιση, χωρίς παρωχημένα αστεία και σχόλια, αλλά με άποψη, τόσο για την υποκριτική γραμμή που ακολουθούσαν οι ηθοποιοί, όσο και για την χορογραφία των ομαδικών σκηνών.

Πρόκειται για ένα δύσκολο και πολυεπίπεδο έργο, κλασσικής αξίας, αλλά επίκαιρο όσο ποτέ σε κοινωνικό-πολιτικό επίπεδο. Διαθέτει καυστική κριτική και αν και επιφανειακά μπορεί να φαίνεται ο κωμικός του χαρακτήρας, με μια ουσιαστικότερη και εκτενέστερη ματιά αναγνωρίζει κανείς τα μεγάλα και θεμελιώδη ερωτήματα που θέτει και καυτηριάζει με την κωμική αυτή σάτιρά του απέναντι σε κοινωνίες, τις οποίες διαβρώνει το πνεύμα του πουριτανισμού και της κοινωνικο-θρησκευτικής παρακμής, του ευσεβισμού και τις σχολαστικής ιδεοληψίας, όπως συμβαίνει στην Γαλλία του 17ου αιώνα.

Η σκανταλιά και η αταξία, το ατελείωτο ξεφάντωμα, οι ερωτικές φιλοφρονήσεις, ο κομπασμός, τα όμορφα, τρελά, δημιουργικά νιάτα, όλα αυτά στολίζουν τον καμβά του θεατρικού έργου, με μια όμορφη περιρρέουσα ατμόσφαιρα ρομαντισμού εποχής, όπως γλαφυρά την περιγράφει στο έργο του ο Μολιέρος.

Οι χαρακτήρες πυκνοί και εκφραστικοί, μετρημένοι και δυναμικοί, διατηρούν πολλά στοιχεία από την ιταλική comedia del arte, με την υποκριτική τους ικανότητα. Οι ηθοποιοί νέοι και ταλαντούχοι: Ιάσων Παπαματθαίου, Μανώλης Βαζαίος , Κώστας Σκύλος, Ηλέκτρα Παροίκου, Κατερίνα Βούρτση, Μαρικαίτη Χατζησολωμού, Κώστας Πέτρου, Ντενίζ Μπονάνο. Ο σκηνοθέτης (Νικόλας Σπανός), αν και κυρίως του κινηματογράφου, δεν είναι στην πρώτη του θεατρική δουλειά. Ιδιαίτερα ξεχώρισαν στους ρόλους τους ο εύγλωττος κατακτητής Δον Ζουάν (Παπαματθαίου)και άπληστος υπηρέτης του Σγαναρέλος (Βαζαίος), ο οποίος κλέβει την παράσταση με τα αστεία του!

Δευτερότριτα στην Fabrica

Μεγ. Αλεξάνδρου & Ευρυμέδοντος, Κεραμεικός (3’ από metro Κεραμεικός)
Το αντίτιμο εισόδου καθορίζεται από τους θεατές. Κρατήσεις: 6973086509.

Φιλάργυρος

Και μια και μιλάμε για Μολιέρο, προχτές το απόγευμα παρακολούθησα τον «Φιλάργυρο», στο Εθνικό, σε σκηνοθεσία Μπέζου. Δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο! Ο ήρωας του έργου, ο τυραννικός Αρπαγκόν, πρόσωπο κωμικό και στο βάθος τραγικό, ζει με το νοσηρό φόβο ότι θα του κλέψουν τα χρήματά του, έρμαιο της αδυναμίας του και της ναρκισσιστικής προσήλωσης στον εαυτό του και στην περιουσία του. Γι’ αυτόν όλα είναι χρήμα, ακόμα και τα αισθήματα των οικείων του, που τους καταδυναστεύει με την παροιμιώδη τσιγκουνιά του. Μάλιστα όταν τα δύο του παιδιά φτάνουν σε ηλικία γάμου, αυτός το μόνο που σκέπτεται είναι πώς με τους γάμους τους θα μεγαλώσει την περιουσία του. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά σχεδιάζει και τον δικό του (δεύτερο) γάμο με μια νεαρή ολιγαρκή δεσποινίδα, με την οποία τυγχάνει να είναι ερωτευμένος ο γιος του! Άλλη μια κλασσική ιστορία comedia del arte, λοιπόν.

Η παράσταση απευθυνόταν μεν σε ένα ευρύ κοινό (ακόμα και σε γυμνάσια και λύκεια), αλλά ήταν μια καλή παράσταση και προπάντων πολύ όμορφη. Αφαιρετικά σκηνικά (χωρίς όμως κάτι ιδιαίτερο) και σύγχρονα (τα περισσότερα) κουστούμια (Γιώργος Πάτσας), από τα οποία ξεχώριζε το κατακόκκινο 50’s ταγιέρ της Δάφνης Λαμπρόγιαννη -σαφής αναφορά στις προξενήτρες των ελληνικών ταινιών, με τις οποίες μεγαλώσαμε- καθώς και τα κουκλίστικα κουστούμια και μακιγιάζ των δυο υπηρετών. Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη μνεία στην υποκριτική της Δ. Λαμπρόγιαννη, στις ιδιαίτερες εμφανίσεις των υπηρετών (Κίτυ Παϊταζόγλου, Γιάννης Στόλλας), καθώς και του ακολούθου του γιου, τον οποίο υποδύεται ο Μιχάλης Τιτόπουλος.

Ο Γιάννης Μπέζος εκτός από την σκηνοθεσία (και τον ρόλο του Αρπαγκόν), υπογράφει και την διασκευή. Θα του καταλογίσω κάποιες μικρές επαναλήψεις για να γελάσει και να ξαναγελάσει το κοινό, αλλά, ωστόσο, είναι μια παράσταση που βλέπεται ευχάριστα, χωρίς να κουράζει στιγμή.

Υπέροχη η μουσική του Κωστή Μαραβέγια, η οποία ερμηνεύεται ζωντανά.

Εθνικό Θέατρο, κτίριο Τσίλλερ μέχρι το Πάσχα.

Προτεινόμενες παραστάσεις που έχουμε δει:

Δεν με χωρά ο τόπος: Μήδεια 14η μέρα

Γιοί και Κόρες, Αστερισμοί, Μήδεια(Μποστ), Θέατρο Ν. Κόσμου

Ήταν κάποτε, Αλεπούδες, Επί Κολωνώ

Interview, Ανάδυσις

ElizaDeth, Πνιγμονή, Γέρμα Vault

Ευρυδίκη Πορεία

Ελάτε σ΄εμάς για καφέ Φούρνος

Μπαρ σε καλό μας Σαίξπηρ bar

Τα ραδίκια ανάποδα ΕliArt

Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη Χυτήριο

Τα λουλούδια στην κυρία Απομηχανής

Ανάκριση Τζ.Καρέζη

Ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα Εν Αθήναις

Η νοσταλγία ενός Ρεμπέτη Σπίτι του Ηθοποιού

Ρωμαίος και Ιουλιέτα 104

Η Αρχή - Αθήνα 1895 - Υλικό Ροΐδης Φούρνος

I will survive Ιλίσια

Κωμικό Μπουμ Μικρό Παλλάς

jazz n comedy Le Pierrot Bistro

stand up Ράβνιω Ginger Ale

California Ντρίμιν Μεταξουργείο

Με ελεύθερη είσοδο:

Interview Ανάδυσις

Αιώνιος Προμηθέας Κατάληψη Στρούγκα

Αδέσποτες σκύλες Γκρι Καφέ

Passport project Zp87

Αθοπετού Τρίκυκλο

Πέρσες Δυναμό

Το πράσινο λεμόνι Λουκούμι bar

Παράσταση αυτοσχεδιαστικού θεάτρου Όναρ Rock Cafe-Bar

Ιδανικός Τόπος Ορίζοντας Γεγονότων