Άσχετοι ή κάτι άλλο παίζει…

Την επισήμανση ότι τα προγράμματα λιτότητας, που επιβάλλονται στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, δεν βγαίνουν χωρίς αναπτυξιακή διάσταση υπογράμμισε σε άρθρο του στην Wall Street Journal ο υφυπουργός Οικονομικών καθηγητής Γιάννης Μουρμούρας.

«Στα προγράμματα προσαρμογής της ευρωπεριφέρειας, όπου η έμφαση είναι στη δημοσιονομική σταθεροποίηση και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να προστεθεί ένας τρίτος πυλώνας, αυτός της ανάπτυξης.

Η ανάπτυξη και η δημοσιονομική εξυγίανση είναι ζητήματα

άρρηκτα συνδεδεμένα, καθώς αποτελούν τις δυο βασικές παραμέτρους για τη διατηρησιμότητα της δυναμικής του χρέους», επισημαίνει ο Μουρμούρας και προσθέτει: «Μαζί με τους στόχους για τα έσοδα και τις δαπάνες του κράτους, καθώς και την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, θα πρέπει να τίθενται και συγκεκριμένοι ποσοτικοποιημένοι στόχοι και δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα ως προς τις αναπτυξιακές δράσεις (πχ. χρηματοδότηση μεγάλων έργων, απορρόφηση κονδυλίων ΕΣΠΑ)».

Αναπτυξιακή διάσταση είναι αυτό που δεν υπάρχει σε κανένα από τα προγράμματα, που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα. Ούτε στο πρώτο Μνημόνιο, ούτε στο δεύτερο. Γι’ αυτό η οικονομία έχει κρημνιστεί στα Τάρταρα της ύφεσης και συνεχίζει την ελεύθερη πτώση. Ο Μουρμούρας έχει δίκιο.

Όπως έρχονται κάθε τρεις και λίγο οι τροϊκανοί και ελέγχουν αν υπάρχει κανένα δεκαδικό απόκλιση στη μείωση του ελλείμματος και ζητούν νέα μέτρα, θα πρέπει να ενσωματωθούν στα προγράμματά τους και στόχοι για την ανάπτυξη. Διότι, αν δεν υπάρχει αναπτυξιακός πυλώνας, πώς θα σταματήσει ο φαύλος κύκλος της ύφεσης, των ελλειμμάτων, των μέτρων και ξανά από την αρχή;

Δύο τινά: Οι εταίροι ή είναι άσχετοι ή έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους. Όσο άσχετοι και να είναι πάντως, μετά από δύο χρόνια αποτυχίας και αφού έχουν σκοτώσει την ελληνική οικονομία, θα έπρεπε να έχουν καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά με το πρόγραμμά τους. Οπότε…