«Αυτός είμαι κι αν σου αρέσω»

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

Υπάρχουν άνθρωποι, που γκρεμίζουν

με το χαρακτήρα τους ό,τι χτίζουν με το μυαλό τους.

Δημήτριος Καμπούρογλου, Γνωμικογράφος

της Ευτυχίας Παπούλια

Αυτές οι συνεντεύξεις Τύπου της Αριστεράς, μόνο συνεντεύξεις δεν είναι και οι διάλογοι μεταξύ πολιτικών αντιπάλων στη Βουλή χαρακτηρίζονται ως οτιδήποτε άλλο πέρα από εποικοδομητικοί και ουσιαστικοί μέσα σε ένα πολιτισμένο επίπεδο. Αποκορύφωμα η συνέντευξη Τύπου με αφορμή το πόρισμα των

Επιθεωρητών Υγείας, απόσπασμα της οποίας κυκλοφόρησε στα μέσα, παρουσιάζοντας περισσότερο την κωμικοτραγική παράσταση που «παίχτηκε» και πολύ λιγότερο τις ενημερωτικές καμπάνιες της ΚΕΕΛΠΝΟ. To ίδιο συνέβη στο παρελθόν και με τα ιδιωματικά ελληνικά του Τσακαλώτου, τα ακαταλαβίστικα του Ζούραρι και τα αγγλικά του Τσίπρα που γέλασαν μαζί τους ως και οι πέτρες όταν αποφάσισε να τα εκθέσει ενώπιον του διεθνούς κοινού. Από την άλλη, τα «γαλλικά» της πλειοψηφίας του κοινοβουλίου και οι βουλευτές που πετούν φυλλάδια ανεβασμένοι στα θεωρεία δε χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης.

Στο θέαμα μιας χώρας που μοιάζει με λαογραφικό μουσείο στο οποίο εκτίθενται οι διάφορες επαναστατικές φορεσιές, κανένας πολίτης, κανένας επιστήμονας δεν έχει να πει κάτι. Μπροστά στην κατάντια που κάποιοι καθιέρωσαν στο Ναό της Δημοκρατίας, ο καθένας από μας υποχρεούται πια να χαμηλώσει το κεφάλι και να αναρωτηθεί τι έκανε λάθος κι αν μπορεί να δεχθεί το προσωπικό κόστος για να το διορθώσει. Το θέατρο του παραλόγου και της χυδαιότητας δεν έχει τελειωμό. Βουλευτές με τα χέρια στις τσέπες , ασιδέρωτα μπλουζάκια και ενδυμασία καφενείου εξαπολύουν βρισιές, πρόστυχες εκφράσεις που παραπέμπουν σε πορνό και καλούν αστυνομικές δυνάμεις να απομακρύνουν πρώην βουλευτές σε παροξυσμό.

Σχεδόν κανείς δε γνωρίζει τις συζητήσεις που άναψαν τα αίματα και ανάγκασαν τα πολιτικά πρόσωπα των ημερών να καταφύγουν σε συμπεριφορές που εξευτελίζουν τους ίδιους, το λαό που τους εμπιστεύτηκε και τον κορυφαίο δημοκρατικό θεσμό που λέγεται Βουλή. Αυτό που μένει χαραγμένο στη μνήμη του λαού είναι ο τρόπους που χειρίζεται ένα δημόσιο πρόσωπο μια δύσκολη κατάσταση, όπως ακριβώς θα μείνει και το άσχημο λεξιλόγιο που θα χρησιμοποιήσει μια πανέμορφη δεσποινίδα- κάτοχος πολλών μεταπτυχιακών διπλωμάτων. Ελάχιστοι θα θελήσουν να μάθουν την αιτία που κάποιος ρίχνει το επίπεδο στον πάτο, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για αυτούς που έχουν με δική μας ευθύνη το μέλλον μας στα χέρια τους.

Δε μας ενδιαφέρει λοιπόν καθόλου η οργή τους, το δίκιο που τους πνίγει ή η έννοια που δίνουν οι ίδιοι στην «απλότητα» της συμπεριφοράς τους που κέρδισε το λαό σε αντίθεση με τον «καθωσπρεπισμό» της δεξιάς. Μας ενδιαφέρει όμως το απαξιωτικό ύφος τους, το «αυτό είναι το στυλ μου» και μια Βουλή- χαμαιτυπείο που μας εκθέτει σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πώς ζητάμε μετά από το διπλανό μας να φέρεται με σεβασμό στο συνάνθρωπο, πώς απαιτούμε την ύπαρξη μιας παιδείας όταν επιλέγουμε μια «Αρχή» που ξεφτιλίζεται στα μέσα και προωθεί ένα μοντέλο συμπεριφοράς που κρύβει μεγάλους κινδύνους;

Γιατί φαίνεται σα να έχουν αρχίσει ένα πόλεμο που το μένος τους δεν επιτρέπει να σταματήσει. Βγαίνουν την επόμενη στα μέσα περιμένοντας από «τα βοθροκάναλα και τα πληρωμένα σάιτ» να αναπαράγουν τις προκλητικές τους δηλώσεις. Ο κ. Ψαριανός δεν ήταν τόσο χυδαίος με το κ.Σκουρολιάκο, όπως ο ίδιος είπε σε εκπομπή, αλλά ήταν λιγότερο. Ο κ.Πολάκης με ανάρτηση στο Facebook, εξέφρασε μέσα στις ύβρεις του για πολλοστή φορά το παράπονο του που δε δώσαμε τη δέουσα προσοχή στην ουσία του λόγου του αλλά διασκεδάσαμε με το αδιανόητο «χιβ» και το περίφημο «κόπι πάστε».

Αλλά αυτή είναι η ουσία. Το «χιβ», το «κόπι πάστε», οι χυδαίες εκφράσεις και το στυλ τραμπούκου που θέλουν να επιβάλουν στο εσωτερικό αφού έξω από τα σύνορα ο «βαρουφακισμός» και η ψευτομαγκιά φάνηκε από την αρχή ότι δε στεριώνει.

«Αυτό είναι το στυλ μου» , ακούστηκε από τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας με το δημοσιογράφο να απαντά «Αυτό το στυλ στην Κρήτη, όχι εδώ».

Και τότε σκέφτηκα πόσο διαιρεμένος λαός είμαστε. Γιατί η σωστή απάντηση θα ήταν «αυτό το στυλ ΠΟΥΘΕΝΑ». Αντιδράμε όμως, μόνο όταν νιώθουμε πως θιγόμαστε προσωπικά- όχι σαν έθνος. Και αυτό είναι εν τέλει που πληρώνουμε καθημερινά.

Το άρθρο «Αυτός είμαι κι αν σου αρέσω» εμφανίστηκε πρώτα στο Alphafreepress.gr.