Το βραβείο Premio Strega στο Megaron Plus

«Εάν η μάγισσα πρέπει να έχει μια σκούπα, το βιβλίο πρέπει να έχει έναν σκοπό». Με αυτή τη φράση καλωσόρισε, χθες το απόγευμα, το κοινό στο Megaron Plus, όπου έγινε η εκδήλωση για το κορυφαίο ιταλικό λογοτεχνικό βραβείο Premio Strega, ο Στέφανο Πετρότσι, συντονιστής του θεσμού.

Οι Ιταλοί συγγραφείς Εντοάρντο Νέζι και Αλεσάντρο Πιπέρνο, πρόσφατοι νικητές του Premio Strega, επισκέφθηκαν την Αθήνα έπειτα από πρωτοβουλία του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου της

Αθήνας, το οποίο συμμετείχε για πρώτη φορά φέτος στη διαδικασία της βράβευσης, με σκοπό τη διεύρυνση των εθνικών ορίων.

«Η δύναμη της λογοτεχνίας είναι εξαιρετικά σημαντική ειδικά την περίοδο που διανύουμε» τόνισε ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης, που συντόνισε την εκδήλωση.

«Είναι περίεργο που πήρα το βραβείο παρουσιάζοντας την αποτυχία τής άλλης μου επαγγελματικής δραστηριότητας. Θεωρώ πως η πρώτη γενιά δημιουργεί, η δεύτερη διατηρεί και η τρίτη καταστρέφει. Εγώ τα κατέστρεψα! Ίσως γιατί έγραφα» εξηγεί ο Εντοάρντο Νέζι που στο βραβευμένο βιβλίο του «Storia della mia gente» (Ιστορία της οικογένειάς μου) αφηγείται την πτώσης μιας επιχείρησης, ως σύμβολο μιας κοινωνίας και βιομηχανίας που πνίγεται από την παγκοσμιοποίηση και από τη μυωπία του οικονομικού συστήματος, αφού ο ίδιος βίωσε την κατάρρευση της ιταλικής βιομηχανίας ρούχων και κλωστοϋφαντουργικών, ως γόνος οικογένειας κλωστοϋφαντουργών.

«Όταν άκουσα τον κύριο Νέζι να μιλάει ήταν σαν να άκουγα τον εαυτό μου. Δούλευε σε μια βιομηχανία υφασμάτων και πουλούσε υφάσματα, εγώ δούλεψα -για πολλά χρόνια- σε μια βιομηχανία τσιμέντων και πουλούσα τσιμέντα. Μπορώ να καταλάβω αυτό που έλεγε να είσαι συγγραφέας στον ελεύθερο χρόνο σου», συμπλήρωσε ο Πέτρος Μάρκαρης.

«Το βιβλίο του Εντοάρντο Νέζι είναι ένα βιβλίο που από το πρώτο κεφάλαιο προσπερνά ετικέτες και στιλ για να γίνει ένα ανάγνωσμα που διαβάζεται μονορούφι. Όπως και να το χαρακτηρίσεις πρόκειται για ένα αφήγημα που μιλάει για την κρίση, την οικονομική κρίση που ζούμε όλοι μας. Μια κρίση που δεν απασχολεί μονάχα τις δυο χώρες. Μια κρίση που δεν είναι μονάχα οικονομική αλλά και κρίση αξιών και κρίση ηθική» εξήγησε ο μεταφραστής του βιβλίου, Ανταίος Χρυσοστομίδης.

Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια πόλη της Τοσκάνης, όχι μακριά από τη Φλορεντία που έως πρότινος ήταν το κέντρο της ιταλικής υφαντουργίας. Μιας βιομηχανίας που μέσα σε λίγα χρόνια κατέκτησε ηγεμονική θέση σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο. Μικροβιομήχανοι, ικανοί και ορεξάτοι, στο τρομερό «μπάμ» της ιταλικής βιομηχανίας της μόδας, έστελναν τα υφάσματά τους στις τέσσερις γωνιές της γης. Μέχρι τη στιγμή που κάποιοι ανόητοι πολιτικοί -όπως εξηγεί ο μεταφραστής- υπακούοντας στα κελεύσματα ακόμα πιο ανόητων και ανεύθυνων οικονομολόγων, άλλοτε με τους ανεπαρκείς νόμους και άλλοτε με την ολιγωρία να φτιάξουν νέους νόμους που θα οργάνωναν και θα παρακολουθούσαν τις νέες παγκόσμιες εξελίξεις και ειδικότερα την εμφάνιση της Κίνας στις δυτικοευρωπαικές αγορές, κατέστρεψαν μια ανθούσα βιομηχανία.

«Είμαστε οι πρώτε