Τζένη Βάνου θα σε βλέπουμε στο ποτήρι μας – «Σίγησε» μία αυθεντική λαϊκή φωνή

Σε πένθος βυθίστηκε το ελληνικό τραγούδι με το άκουσμα της είδησης του θανάτου μίας εκ των μεγαλυτέρων φωνών του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Η Τζένη Βάνου ήταν από τις πιο γνωστές Ελληνίδες τραγουδίστριες, που διακρίθηκε με τη χαρακτηριστική φωνή της για αρκετές δεκαετίες στο ελαφρό και λαϊκό τραγούδι.

Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1939 στην Αθήνα. Το πραγματικό της όνομα είναι Ευγενία Βραχνού. Οι γονείς της ήταν χωρισμένοι. Αρχικά σκόπευε να δώσει εξετάσεις και να σπουδάσει στη Φυσικομαθηματική Σχολή,αλλά η γνωριμία

Η ίδια η Τζένη Βάνου σε συνέντευξη της είχε δηλώσει: «Μεγάλωνα με το όνειρο να γίνω τραγουδίστρια. Ο πατέρας μου δεν ήθελε να το ακούσει καν. Η μητέρα μου ήταν πιο δεκτική. Οι γονείς μου ήταν χωρισμένοι και κάθε φορά που πήγαινα για να μείνω στη μητέρα μου, τραγουδούσα από το πρωί που ξυπνούσα. Ξεκίνησα να τραγουδάω το 1959. Όταν το έμαθε ο πατέρας μου με έδιωξε από το σπίτι. Βρήκα τις βαλίτσες μου στην εξώπορτα. Τελικά, μετά από μερικούς μήνες με βρήκε ο ίδιος και μου ζήτησε συγγνώμη».

Ξεκίνησε την καριέρα της το 1959 σαν τραγουδίστρια ελαφράς ορχήστρας στον ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΤ. Η Τζένη Βάνου είχε δηλώσει σε συνέντευξή της :«Όταν με άκουσε να τραγουδάω ο δημοσιογράφος Γιώργος Κολοκοτρώνης, με πήγε στα ραδιοφωνικά «Κυριακάτικα Πρωινά» που έκανε ο Γιάννης Οικονομίδης με τον Μίμη Πλέσσα και τη Ρένα Ντορ. Ο Πλέσσας, αφού με άκουσε, μου είπε, «αναμφισβήτητα έχεις αξία». Μου πρότεινε να περάσω ακρόαση για να με προσλάβουν στην Κρατική Ραδιοφωνία ως τραγουδίστρια. Έτσι έκανα τα χαρτιά μου με τις πλάτες της μάνας μου, κρυφά απ’ τον πατέρα μου, γιατί ακόμα πήγαινα σχολείο και τ’ όνειρό του ήταν να μπω στο πανεπιστήμιο».

Τραγούδησε πρώτη φορά μπροστά σε κοινό το 1964, όπου με το τραγούδι του Μίμη Πλέσσα «Τώρα» πήρε το Α΄ βραβείο στο Φεστιβάλ Ελαφράς Μουσικής της Θεσσαλονίκης. Σύντομα καθιερώθηκε ως τραγουδίστρια του ελαφρού τραγουδιού και ερμήνευσε ντουέτα κυρίως με τον Γιάννη Βογιατζή. Η Τζένη Βάνου για την πρώτη της συμμετοχή στο διαγωνισμό είχε σχολιάσει σε συνέντευξή της: «Την πρώτη φορά που διαγωνιζόταν τραγούδι μου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ο Δημήτρης Χορν, που ήταν μέλος της επιτροπής, ψήφισε «Τζένη Βάνου». Όταν η διευθύντρια του μουσικού προγράμματος του είπε «Τάκη, τραγούδια ψηφίζουμε», εκείνος απάντησε «μα, δεν έχετε καταλάβει ακόμα ότι τα επόμενα πενήντα χρόνια θα μας βασανίζει με τη φωνή της;».

Το 1964 παντρεύτηκε, καθώς ήθελε πολύ να κάνει παιδιά και οικογένεια.Η Τζένη Βάνου είχε σχολιάσει σε συνέντευξή της για το γάμο της :« Δυστυχώς, ήμουν απ’ τις γυναίκες που κακοποιήθηκαν πάρα πολύ στον γάμο τους. Απ’ τον φόβο μου δεν έβλεπα τι γινόταν γύρω μου. Έκανα τον γιο μου και φύγαμε οικογενειακώς το ‘69 για την Αμερική. Εκεί έκανα ένα πενταετές συμβόλαιο με ελληνοαμερικανική δισκογραφική κι εμφανιζόμουν στου «Μολφέτα», το καλύτερο ελληνικό μαγαζί της Νέας Υόρκης. Αλλά τη ζωή της Αμερικής δεν την άντεχα. Έμεινα και έγκυος στην κόρη μου και είπα, «σκοτώστε με, αλλά δεν γίνεται να μείνω». Έκτοτε, έχω πάει εννέα φορές να δουλέψω, αλλά πάντα με την προοπτική να επιστρέψω. Με το που επέστρεψα το ’71, χώρισα με ον άντρα μου κι έμεινα με δυο παιδιά και χωρίς καμιά βοήθεια. Του πλήρωνα και τα χρέη, για να μην έχουν τα παιδιά μου πατέρα στη φυλακή».

Στα τέλη του 1970, κυριάρχησε το λαϊκό τραγούδι και το 1982 συναντά τον Τόλη Βοσκόπουλο, ο οποίος της κλείνει συμβόλαιο στην Κολούμπια κι έτσι γνώρισε μεγάλη επιτυχία και τραγουδώντας λαϊκά. Υπήρξε βασική ερμηνεύτρια και «μούσα» πολλών συνθετών. Ερμήνευσε τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, του Μίκη Θεοδωράκη, του Γιώργου Μουζάκη, του Κώστα Γιαννίδη, του Ζακ Ιακωβίδη, του Αττίκ, του Αλέκου Χρυσοβέργη, του Τάκη Μουσαφίρη.

Το όνομά της δέσποζε στις μαρκίζες των νυχτερινών κέντρων και στις κοσμικές ταβέρνες για πολλά χρόνια. Είναι ίσως η μοναδική τραγουδίστρια του ελαφρού ρεπερτορίου που αγαπήθηκε τόσο πολύ από τον κόσμο. Η ίδια είχε δηλώσει:«Η αλήθεια είναι πως έπαιρνα πολλή αγάπη από τον κόσμο και είχα πάντα δουλειά. Ποτέ δεν έζησα το σταριλίκι της εποχής και παρ’ όλο που όταν τραγουδούσα αισθανόμουν ευλογημένη, δεν σας κρύβω πως για εμένα το τραγούδι ήταν απλά ένα επάγγελμα. Αλλωστε, το έχω ξαναπεί. Και μη φανταστείτε πως οι τραγουδιστές της γενιάς μου πήραμε λεφτά. Πληρωνόμασταν με 200-300 δραχμές, όταν 5.000 δραχμές έπαιρνε ο Καζαντζίδης».

Είχε βραβευτεί για τη δουλειά της στην Ισπανία, τη Πολωνία και τη πρώην Σοβιετική Ένωση. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, βρισκόταν μακριά από τη δισκογραφία.Το «Αγρίμι», όπως την αποκαλούσαν στη δεκαετία του ’60, δεν ξενυχτάει πια διασκεδάζοντας τους θαμώνες των νυχτερινών κέντρων. Η ημέρα της ξεκίναγε νωρίς το πρωί στο «Τζένης Μάρκετ» που είχε φτιάξει η ίδια.Απόλυτα ειλικρινής, η Τζένη Βάνου δεν δίστασε να εξομολογηθεί πως το μίνι μάρκετ ήταν δική της ιδέα προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά τα παιδιά της και να έχει μια αξιοπρεπή ζωή.«Ο κόσμος ήξερε από την αρχή ότι ανήκει σε εμένα. Έχω το μαγαζί κοντά έξι μήνες τώρα και διαπιστώνω πως όλοι εδώ γύρω είναι καλοί και φιλικοί άνθρωποι. Καμιά φορά οι πελάτες μου ζητάνε να τους πω και κανένα τραγουδάκι», είχε δηλώσει σε συνέντευξή της.

Η Τζένη Βάνου είχε δηλώσει για τη κίνηση της να ανοίξει μίνι μάρκετ:«Και λοιπόν; Τι σημασία έχει που είμαι η Τζένη Βάνου; Κάνω μια καθωσπρέπει δουλειά. Ηθελα καιρό τώρα να έχω κάτι δικό μου. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Από την άλλη, ήθελα να έχω το δικαίωμα της επιλογής. Δεν έχω το κουράγιο πλέον να ξενυχτάω ούτε να τραγουδάω κάπου που δεν μου αρέσει» λέει με πάθος και τονίζει: «Επειτα εγώ κάποια στιγμή θα φύγω από τη ζωή. Αυτό θα μείνει στον γιο μου και την κόρη μου».

Στις 5 Φεβρουαρίου 2014, άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο Μεταξά, όπου νοσηλευόταν.