Ραπανάκια για την όρεξη

Το ωραιότερο καλαμπούρι των ημερών είναι οι απορίες διαφόρων φιρφιρίκων για το αν η νέα κυβέρνηση έχει «προοδευτικό πρόσημο».

Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης

Με άλλα λόγια, ψωμί τυρί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη!..

Διότι τι είναι τελικά το «προοδευτικό πρόσημο»; Ποιος το προσδιορίζει και ποιος το μετράει;

Να πάρω ένα παράδειγμα. Θυμίζω ότι η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από την κυβέρνηση επειδή απολύθηκαν δύο χιλιάδες εξακόσιοι

εργαζόμενοι από την ΕΡΤ κι επειδή είναι αντίθετη με απολύσεις στο Δημόσιο.

Καμία αντίρρηση. Μόνο που στον έναν χρόνο που η ΔΗΜΑΡ παρέμεινε στην κυβέρνηση έχασαν τη δουλειά τους περίπου τριακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς ποτέ να αμφισβητηθεί η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση ούτε να ενοχληθεί το προοδευτικό φρόνημά της.

Να υποθέσω άραγε ότι οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα έχουν ενδεχομένως «προοδευτικό πρόσημο» αλλά οι απολύσεις στον δημόσιο δεν έχουν;

Διότι αν οι απολύσεις αποτελούν γενικώς μια αντιδημοκρατική πρακτική, γιατί τότε η ΔΗΜΑΡ και η Αριστερά δεν βάζουν θέμα να απαγορευτούν οι απολύσεις γενικώς; Και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα.

Είναι μήπως οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα παιδιά κάποιου κατώτερου θεού; Ή απλώς το πρόσημό τους δεν είναι προοδευτικό; Να μια ωραία απορία.

Πολύ φοβούμαι λοιπόν ότι το περίφημο «προοδευτικό πρόσημο» δεν είναι τελικά παρά ένα «προοδευτικό πρόσχημα».

Το οποίο επικαλούνται οι φιρφιρίκοι για να υπονοούν ή να βροντοφωνάζουν κατά περίπτωση ότι «αυτά δεν είναι σωστά πράγματα επειδή δεν είναι προοδευτικά πράγματα» - οι ίδιοι βεβαίως διατηρούν το κοπιράιτ του «προοδευτικού».

Κάπως έτσι την κοπάνησε η ΔΗΜΑΡ. Και για τους ίδιους λόγους διακινεί ο ΣΥΡΙΖΑ την παραφιλολογία περί «ακροδεξιάς ΝΔ».

Ως εκ τούτου, μόνο ανεγκέφαλοι ή ασυνείδητοι μπορούν σήμερα να αναρωτιούνται αν καλώς ή κακώς συνεργάζονται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Και μόνο επιτήδειοι ή χαζοχαρούμενοι μπορούν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι μια κυβέρνηση συνεργασίας είναι μια κυβέρνηση συμβιβασμού, η οποία δεν φέρει κανενός είδους πρόσημο πέρα από την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Από αυτό θα κριθεί και από τίποτε άλλο.

Οσοι λοιπόν πασόκοι ή νεοδημοκράτες ξινίζουν τα μούτρα τους επειδή είναι καταδικασμένοι να συνυπάρχουν καλά θα κάνουν να συνειδητοποιήσουν πρώτα σε τι κατάσταση βρίσκεται ο τόπος.

Και όσοι ακροδεξιοί ή ακροαριστεροί ελέγχουν τη συγκεκριμένη κυβέρνηση μέσα από προσχήματα ιδεολογικού τύπου καλά θα κάνουν να ευχαριστούν τον Θεό που βρέθηκαν κάποιοι άλλοι να τραβήξουν το κάρο.

Διαφορετικά η Ελλάδα θα θύμιζε σήμερα μεσογειακή χώρα της Νοτίου Μεσογείου. Εκτός και αν είχε ήδη μετακομίσει στη Λατινική Αμερική...

*To διαβάσαμε στα "ΝΕΑ"