Πόσοι χωράνε μεταξύ Αλέξη και Κυριάκου: Ένας ή μήπως κανένας;

Η εκλογή νέου προέδρου στη Νέα Δημοκρατία προσγείωσε ξαφνικά στην πραγματικότητα το πολιτικό σκηνικό. Το γεγονός πως σχεδόν κανείς δεν περίμενε την επικράτησή του αποδεικνύεται από το γεγονός ότι κανείς δεν είχε κάνει μια πραγματική προεργασία για να τον αντιμετωπίσει. Οι λέξεις έκπληξη, εκνευρισμός και πανικός μπορούν να περιγράψουν το κλίμα που κατά περίπτωση επικρατεί τόσο στην κυβέρνηση όσο και στα κόμματα της κεντροαριστεράς.

Γράφει ο Παντελής Ζαγοριανίτης

Το

τοπίο όντως αποκτά εν δυνάμει νέα χαρακτηριστικά. Προφανώς από τον τρόπο με τον οποίο θα πολιτευθεί ο κ. Μητσοτάκης αλλά και από την αντίδραση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα θα καθοριστεί το νέο πολιτικό σκηνικό.

Το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή είναι εκτός αυτής της συζήτησης για εντελώς διαφορετικούς λόγους το κάθε ένα κόμμα.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Ένωση Κεντρώων είναι κόμματα που επίσης για διαφορετικούς λόγους δεν μετέχουν σε αυτή την εξίσωση.

Και έτσι μένει ο ενδιάμεσος χώρος μεταξύ αυτού που εκπροσωπούν σήμερα η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και τίθεται αβίαστα το ερώτημα: από το δυο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, που κινούνται σήμερα ιδεολογικά μεταξύ της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης τι θα υπάρχει μετά από μερικούς μήνες ή μερικά χρόνια και πάντως πριν από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Αν δεχθούμε ότι η Νέα Δημοκρατία υπό τον κ. Μητσοτάκη θα προσπαθήσει να καλύψει πλήρως τον χώρο της κεντροδεξιάς, έως τις παρυφές της κεντροαριστεράς και ότι επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάψει να παριστάνει το αριστερό κόμμα εξουσίας (που αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να είναι) και θα προσπαθήσει να γίνει ένα έντιμο κεντροαριστερό κόμμα, τότε ποιος χώρος μένει ανάμεσά τους.

Πόσο μεγάλος είναι αυτός, υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να εκφραστεί και ποιο ρόλο μπορεί να παίξει.

Μήπως τελικά ο ο Αλέξης και ο Κυριάκος γίνουν οι δύο νέο μονομάχοι σε μια νέα δικομματική αρένα, όπως πολλοί προβλέπουν, επιχαίρουν ή φοβούνται;

Κι αν ναι, ποιο κόμμα μπορεί να επιβιώσει ανάμεσα σε αυτές τις νέες συμπληγάδες και, αφενός να μπει στη Βουλή αφετέρου να έχει ρόλο.

Μα θα πείτε αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία τότε ένα ενδιάμεσο κόμμα τύπου σοσιαλδημοκρατίας δεν θα μπορούσε να παίζει το ρόλο του αμορτισέρ και να βοηθά στο σχηματισμό βιώσιμων κυβερνήσεων;

Η απάντηση είναι και ναι και όχι. Το βασικό ζητούμενο εκτός από τις αρχές και τις δομές είναι τα πρόσωπα. Με τα σημερινά πρόσωπα στις ηγεσίες και τις ηγετικές ομάδες και με τον συγκεκριμένο θολό πολιτικό λόγο, δεν θα μπορέσει να σταθεί ουσιαστικά κανένα από τα σημερινά κόμματα, προφανώς ο λόγος γίνεται για το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Ίσως φαντάζει αδύνατο και ουτοπικό αλλά μόνον ένα νέο ενιαίο κόμμα υπό την ηγεσία μιας ισχυρής προσωπικότητας θα μπορούσε και παίξει αυτό το ρόλο του μπαλαντέρ.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάποιος που να ξεχωρίζει για αυτή τη θέση. Οι δύο πλέον γνωστοί και θεωρητικά ικανοί για το ρόλο αυτό έχουν καεί ο καθένας για τους δικούς του διαφορετικούς λόγους. Οι δύο πρώην πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου και Ευάγγελος Βενιζέλος δεν θα καταφέρουν ποτέ στο μέλλον να επιστρέψουν σε ρόλο μαέστρου. Ο δεύτερος μάλιστα πολύ δύσκολα θα επιστρέψει στον προσκήνιο της πολιτικής.

Θα έλεγε κανείς ότι η βαθύτατη αλληλοαπέχθειά τους, προφανώς συνδυασμό με τα λάθη τους (πολιτικά και επικοινωνιακά) τούς καταδίκασαν στην αιώνια... παρεξήγηση.

Η ζωή όμως προχωρά. Και αν ο χώρος της πραγματικής κεντροαριστεράς που κινείται μεταξύ του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, του ΚΙΔΗΣΟ, της ΔΗΜΑΡ ή στο σαλόνι του σπιτιού του δεν αποφασίσει να αναδιοργανωθεί, να εκσυγχρονιστεί πραγματικά και να αποκτήσει καθαρές θέσεις που θα συμβαδίζουν με την ελληνική αλλά και παγκόσμια πραγματικότητα τότε μοιραία θα εξαφανιστεί μέχρι... νεωτέρας.

Οι φίλοι και οπαδοί που δεν θα πάνε σπίτια τους απλώς θα συστρατευθούν άλλοι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη (οι περισσότεροι) και άλλοι με τον Αλέξη Τσίπρα (οι λιγότεροι) και όλοι οι υπόλοιποι θα παρακολουθούν απλώς τις εξελίξεις περιμένοντας καλύτερες ημέρες ή απλώς να ξυπνήσει ο... μαρμαρωμένος Ανδρέας.

Ήδη, οι συζητήσεις που γίνονται μεταξύ των στελεχών κυρίως πίσω από κλειστές κομματικές πόρτες αλλά πολύ σύντομα και στο προσκήνιο της επικαιρότητας καταδεικνύουν ότι ένα μεγάλο μέρος στελεχών από το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, αλλά και τους όποιους πιστούς έχουν μείνει στον κ. Παπανδρέου θα παρακολουθούν με ιδιαίτερη προσοχή τις κινήσεις του κ. Μητσοτάκη με απώτερο στόχο τη συστράτευση τους μαζί με αυτόν που θα κατορθώσει να σταθεί απέναντι στον σημερινό πρωθυπουργό.

Αυτή τη στιγμή δεν έχουν τόση σημασία τα ονόματα των στελεχών αυτών, όσο η τάση που διαμορφώνεται. Μια τάση που υπόσχεται ανατροπές και πλούσια πολιτική επικαιρότητα τους επόμενους μήνες. Ιδιαιτέρως τώρα που η κυβερνητική πολιτική ξεκαθαρίζει και οι αποφάσεις που λαμβάνονται πόρρω απέχουν από τις εξαγγελίες και τις προσδοκίες.

The post Πόσοι χωράνε μεταξύ Αλέξη και Κυριάκου: Ένας ή μήπως κανένας; appeared first on KoolNews.