Ποιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Προέχει η οικονομία

Όταν με το καλό τελειώσουμε με το μέτρημα των βουλευτών για το πρόβλημα που έχει ανακύψει με την επερχόμενη εκλογή του ΠτΔ, όπως και με την πιθανή διεξαγωγή δημοψηφίσματος με αφορμή την μικρή ΔΕΗ, καλό θα είναι να ασχοληθούμε και λίγο με το μέτρημα στην οικονομία.

Γράφει η Αλεξάνδρα Αργυρού

Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή υπάρχουν σημαντικές διεθνείς και ευρωπαϊκές οικονομικές εξελίξεις

και εκθέσεις που θα πρέπει να παρακολουθήσουμε και να αναλύσουμε. Συγκεκριμένα, πρόσφατα εξεδόθη η έκθεση του ΔΝΤ για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας, ύστερα από την εφαρμογή του προγράμματος, η οποία περιελάμβανε αναλύσεις και συστάσεις για την πορεία της. Σε γενικές γραμμές, η οικονομία ανταποκρίθηκε πολύ καλά στα μέτρα του προγράμματος. Ωστόσο , συμφωνα με την έκθεση υπάρχουν ορισμένες παράμετροι της ελληνικής οικονομίας που χρειάζονται αποτελεσματικότερη επεμβατική οικονομικη πολιτική. Αλλά βέβαια, λίγοι είναι εκείνοι, οι οποίοι ασχολούνται και παρακολουθούν τις αναλύσεις που γίνονται κατά καιρούς για την δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει, μάλιστα, το λογο για τον οποίο φτάσαμε έως εδώ.

Αν ανατρέξουμε στο ιστορικό παρελθόν, θα διαπιστώσουμε ότι και το 2009 το ΔΝΤ είχε δημοσιεύσει μια αναφορά- ανάλυση που στο μεγαλύτερο μέρος της στηλίτευε την οικονομική πολιτική της Ελλάδας. Σύμφωνα με αυτή, η χώρα είχε εισέλθει στη δυσχερέστατη φάση της χρεοκοπίας, καθώς όλοι οι οικονομικοί δείκτες της συνέτειναν προς αυτή την κατεύθυνση. Η χώρα είχε ήδη χρεοκοπήσει, όπως επιβεβαίωνε η σχετική έκθεση και θα απαιτούνταν δραστικά μέτρα με σκοπό να αναστρέψει την οικονομική της καταστροφή. Με άλλα λόγια θα απαιτούνταν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομικη δομή της χώρας που θα λαμβάνονταν με δυσκολία, όπως απέδειξε η ιστορία, προκειμένου να αποσωβήσει τον κίνδυνο και να αναστρέψει τελικά την υφεσιακή πορεία που είχε ήδη λάβει. Και για ακόμη μια φορά, οι προβλέπεις του ΔΝΤ αποδείχτηκαν ολόσωστες. Μπορεί να μη προέβλεψε το ακριβές μέγεθος της οικονομικής κρίσης της χώρας, ωστόσο, ήταν από τους ελάχιστους διεθνείς οικονομικούς φορείς που αναφέρθηκαν σε αυτή.

Η ελληνική οικονομία βίωσε έκτοτε την σκληρότερη μεταπολεμικά κρίση καθώς και τη δυσκολότερη προσαρμογή της στα προτεινόμενα ως ορθά δημοσιονομικά μεγέθη. Αναλυτικότερα, χιλιάδες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο λόγω της αδυναμίας περαιτέρω δανεισμού της χώρας και κατά συνέπεια δικού τους δανεισμού. Οι τράπεζες λόγω της πιστοληπτικής ανικανότητας της χώρας διέκοψαν τον δανεισμό προς πάσα κατεύθυνση προκαλώντας ισχυρούς τριγμούς στην ισορροπία της οικονομίας. Παράλληλα, διεκόπησαν οι διεθνείς επενδύσεις που απευθύνονταν στη χώρα μας και αποσύρθηκαν ακόμη και οι εγχώριες επενδύσεις μεγάλων ξένων κεφαλαίων μέχρι να αποκατασταθεί το κλίμα αβεβαιότητας και να αποφευχθεί εντελώς το ενδεχόμενο ενός πιθανού « grexit» από την Ευρωζώνη. Τέλος , η αδυναμία χρηματοδότησης με το συνεπακόλουθο κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων εκτόξευσε στα ύψη τα επίπεδα της ανεργίας και δη στους νέους.

Ωστόσο, αυτό που διαπιστώθηκε στην πορεία και προκάλεσε τον διεθνή θαυμασμό της Ελλάδας, με τις περισσότερες χώρες μάλιστα να τη συγχαίρουν, είναι ότι η ελληνική οικονομία, ύστερα από τη λήψη των απαιτούμενων μέτρων, κατόρθωσε να συμπεριφερθεί καλύτερα από το προσδωκόμενο και να ανταποκριθεί αποτελεσματικότερα στη διεθνή κρίση σε σχέση με τις οικονομίες των υπόλοιπων κρατών της Ευρωζώνης. Πιο συγκεκριμένα, η διεθνής κρίση στην οποία ενέσκυψαν όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτέλεσε εφαλτήριο για να προχωρήσει η Ελλάδα στην πραγματοποίηση των αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είχαν πραγματοποιηθεί ήδη στα περισσότερα κράτη της ΕΕ και παρόλο που συζητούνταν και στην Ελλάδα, ουδείς τολμούσε να τις πραγματοποιήσει. Τα ΜΜΕ δεν ασχολούνταν ιδιαίτερα με τις συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις, ενώ προτιμούσαν να προβάλλουν θέματα κυρίως πολιτικής επικαιρότητας.

Σήμερα, ωστόσο, η εικόνα της ελληνικής οικονομίας απέχει πολύ από την ως άνω περιγραφόμενη. Ειδικότερα, αυτή τη στιγμή η πολιτική ηγεσία της χώρας γνωρίζει επακριβώς το μέγεθος και τις διαστάσεις της οικονομικής κρίσης, έχοντας χαρτογραφήσει σε μεγάλο βαθμό τις συνθήκες και τις δομές της ελληνικής οικονομίας, σε αντίθεση με το παρελθόν. Επιπροσθέτως, οι διεθνείς οργανισμοί και οικονομικοί φορείς που παρακολουθούν τη διεθνή οικονομία έχουν φτάσει στο σημείο να κάνουν λόγο για οικονομική ανάκαμψη με τη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την οριστική έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.

Βέβαια, παρά τις θετικές ενδείξεις της ελληνικής οικονομίας υπάρχουν αρκετά μικροοικονομικά ελλείμματα που εξακολουθούν να μην αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά και να αντανακλώνται στην καθημερινότητα των πολιτών. Πιο συγκεκριμένα, οι διοικήσεις χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων όπως είναι οι τράπεζες καθώς και ασφαλιστικών ταμείων κρούουν το καμπανάκι του κινδύνου εφιστώντας την προσοχή στην κυβέρνηση ότι τα χειρότερα δεν έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Προειδοποιούν, μάλιστα, ότι η φετινή χρονιά προβλέπεται να κλείσει με έλλειμμα στους προϋπολογισμούς τους και πως αν δεν συνεχιστούν οι ορθές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, γρήγορα θα επιστρέψουμε ξανά στο σημείο εκκίνησης. Ακόμα και η ανάλυση του ΔΝΤ συντείνει προς την ίδια κατεύθυνση καθώς ζητεί «περαιτέρω βελτίωση της συλλογής φόρων, καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και ενίσχυση του ελέγχου των δαπανών». Και όλα αυτά, ύστερα από μια επεισοδιακή αποπομπή του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, κ. Θεοχάρη, για την οποία τα ξένα ΜΜΕ αναφέρθηκαν με όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια. Τέλος, γίνεται λόγος για «απελευθέρωση της αγοράς προϊόντων και υπηρεσιών» ως μια αναγκαία συνθήκη για την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση.

Εν κατακλείδι, όλοι διαπιστώσαμε την καθημερινότητα μας αυτό που πρόσφατα δήλωσε ο νέος Υπουργός Οικονομικών, κ. Χαρδούβελης, ότι «δεν υπάρχει πλέον δωρεάν γεύμα για τους Έλληνες». Αυτό, όμως, που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι μέσα από σκληρές θυσίες η χώρα προσαρμόστηκε δημοσιονομικά σε τέτοιο βαθμό που να γίνεται λόγος για «ελληνικό οικονομικό θαύμα». Βέβαια, η αναδιάρθωση της οικονομίας θα πρέπει να συνεχιστεί ακόμα και μετά την επιτυχία πρωτογενούς πλεονάσματος, ώστε να ανατποκρίνεται ικανώς στις νέες διεθνείς χρηματοοικονομικές συνθήκες. Είναι αναγκαίο να συνεχιστούν οι διαρθωτικές μεταρρυθμίσεις από την κυβέρνηση προκειμένου η ελληνική οικονομία να μετατραπεί σε αξιόπιστη πηγή ξένων επενδύσεων και να αποκτήσει ένα πιο σταθερό και παραγωγικό υπόβαθρο αποτελώντας την κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας.