Οι πιο “cool” ταινίες Part1

“Φαγητό, παρέα και ταινία” είναι το νέο σύνθημα της εποχής. Για αυτό τσέκαρε και τις πιο cool ταινίες που μπορείς να βλέπεις, ξανά και ξανά.

Από τον Άρη Βουρβούλια

Θυμάσαι τότε που όταν έλεγες ότι θα δεις ταινία, αμέσως το μυαλό σου πήγαινε στο σινεμά; Ε, καλά θα κάνεις να το ξεχάσεις για λίγο καιρό αυτό, τουλάχιστον όσο τα οικονομικά μας πάνε από το κακό στο χειρότερο. Μην σου πω ότι για το χειμώνα είναι και πολύ καλύτερα να μαζεύεσαι με φίλους σε σπίτια, για φαγητό, ποτό και ταινιούλα. Είναι πιο cool φάση αυτή, τόσο cool όσο και οι ταινίες που σου προτείνουμε για τέτοιες στιγμές.

Mean

Streets (1973)
O Μάρτιν Σκορτσέζε μπορεί να είχε προλάβει να κάνει ήδη δύο ταινίες πριν το 1973, παρόλα αυτά, ούτε το “Who’s That Knocking At My Door”, αλλά ούτε το “Boxcar Bertha” μπορούν να συγκριθούν με τον αντίκτυπο που προκάλεσε το “Mean Streets”. Η τρίτη κατά σειρά ταινία του Αμερικάνου σκηνοθέτη, με τους Χάρβεϊ Κεϊτέλ και Ρόμπερτ Ντε Νίρο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, άρχισε να σκιαγραφεί πιο μεστά την “εμμονή” του Σκορτσέζε γύρω από την αφοσίωση, την ενοχή και την λύτρωση. Παραμένει ακόμα, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα, η πεμπτουσία της rock & roll ταινίας.

Reservoir Dogs (1992)
Ίσως τα κοστούμια της ταινίας να μπορούν να χαρακτηριστούν και ως τα πλέον “uncool” ρούχα, για αρχές των 90’s. Εντούτοις το “Reservoir Dogs” μπόρεσε να τονώσει εκ νέου την όψη του κοστουμιού, ως έννοια του χαλαρού και του ανεπιτήδευτου. Στην ακμή της grunge μουσικής και των σκισμένων τζιν, ήρθε ο Κουέντιν Ταραντίνο για να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά με τους ποπ καθημερινούς διαλόγους και τα σπλάτερ σκηνικά του. Αν μη τι άλλο, εγκαινίασε ένα νέο είδος, εναλλακτικού κινηματογράφου.

Control (2007)
Ένας νεκρός rock star είναι πάντα ένας “cool” rock star. Ένας, όμως, παρεξηγημένος (στην εποχή του), ποιητικός rock star που έδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του, είναι ένας πάρα πολύ “cool” rock star. H μαγεία της ζωής και της μουσικής του Ίαν Κέρτις τράβηξε περισσότερο τα βλέμματα, μετά την αυτοκτονία του. Όταν μάλιστα ήρθε και η ντελικάτη κινηματογραφική μεταφορά του Άντον Κόρμπιν, τότε η δημοτικότητα του Κέρτις και γενικότερα των Joy Division πέρασε σε άλλα επίπεδα. Με ασπρόμαυρη εικόνα και τον -πολλά υποσχόμενο- Σαμ Ρίλεϊ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η ταινία “Control” ήταν, εν τη γενέσει της, “cool”.

The Big Lebowski (1998)
Ο Τζεφ Λεμπόφσκι δεν ήταν χίπης. Ήταν ένα ρεμάλι της κοινωνίας, άνεργος και χωρίς καμία, φαινομενικά, προοπτική για το μέλλον του. Ήταν, όμως, “Ο ΤΥΠΑΣ” και γι’ αυτό ήταν και παραμένει τόσο “cool” στις συνειδήσεις μας. Μετά τις κλασσικές τους cult movies (“Raising Arizona” ,“Barton Fink” ,“Fargo”), οι Αδερφοί Κοέν δημιούργησαν το αριστουργηματικό “The Big Lebowski”. Και μπορεί η ταινία να ντεμπούταρε το 1998, παρόλα αυτά δεν έπαψε ποτέ να είναι φρέσκια και σύγχρονη.

Trainspotting (1996)
Το “Trainspotting” πολύ δύσκολα θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη λίστα ταινιών. Έχοντας, ως πρώτη ύλη, το καταξιωμένο μ