Ο Μητσοτάκης, το Κέντρο και τα παιχνίδια με την απλή αναλογική

Η εκλογή Μητσοτάκη και η όσμωση που αυτή προκαλεί εξακολουθεί να κυριαρχεί στις εσωτερικές πολιτικές συζητήσεις: μοιραία τα φώτα έχουν πέσει επάνω σε ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, καθώς είναι προφανές ότι τα δυο κόμματα δεν ήταν προετοιμασμένα για την εκλογή Μητσοτάκη και οργάνωναν την πολιτική τους στρατηγική με δυο παραδοχές. Πρώτον, ότι στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας θα συνέχιζε μέχρι νεοτέρας ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και δεύτερον, ότι με κάποιο τρόπο μέσα στο 2016, θα υπήρχε μια κατ’αρχήν συναίνεση σε επίπεδο βουλής

και κοινωνίας για να περάσουν τα δύσκολα μέτρα, ασφαλιστικό, φορολογία αγροτών και κόκκινα δάνεια, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Κάποια σενάρια ήθελαν επίσης και τη δημιουργία μιας οικουμενικής κυβέρνησης μέσα στο 2016 ώστε να δίνονταν η δυνατότητα επιτυχούς ολοκλήρωσης του τρίτου προγράμματος.

Η εκλογή Μητσοτάκη ανατρέπει τους σχεδιασμούς: Τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι υπάρχει πλέον ένας εναλλακτικός πόλος διακυβέρνησης στο πρόσωπο Μητσοτάκη, κι αυτό μοιραία αλλάζει τους σχεδιασμούς όλων.

Οι παλινδρομήσεις όμως δεν είναι ίδιες σε ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Στο ΠΑΣΟΚ, πέραν της αρχικής διαφοροποίησης του Λεωνίδα Γρηγοράκου, που μίλησε πρώτος για μετακινήσεις βουλευτών του κόμματος προς τη Μητσοτακική Νέα Δημοκρατία, δεν υπάρχει η ίδια ανασφάλεια με το Ποτάμι, καθώς εκτιμούν ότι η εκλογική τους βάση, αυτή που έχει απομείνει, δεν πρόκειται να ψηφίσει Δεξιά και μάλιστα με αρχηγό έναν άνθρωπο που κουβαλάει το επώνυμο Μητσοτάκης. Και μπορεί να μην χωρίζει «άβυσσος» τα δυο κόμματα, που συγκυβέρνησαν μάλλον αρμονικά για σχεδόν 3 χρόνια τη χώρα, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ στοχεύει στην δημιουργία ασφαλούς απόστασης από τη Δεξιά. Η παραμονή στην αντιπολίτευση το διασφαλίζει.

Στο Ποτάμι τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Βουλευτές και στελέχη είναι μοιρασμένα σε δυο στρατόπεδα. Αυτό το θολό, αμφίσημο στίγμα μεταξύ κεντροαριστερών και φιλελεύθερων που θεωρήθηκε αρχικά ως πλεονέκτημα, είναι που καλεί το κόμμα άμεσα να αποφασίσει ποια από τις δυο όχθες θα ακολουθήσει. Το λένε οι ίδιοι οι βουλευτές του κόμματος στον Σταύρο Θεοδωράκη. Η εξέλιξη θα επηρεαστεί από την ανάγνωση της πολιτικής συγκυρίας που θα κάνουν στο Ποτάμι: Εάν δηλαδή θεωρήσουν ότι η παρουσία Μητσοτάκη θα λειτουργήσει ως οδοστρωτήρας στο χώρο του κέντρου, ή εάν η εκλογή του θα δημιουργήσει ζήτηση για στηρίγματα στη λεγόμενη «χρήσιμη ψήφο». Με απλά λόγια, εάν θα λειτουργήσει ως ένα αντι-δεξιό αντίβαρο στην προοπτική εξουσίας της ΝΔ, να συσπειρώσει δηλαδή τους κεντρώους ψηφοφόρους που είναι αντι-ΣΥΡΙΖΑ και επιθυμούν ένα μέτωπο γύρω από τον πόλο Μητσοτάκη, αλλά δε θέλουν να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία.

Σε όλη αυτή την εξίσωση, υπάρχει ο παράγοντας Τσίπρας, που εξακολουθεί να διατηρεί την κυβερνητική πλειοψηφία στη βουλή, αλλά και τα δυνητικά μαξιλαράκια στο πρόσωπο κατ’αρχήν του Βασίλη Λεβέντη. Διατηρεί όμως και το χαρτί του εκλογικού Νόμου. Είχε υποσχεθεί άλλωστε στην τελευταία σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ότι μέσα στο 2016 η κυβέρνηση θα φέρει προς το αναλογικότερο αλλαγές του Νόμου, με μείωση του μπόνους των 50 εδρών. Αυτό σημαίνει ότι τα μικρότερα κόμματα θα έχουν άλλες δυνατότητες και ενισχυμένο ρόλο σε ένα μετεκλογικό τοπίο. Το μόνο βέβαιο, είναι το παιχνίδι ξεκινά με νέους όρους, το 2016.

Σταύρος Θεοδωράκης, Αλέξης Τσίπρας, ΠΟΤΑΜΙ, Κυριάκος Μητσοτάκης, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Νέα Δημοκρατία, Βασίλης Λεβέντης, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ

The post Ο Μητσοτάκης, το Κέντρο και τα παιχνίδια με την απλή αναλογική appeared first on KoolNews.