Νοσταλγία στο φουλ – 5 χάλια ταινίες που λάτρεψες ως παιδί [βίντεο]

Όταν είσαι μικρός όλα σου φαίνονται μεγάλα. Το ίδιο συνέβη και με αυτές τις ταινίες τις οποίες λάτρεψες ως παιδί, αλλά ξεπέρασες όταν μεγάλωσες.

5. Αμέρικαν Στόρι (1986).

Τι σκεφτόσουν σαν παιδί: Ο Φίβελ είναι τόσο γλυκούλης!Μα είναι τόσο άδικα αυτά που του συμβαίνουν, γιατί πρέπει να φύγει από το σπίτι του; Αυτή η τεράστια πόλη είναι τρομαχτική! Αααχ τώρα αρχίζει το τραγούδι!

Τι συνέβαινε πραγματικά: Αυτή η ταινία είναι καταθληπτική. Ο παραγωγός της ταινίας γουστάρει να παρουσιάζει ταινίες για τη μετανάστευση στα παιδάκια. Και εκτός από καταθληπτική αυτή

4. Jingle All the Way (1995)

Τι σκεφτόσουν σαν παιδί: Μακάρι ο μπαμπάς μου να έμοιαζε στον Σβατζενέγκερ, θέλω κι εγώ ένα Φέρμπι! ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΦΕΡΜΠΙΙΙΙ!

Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα: Ο Άρνολτν Σβατζενέγκερ ψάχνει ένα παιχνίδι σε ΟΛΗ την ταινία. Γιατί όταν ένας πατέρας είναι πολλές ώρες στη δουλειά αυτό που πρέπει να κάνει για να πείσει το γιο του ότι τον αγαπάει είναι να του πάρει ένα χνουδωτό παιχνίδι. Τόσο απλό.

3. Space Jam (1996)

Τι σκεφτόσουν σαν παιδί: Όλα τα Looney Tunes μαζί με τον Τζόρνταν σε μία ταινία! Πώς γίνεται αυτό; Πως υπάρχουν τα καρτούν στον κόσμο τον δικό μας; Αγώνας μπάσκετ ενάντια στους εξωγήινους. Άρα ΥΠΑΡΧΟΥΝ! Το ΄ξερα ότι τα καρτούν είναι αληθινά!

Τι συμβαίνει πραγματικά: Η πλοκή δεν έχει νόημα. Ο Μπαγκς Μπάνι απαγάγει τον Τζόρνταν για να τον βάλει να παίξει σε αγώνα μπάσκετ μαζί τους ενάντια σε εξωγήινα τέρατα τα οποία κλέβουν το ταλέντο της μισής ομάδας των Chicago Bulls. Ε;

2. Οι αδερφοί Σούπερ Μάριο (1993)

Τι σκεφτόσουν σαν παιδί: Κάνουν τα βίντεογκέιμς ταινίες; Μα που είναι ο Γιόσι;

Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα: Χάλια γραφικά, χάλια σενάριο, ο Σβατζενέγκερ (και πάλι) τρέχει γύρω-γύρω και ανατινάσσει πράγματα, ενώ οι Ιταλοί υδραυλικοί θα σώσουν τον κόσμο.

1. Χουκ (1991)

Τι σκεφτόσουν σαν παιδί: Ο Πήτερ Παν έγινε μεγάλος αλλά επέστρεψε στη Χώρα του Ποτέ! Πωωω ο Ρούφιο τα σπάει! Πως θα πολεμήσουν τον Χουκ; Τα παιδιά του θέλουν να μείνουν με τους πειρατές; Ωχ ο Ρούφιο πέθανε (κλάμα)!

Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα: Ακόμα μία ταινία για μπαμπάδες που δουλεύουν πολύ και παιδιά που παραπονιούνται και με την πρώτη ευκαιρία απαρνιούνται την οικογένειά τους. Τόση γκρίνια για τους χαμένους αγώνες μπέισμπολ και τα ρεσιτάλ πιάνου. Κρίμα τον Ντάστιν Χόφμαν και τον Στήβεν Σπήλμπεργκ δηλαδή.