Μήνυση Νικολόπουλου για τα δάνεια των πολιτικών κομμάτων

Ο ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος κατέθεσε μήνυση κατά παντός υπευθύνου για τα υπέρογκα δάνεια προς τα πολιτικά κόμματα.

Αναλυτικά η μηνυτήρια αναφορά:

«Μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου για την τέλεση του αδικήματος της απιστίας εις βάρος του Δημοσίου κατά άρθρον 390 του Ποινικού Κώδικα. Αξιότιμε κε Εισαγγελέα, στόχος της παρούσας είναι η αναζήτηση και έρευνα της ύπαρξης ευθυνών όσων εν γνώσει ζημιώνουν την περιουσία του δημοσίου, της οποία βάσει νόμου ή δικαιοπραξίας

έχουν την επιμέλεια ή διαχείριση, ήτοι όσων μεθόδευσαν ή καρπώθηκαν παράνομα την χορήγηση δανείων προς τα υπάρχοντα εν Ελλάδι πολιτικά κόμματα, έχοντας ως αποκλειστικό κίνητρο ίδιον όφελος, ήτοι διατελούντος αυτού εις βάρος της περιουσίας του δημοσίου, του κράτους και του κοινωνικού συμφέροντος.

Συγκεκριμένα υποστηρίζουμε ότι, πρόσωπα εντός των Διοικήσεων πιστωτικών ιδρυμάτων διέπραξαν το αδίκημα της απιστίας σε βάρος του Δημοσίου, τα οποία μόνον η Εισαγγελική έρευνα μπορεί να αποκαλύψει, δεδομένου ότι η Τράπεζα της Ελλάδος στο αίτημα για δημοσιοποίηση των όρων χορήγησης των δανείων στα κόμματα, ήδη από το έτος 1996, επικαλείται υπηρεσιακό- επαγγελματικό απόρρητο ενώ σε έγγραφο αυτής, το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή δια του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, αναφέρεται ότι "οι όροι χορήγησης δανείων και παροχής εγγυήσεων από τα πιστωτικά ιδρύματα (επιτόκιο, διάρκεια κλπ), δεν καθορίζονται διοικητικά με αποφάσεις της Τράπεζας της Ελλάδας αλλά ελεύθερα με τραπεζικά κριτήρια, στο πλαίσιο της Συνθήκης της ΕΕ.

Ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί πρέπει να δώσουν εξηγήσεις για το «ΔΟΥΝΑΙ ΚΑΙ ΛΑΒΕΙΝ» για το παρασκήνιο, για τους συντάκτες, για την «περίεργη» υποβολή και αποδοχή της εκπρόθεσμης τροπολογίας των τριών Βουλευτών με βάση την οποία, «Δεν συνιστά απιστία για τα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών η σύναψη δανείων πάσης φύσεως προς το δημόσιο.

Με την υπ΄αρ. πρωτ. 11121/29-5-2013 ερώτηση προς τον υπουργό οικονομικών απευθύναμε σε αυτόν ακριβώς το θέμα: της Χρηματοδότησης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και των Πολιτικών Κομμάτων, όντες πεπεισμένοι ότι βασική προϋπόθεση για τη λειτουργία της Οικονομίας σύμφωνα με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, αποτελεί η ύπαρξη ενός υγιούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δυστυχώς, μετά την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος στην Κύπρο και τις πρόσφατες διαγραφές δανείων που έχουν συνάψει είτε πολιτικά κόμματα είτε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εγείρονται πολλά ερωτηματικά για την αρνητική επίπτωση που έχουν τέτοιες ενέργειες στη βιωσιμότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Με την υπ΄αρ. πρωτ. 10482/13-5-2013 ερώτηση προς τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς οικονομικών, δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θίξαμε περαιτέρω, τα κάτωθι κρίσιμα ζητήματα περί των στοιχείων που προκύπτουν από την έρευνα για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ που είχε αναθέσει ο Ε. Βενιζέλος σε έξι μεγάλες ελεγκτικές εταιρίες από τη στιγμή που παρέλαβε. Αυτά είναι συντριπτικά. Δεν είναι μόνον η «τρύπα» των 116.000.000 ευρώ αλλά ότι ενδέχεται να αποδειχθεί ότι στο πηγάδι αυτό δεν υπάρχει το πεπερασμένο».

Όπως υποστηρίζει ο Νίκος Νικολόπουλος, ο άκρατος δανεισμός των πολιτικών κομμάτων είναι επιζήμιος για το σύνολο της ελληνικής οικονομίας, καθώς επιβαρύνει την ίδια την Τράπεζα της Ελλάδος και κυρίως τους Έλληνες φορολογούμενους. Ταυτόχρονα μολύνει το πολιτικό σύστημα, αναζοπυρώνοντας τον αθέμιτο κομματικό ανταγωνισμό, οδηγώντας τα κόμματα σε ένα πολιτικά ανούσιο παιχνίδι εντυπώσεων. Ακόμα τονίζει πως η επιβάρυνση των Ελλήνων φορολογουμένων συνίσταται στο γεγονός ότι καλούνται να πληρώσουν –μέσω των αυξήσεων κεφαλαίων- τις ζημίες που εμφανίζει η Τράπεζα της Ελλάδος κάθε έτος.

Η κίνηση αυτή του Νίκου Νικολόπουλου βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά.

Η κίνηση των βουλευτών, τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της Νέας Δημοκρατίας να ψηφίσουν τροπολογία χορήγησης ποινικής ασυλίας στους τραπεζίτες για τα «θαλασσοδάνεια», ύψους περίπου 270 εκατομμυρίων ευρώ, που έχουν χορηγήσει με σχεδόν ανύπαρκτες εγγυήσεις στα δύο μεγάλα –κυρίως- κόμματα ήταν η πρώτη αφορμή για να εξοργιστεί ο ήδη πιεσμένος ελληνικός λαός.Η Κυβέρνηση δεν έχει εισακούσει το λαϊκό αίτημα για διαφάνεια στα ζητήματα δανεισμού των κομμάτων.