Με… αέρα δεν βάφονται (κίτρινα) αυγά

Το ματς του Σαββάτου είναι από αυτά που δεν μπορεί να χωνέψει ο μέσος ΑΕΚτζής. Όχι γιατί ξύπνησε από το κώμα των τελευταίων ετών και νόμιζε ότι μπορεί να κερδίσει τον Ολυμπιακό και να πάρει το πρωτάθλημα - αυτά είναι για τους (τουλάχιστον) αφελείς. Αλλά γιατί...

Γιατί η διαχείριση του αποτελέσματος αποτελεί ένα καλό μάθημα για όλους. Διοίκηση, προπονητή, παίκτες και κόσμο. Αποτελεί μια ευκαιρία για συνειδητοποίηση της (πικρής) αλήθειας. Και ασφαλώς προκαλεί ντροπή για τους έρμους τους ΑΕΚτζήδες,

Γράφει ένας (πονεμένος) ανώνυμος ΑΕΚτζής

Τεσσάρες έχουμε φάει και άλλες από τον Ολυμπιακό - και έχουμε ρίξει και κάποιες, έτσι; Δεν είναι, δηλαδή, τα τέσσερα τεμάχια. Στο κάτω-κάτω, και η Ρεάλ έφαγε έξι από την Μπάρτσα στο Μπερναμπέου. Είναι ο τρόπος, όμως, με τον οποίο εξισώθηκε η ομάδα με τα Γιάννενα, την Ξάνθη, το Λεβαδειακό και άλλες τόσες μικρομεσαίες ομάδες - με όλο το σεβασμό στις ομάδες που ανέφερα.

Αν έχει φτάσει να θεωρεί «τιμητική» την ήττα από τον Ολυμπιακό με 4-0 επειδή «ανοίχθηκε για να χτυπήσει το παιχνίδι» ο κύριος Δέλλας και είναι ευχαριστημένος, όπως είπε, από την προσπάθεια των παικτών, η ντροπή είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν συνειδητά από όλους το καλοκαίρι ήταν μεγάλες. Είπαν ψέματα, όμως. Όλοι. Η ΑΕΚ δεν έχει παρά μόνο ένα ρεαλιστικό στόχο εφέτος: το πλασάρισμά της στην πρώτη εξάδα. Σε ένα πρωτάθλημα που θαύματα δεν γίνονται και που μόνο ανταγωνιστικό δεν είναι, δεν έχει δικαίωμα να πετύχει τίποτε λιγότερο και δεν μπορεί να πετύχει τίποτε περισσότερο.

Κανείς δεν κατανόησε, όπως φαίνεται, ότι η περιπέτεια της Β' και της Γ' Εθνικής είναι παρελθόν και οι απαιτήσεις τώρα δεν είναι οι ίδιες. Δεν κερδίζει μόνο η φανέλα - αυτό φάνηκε, ας πούμε, τα δύο τελευταία χρόνια και στις ήττες από Ραφήνα, Αγροτικό Αστέρα και άλλους.

«Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται»;

Όχι, δεν ισχύει το «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Αυτό ισχύει μόνο στην περίπτωση όπου οι αντίπαλοι - όπως προχθές - βγαίνουν και μιλάνε για ΑΕΚάκι και άλλα τινά κι εμείς ψάχνουμε τρύπα να κρυφτούμε, γιατί τους δώσαμε δικαίωμα. Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο και διεύθυνση.

Πρώτη απ' όλους, η διοίκηση. Δεν φρόντισε να θωρακίσει την ομάδα, σε όλα τα επίπεδα. Επαναστατική λογική μπουκαδόρου, μεγαλόστομες δηλώσεις τύπου «θα σπάσουμε το κατεστημένο», αλλά ουσία... μηδέν. Εδώ, για το θέμα του γηπέδου, δεν μπόρεσε να τα βάλει με υπηρεσιακά στελέχη του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Θα μπορούσε να τα βάλει με άλλους;

Δεν έκανε μεταγραφές το καλοκαίρι. Από υπερβολική σιγουριά; Από... καβουράκια στις τσέπες; Από αλαζονεία; Ίσως λίγο απ' όλα. Επέλεξε άλλωστε να διώξει τον Νίκο Λυμπερόπουλο από τεχνικό διευθυντή και τον Άκη Ζήκο από τις ακαδημίες, χωρίς να τους αντικαταστήσει πραγματικά - ο τεχνικός διευθυντής Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς αναρωτιούνται όλοι αν και ποιον παίκτη έχει φέρει και οι ακαδημίες που θα οργανώνονταν σε ευρωπαϊκά πρότυπα αφήνονται στα χέρια... 70χρονων.

Δεν επένδυσε σε προπονητή. Διότι καλός ο Δέλλας, αλλά...

Τα λάθη του Δέλλα

Καλός ο Δέλλας; Εδώ, αρχίζουν τα δύσκολα. Από τις πρώτες κιόλας αγωνιστικές φάνηκαν οι αδυναμίες του - κι ας πήρε κάποια αποτελέσματα η ΑΕΚ από τύχη. Όπως με την Ξάνθη, σε ένα ματς με... μηδέν-μηδέν τελικές προσπάθειες, όπου τις αλλαγές του τις κατάλαβε μόνο ο ίδιος. Όπως με τη Βέροια, με ένα γκολ στο 90'. Ή με τις αλλαγές του στο ματς του ΟΑΚΑ με τον Ατρόμητο, όπου τον έσωσε ο... ώμος του Κρισάντους. Τα ίδια έκανε και στην Τούμπα. Με έναν ανύπαρκτο ΠΑΟΚ κατάφερε να χάσει από ένα ανόητο (πλην καθαρό) πέναλτι, όταν είχε προηγηθεί με μηδέν φάσεις και απέτυχε να διαχειριστεί το αποτέλεσμα. Κι όταν στα τελευταία πέντε λεπτά του αγώνα έβγαλε μπροστά την ομάδα, έχασε τρεις-τέσσερις ευκαιρίες και ο Όλσεν έπιασε όλα όσα έχει πιάσει σε 7 αγωνιστικές μαζί...

Κι έτσι, φτάσαμε στο ναυάγιο του Καραϊσκάκη. Η αλλαγή του Σιμόες όλοι κατάλαβαν ότι... δεν θα περπάταγε. Πρώτος ο Σίλβα, ο οποίος κάγχασε στον πάγκο του, αλλά δεν φανταζόταν ούτε ο ίδιος τι θα ακολουθήσει! Το σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν έχει 10άρια - αυτά με τα οποία φόρτωσε την ΑΕΚ το καλοκαίρι η διοίκηση, για να μη φωνάζει ο κόσμος ότι δεν έγιναν μεταγραφές, και τώρα ο Δέλλας δεν ξέρει πώς θα τους χωρέσει στην ίδια 11άδα. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει αμυντικούς χαφ με πνευμόνια. Αυτούς που κάνουν τη λεγόμενη «βρόμικη» δουλειά στο γήπεδο, αθόρυβα. Που τρέχουν και καλύπτουν χώρους και καταστρέφουν το παιχνίδι του αντιπάλου.

Θυμηθείτε τα (πολλά) τελευταία ΑΕΚτζήδικα χρόνια: Σαμπανάζοβιτς, Ζήκος, Ζαγοράκης, Κατσουράνης, Ασουνσάο, Έμερσον, Ντιοπ. Ποιο ήταν το κοινό τους στοιχείο; Άριστοι κόφτες, αθόρυβοι, όχι οργανωτές. Όχι 10άρια. Χωρίς καν μεταβίβαση. Ο Γιόχανσον - ο οποίος πέρυσι έδειξε στοιχεία «λευκού» Τουρέ - φέτος είναι «σκασμένος». Οπότε, ποιος κάνει τη δουλειά στο κέντρο; Ο Σιμόες. Μόνος.

Με δεδομένο λοιπόν ότι ο Γιόχανσον παρέμεινε... «σκασμένος» στο Φάληρο και ο Μάνταλος ΔΕΝ είναι αμυντικό χαφ, ήταν μοιραίο επακόλουθο να γίνει... αεροδρόμιο το γήπεδο στις κατεβασιές του Ολυμπιακού και να σταματήσει στα τέσσερα. Σε ένα παιχνίδι όπου ο Ολυμπιακός, χωρίς να εντυπωσιάσει, προηγήθηκε 1-0 μέχρι το 60' με τις φάσεις... 1-0. Δηλαδή, με 100% ευστοχία. Διότι χειρότερο Ολυμπιακό δεν θα βρει η (όποια) ΑΕΚ και όμως το κοντέρ έγραψε τέσσερα, επειδή ο Δέλλας σκέφτηκε όπως θα σκεφτόταν π.χ. ο Πετράκης του ΠΑΣ: «τι ένα, τι τέσσερα»!

Δεν υπάρχει, όμως, το «τι ένα, τι τέσσερα» για την ΑΕΚ. Εκτός αν η ΑΕΚ είναι πλέον μια ομάδα επιπέδου ΠΑΣ και δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες - οπότε, ας μην περιμένουμε ούτε γήπεδο ούτε παίκτες ούτε να πληρώνουμε «χρυσά» τα διαρκείας, τα οποία είναι ακριβότερα κι από του Ολυμπιακού που παίζει στο Champions League...

Γιατί κάλυψε τη διοίκηση;

Εν κατακλείδι, το μεγαλύτερο λάθος του Δέλλα ήταν άλλο: ότι κάλυψε τη διοίκηση το καλοκαίρι, στον (ανύπαρκτο) μεταγραφικό σχεδιασμό. Φωνάζει από μακριά ότι αυτή η ΑΕΚ ΔΕΝ έχει σέντερ φορ. Φωνάζει από μακριά ότι η αυτή η ΑΕΚ ΔΕΝ έχει ένα στόπερ με παραστάσεις από μεγάλα παιχνίδια, να πάρει πάνω του την άμυνα - αφήστε που όπως πάει θα «καεί» και ο Τζανετόπουλος. Κι όλοι οι παίκτες κόστισαν... μηδέν. Γιατί ήταν ελεύθεροι!

Τι έκανε ο Δέλλας; Συμβιβάστηκε με τον Κρισάντους, που νομίζει ότι η μπάλα είναι βόμβα, και έναν στόπερ από το Ισραήλ, ο οποίος έπαιξε αλλαγή ακόμη και στα φιλικά.

Ο Ταλεϋράνδος έλεγε ότι «αυτό δεν είναι έγκλημα. Είναι κάτι χειρότερο. Είναι λάθος». Και το ίδιο ισχύει στην περίπτωση της ΑΕΚ. Το ακόμη χειρότερο είναι πως ουδείς από τους υπευθύνους το παραδέχεται. Και είναι ούτως ή άλλως αργά για να το διορθώσει. Διότι εάν η χρονιά «στραβώσει» - γιατί ακολουθεί και δύσκολο πρόγραμμα - και η ΑΕΚ δεν μπει καν στην εξάδα, τότε είναι που θα φανεί ποιοι είναι πραγματικοί ΑΕΚτζήδες. Οι 5-6.000 στο γήπεδο, που ακολούθησαν και στη Γ' Εθνική; Ο «σωτήρας» Μελισσανίδης; Ο «θεός» Δέλλας;

Απάντηση: Αυτός (-οί) που θα απομείνουν. Μάλλον μόνο οι πρώτοι...

The post Με… αέρα δεν βάφονται (κίτρινα) αυγά appeared first on KoolNews.