Και ΒlackRock και ΣΥΡΙΖΑ

Η δημοσιοποίηση των περίφημων «πόθεν έσχες» έχει καταλήξει να είναι ένας ωραίος λασποπόλεμος για τα πρόσωπα του πολιτικού συστήματος που κονταροχτυπιούνται πάνω από νούμερα για το ποιος είναι πιο φτωχός και ως εκ τούτου πιο κοντά στον χειμαζόμενο ελληνικό λαό.

Γράφει ο Γιώργος Κοκκόλης

Ομολογώ πως η όλη διαδικασία δεν ήταν ποτέ του γούστου μου, αφού τα έγγραφα αυτά απλώς παρουσιάζουν εισοδήματα- η προέλευση των οποίων δεν εξηγείται- με αποτέλεσμα ο καθένας μπορεί να κοιτάζει τους απόλυτους αριθμούς στις τραπεζικές καταθέσεις και τα ακίνητα και να τα ερμηνεύει κατά το δοκούν.

Ωστόσο

τρία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βρεθεί για τα καλά στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης ο ένας λόγω του υψηλού εφάπαξ και οι άλλοι δύο για επενδύσεις σε μεγάλα funds όπως η JP Morgan και η BlackRock. Συγκεκριμένα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος φαίνεται πως έχει επενδύσει στα εν λόγω funds και σε ομόλογα ύψους 100.000 λιρών αλλά και ελληνικά ομόλογα του EFSF αξίας 12.127 ευρώ. Εξίσου μεγάλο χαρτοφυλάκιο σε αμοιβαία κεφάλαια δηλώνει και ο Γιώργος Σταθάκης, ο οποίος έχει επενδύσει συνολικά 426.000 ευρώ στις ίδιες, αλλά και άλλες αντίστοιχες εταιρείες. Σε δύσκολη θέση βρέθηκε και ο Δημήτρης Τσουκαλάς ο οποίος κλήθηκε στα τηλεπαράθυρα να δικαιολογήσει το περίφημο πλέον 1 εκατομμύριο που πήρε ως εφάπαξ για τα χρόνια που δούλευε σε ξένη τράπεζα.

Όπως φαίνεται από τα στοιχεία οι εν λόγω βουλευτές έχουν κάνει μια καλή διαχείριση των περιουσιών τους μέσα από κινήσεις που δείχνουν ότι γνωρίζουν που τοποθετούν τα χρήματά τους - διαχειρίζονται δηλαδή με απόλυτο ρεαλισμό και πραγματισμό τα χαρτοφυλάκιά τους μέσα στο υπάρχον οικονομικό σύστημα αποφεύγοντας τις κακοτοπιές.

Η περίπτωση του κ. Τσουκαλά έχει και αυτή ενδιαφέρον αφού αναδεικνύει άθελά της το ογκώδες πρόβλημα της ασφάλισης και το αδιέξοδο της σκέψης που θέλει τους Έλληνες να καταβάλουν μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές για μια πενιχρή σύνταξη και μέτριες υπηρεσίες υγείας. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει διαπρυσίως τα δημόσια ταμεία τη στιγμή που ο ίδιος δρέπει τους καρπούς της ιδιωτικής ασφάλισης που έκανε η τράπεζά του- και καλά κάνει.

Αυτοί λοιπόν οι βουλευτές που στα του οίκου τους φαίνονται σοβαροί, ρεαλιστές και πηγαίνουν «by the book» συμμετέχουν σε ένα κόμμα το οποίο από την αρχή αυτής της κρίσης υποστηρίζει τις ακριβώς αντίθετες πολιτικές για τη χώρα και την κοινωνία - να μην πληρώσουμε τοκοχρεωλύσια, να καταγγείλουμε το Μνημόνιο, να διαγράψουμε το επαχθές χρέος.

Το χειρότερο είναι ότι όλες αυτές τις «εξαιρέσεις» που ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τις θέλει για να ελαφρύνει το κράτος αλλά για να επανιδρύσει αυτό που άφησαν πίσω τους οι διαδοχικές κυβερνήσεις μέχρι την κρίση - ένα τεράστιο Δημόσιο που θα λειτουργεί ως χοάνη για όποιον δεν θέλει να δουλεύει, ένα παρασιτικό ιδιωτικό τομέα που θα παριστάνει τον φιλελεύθερο και ανταγωνιστικό με κρατικές δουλειές και την επαναλειτουργία μιας βιομηχανίας επιδομάτων ως τάχα κοινωνικής πολιτικής.

Αν κάτι έχουν να αποκαλύψουν αυτά τα χαρτοφυλάκια είναι ότι τα ψέμματα τελείωσαν και οι μάσκες πέφτουν. Δεν μπορείς σε μια κοινωνία που παλεύει να σταθεί στα πόδια της μετά από έξι χρόνια ύφεσης να παριστάνεις τον Δον Κιχώτη και να βλέπεις παντού ανεμόμυλους- ούτε να κάνεις το παλικάρι της φακής αρνούμενος το πετρέλαιο του Σόρος επειδή τάχα θες να διαφυλάξεις τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης (sic). Όλα αυτά βέβαια ισχύουν και για τους κυβερνώντες που πολλοί εξ' αυτών θεωρούν ότι επειδή έχουμε πλεόνασμα θα πάμε και θα κάνουμε γιουρούσι στις Βρυξέλλες απέναντι στους «κουτόφραγκους».

Βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη καμπή αυτού του προγράμματος διάσωσης, που αν και σκληρό, αν και με λάθη και με οριζόντια μέτρα κατάφερε να μας κρατήσει στο ευρώ, να μαζέψει τα οικονομικά μας και να μας δώσει -έστω και καθυστερημένα- μια κάποια προοπτική ανάκαμψης. Για να γίνει αυτό όμως τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση πρέπει να διαλέξουν προσεκτικά τις μάχες που θα δώσουν.

Δημοσίευση by Koolnews.gr.