Η μπάλα είναι πόρνη, αλλά είναι και κυρία…

Μετά το αντί-ποδόσφαιρο και το θαύμα της Τσέλσι στο Καμπ Νου, ήρθε η Μπάγερν για να δείξει πως κερδίζεις μια ανώτερη ομάδα. Παίζοντας ποδόσφαιρο…

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Μετά τον πόλεμο που ξέσπασε προχθές το βράδυ μεταξύ μπαρτσελονικών και μη (ποτέ δεν κατάλαβα ποιοι είναι αυτοί, εκτός κι αν είναι οπαδοί της Ρεάλ) ευτυχώς που ήρθε το χθεσινοβραδινό ματσάκι και έφερε τα πράγματα στα ίσια. Αφού ο μάγος Μουρίνιο είχε προβλέψει ότι η διαιτησία θα στείλει στο Μόναχο την Μπάρτσα και πρέπει αυτός να σκοτωθεί με την Μπάγερν, αφού χθες πρόβλεψε πάλι επιτυχημένα ότι ο τελικός θα είναι Ρεάλ-Τσέλσι, στο τέλος γονάτισε μέσα στο γήπεδο μπας και πάρει την επιφοίτηση και του Μωάμεθ, ώστε να πετύχει καμιά πρόβλεψη.

Η Μπάγερν κατέβηκε χθες μέσα στο Μπερναμπέου, ένα γήπεδο που όλοι λένε ότι ο χρόνος για τον αντίπαλο είναι ατελείωτος και πυροβόλησε τη Ρεάλ ανάμεσα στα μάτια. Έχοντας φάει κι ένα γκολ (προφανώς) οφσάιντ, για το οποίο ο Μουρίνιο μέχρι στιγμής δεν είδα να λέει τίποτα. Παίζοντας 120 λεπτά καλύτερα από τους Μαδριλένους, έδειξε, αν μη τι άλλο, πώς μια μεγάλη ομάδα μπορεί να αντιμετωπίσει μία ακόμα μεγαλύτερη. Αυτό σε αντιπαράθεση με την Τσέλσι όπου προχθές έδειξε έναν νέο τύπο ποδοσφαίρου, το οποίο καμία ευρωπαϊκή ομάδα δεν είχε φανταστεί – ούτε καν ο ΑΠΟΕΛ, ή αν θέλετε παλιότερα η Ίντερ του Χελένιο Χερέρα που ανακάλυψε το κατενάτσιο. Μπορώ να σεβαστώ την άμυνα όταν παίζεις απέναντι σε μία σαφώς καλύτερη ομάδα. Τι σημαίνει άμυνα; Ότι κάνεις δυο ζώνες, αλλά όταν παίρνεις τη μπάλα προσπαθείς αν μη τι άλλο να αλλάξεις πέντε μπαλιές, ενώ τις δύο ζώνες δεν τις κάνεις τη μία στη μικρή περιοχή και την άλλη στη γραμμή της μεγάλης.

Η Τσέλσι στην ουσία στήθηκε σαν να ήταν έτοιμη σε κάθε φάση να αποκρούσει φάουλ. Τείχος έστησε, όχι ζώνες. Μπάλα δεν άλλαξε ποτέ και μόνο η κωλοφαρδία της την έσωσε με τέσσερα δοκάρια σε δύο ματς. Δεν καταλαβαίνω τι θα έγραφαν όσοι την αποθέωσαν χθες, αν τελικά είχε μπει το πέναλτι του Μέσι και τελείωνε το ματσάκι εκεί. Δεν ψήνομαι από το γεγονός των 10 παικτών, γιατί και μέχρι το 35’ που αποβλήθηκε ο Τέρι, πάλι έτσι έπαιζαν. Απλά ο Ντρογκμπά πήρε τη θέση του λίμπερο μπροστά από τα δύο στόπερ. Δεν ήταν θέμα συστήματος που τα κατάφερε, μιας και οι ίδιοι οι Εγγλέζοι έγραψαν πως σε αυτά τα δύο ματς έγιναν πολλά θαύματα και ιδιαίτερα στο δεύτερο. Η λονδρέζικη Sun θεωρεί μεγαλύτερο θαύμα, όχι τα δοκάρια, όχι το 2-2 αλλά ότι ο Τόρες έβαλε γκολ… Ο φτωχός, πλην τίμιος, Ραμίρες έκανε ακόμα πιο ειλικρινή δήλωση: «Ακόμα δεν κατάλαβα πως έβαλα αυτό το γκολ». Δεν πειράζει τουλάχιστον ήταν όμορφο. Ήταν ένα ματς που έπρεπε να γίνει το μεγάλο Σάββατο, την ημέρα της Ανάστασης των νεκρών. Δεν μου τη σπάει κυρίως το γεγονός ότι είμαι fan της Μπάτσα, αλλά κάτι πιο σοβαρό από αυτό. Αν οι ομάδες έπαιζαν έτσι το άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο θα είχε τόσους φιλάθλους όσους και το μπάντμιντον. Μας ζάλισε τον έρωτα χθες το βράδυ ο σπορτσκάστερ της ΝΕΤ να μας λέει για το μεγαλύτερο θέαμα του κόσμου που μας προσφέρει το κρατικό κανάλι.