Επιστροφή στο χθες: Πώς ήταν γυναίκες του Αφγανιστάν πριν την επέλαση των Ταλιμπάν [εικόνες]

Κάποτε οι γυναίκες στο Αφγανιστάν σπούδαζαν, φορούσαν φούστες, μπορούσαν να κυκλοφορούν ελεύθερες και να μιλάνε με τους άνδρες.Είναι ευρέως γνωστή η απάνθρωπη συμπεριφορά των Ταλιμπάν στο γυναικείο φύλο. Σε όσες χώρες έχει υπάρξει ο νόμος τους, οι γυναίκες δεν σπουδάζουν, λιθοβολούνται και τις δέρνουν επειδή δεν φοράνε μπούργκα-που καλύπτει όλο το πρόσωπο εκτός από τα μάτια.

Οι γυναίκες στο Αφγανιστάν είχαν βιώσει την απόλυτη καταπίεση όταν βρίσκονταν υπό τον νόμο τον Ταλιμπάν-από το 1996 μέχρι το 2001-αλλά ένα φωτογραφικό πρότζεκτ απεικονίζει την

ελευθερία που απολάμβαναν κάποτε οι γυναίκες της χώρας.

Ο Μοχάμεντ Χουμαγιόν Καγιούμι που γεννήθηκε στην Καμπούλ, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Μια φορά και έναν καιρό στο Αφγανιστάν». Το συγκεκριμένο βιβλίο μιλάει για την θέση που είχαν οι γυναίκες στη χώρα πριν από την επέλαση των Ταλιμπάν ενώ έχει και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Οι φωτογραφίες είναι από την δεκαετία του ‘50, του ‘60 και του ’70 και απεικονίζουν τις γυναίκες που είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση, πήγαιναν στα μαγαζιά και στο κινηματογράφο, μπορούσαν να φοράνε φούστες και σπούδαζαν στα πανεπιστήμια.

Για να κατανοηθεί η θέση της γυναίκας στην Αφγανική κοινωνία πριν τους Ταλιμπάν, αξίζει να αναφερθεί ότι μία έκθεση του State Department που δημοσιοποιήθηκε το 2001 και εξηγεί ότι οι γυναίκες στο Αφγανιστάν είχαν το δικαίωμα να ψηφίζουν από το 1920, το Σύνταγμα της χώρας τις αναγνώρισε σαν ίσες με τους άνδρες το 1960 και αυτό είχε ως αποτέλεσμα μέχρι το 1990, το 70% των δασκάλων της χώρας να είναι γυναίκες όπως επίσης και οι μισοί κυβερνητικοί υπάλληλοι ενώ το 40% του γυναικείου πληθυσμού ήταν γιατροί.

Ο κ. Καγιούμι δήλωσε: «όταν θυμάμαι το παρελθόν του Αφγανιστάν που πρόσφερε ελπίδα, με κάνει να βλέπω το παρόν ακόμα πιο τραγικό. Το πιο σημαντικό από όλα όμως είναι να καταλάβουμε όλοι την πραγματική ‘ασθένεια’ που δεν είναι άλλη από την τρομοκρατία. Πρέπει να εναντιωθούμε στη βία που υπάρχει ενάντια στις γυναίκες αναφορικά με την απαγόρευση της πρόσβασης τους στα σχολεία. Ο βασικός σκοπός μου είναι να δείξω στην νεολαία του Αφγανιστάν το πώς ζούσαν οι γονείς και οι παππούδες τους».

Η λογοκρισία και ο σκοταδισμός που επικρατούν σήμερα στο Αφγανιστάν δεν θυμίζουν σε καμία περίπτωση το παρελθόν της χώρας. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι με την κυκλοφορία του συγκεκριμένου φωτογραφικού αφιερώματος, ο πρόεδρος του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάι ενέκρινε έναν κώδικα δεοντολογίας ο οποίος απαγορεύει στους πολίτες να κάνουν πράγματα ή πράξεις, σαν αυτές που απεικονίζονται στο συγκεκριμένο βιβλίο-φωτογραφικό αφιέρωμα.

Σήμερα στο Αφγανιστάν οι γυναίκες απαγορεύεται να βγαίνουν μόνες στο δρόμο ενώ πρέπει να συνοδεύονται και από κάποιον άνδρα της οικογένειας τους ή τον σύζυγο τους-τον οποίο επιλέγουν οι γονείς, τα υπόλοιπα είναι γνωστά για τις διαφορές ηλικίας, τα 12χρονα που παντρεύονται και την σωματική βία που αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση. Επίσης απαγορεύεται ρητά η επαφή με άγνωστους άνδρες σε δημόσιους χώρους ενώ πάντα πρέπει να υπάρχει και η χαρακτηριστική αμφίεση με την μπούργκα.

Οι συνεχείς λιθοβολισμοί-αν η γυναίκα βιαστεί λιθοβολείται γιατί πρόσβαλε την οικογένεια της-και ο περιορισμός του σώματος και πάνω απ’ όλα του πνεύματος των γυναικών δεν θυμίζει σε τίποτα τις παλαιότερες δεκαετίες στο Αφγανιστάν. Οι παρακάτω φωτογραφίες δίνουν μία εικόνα για την θέση της γυναίκας πριν την επέλαση των Ταλιμπάν.

1 από 12 < ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΠΟΜΕΝΗ >

Τότε οι γυναίκες είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι από μάθημα βιολογίας στο πανεπιστήμιο της Καμπούλ.