Είναι ο Κυριάκος « ελπίδα»; Τω όντι – Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Πώς μπορείς να εκφράσεις την άποψή σου χωρίς να σε θεωρήσουν στρατευμένο; Πώς μπορείς να εκφράσεις την «προτίμησή» σου χωρίς να θεωρήσουν πως κάνεις προπαγάνδα; Δεν είναι σίγουρο εάν υπάρχει κάποιο εγχειρίδιο επίτευξης των παραπάνω, αξίζει όμως μία προσπάθεια προκειμένου να αποτυπώσω τις σκέψεις που «γυρίζουν» στο κεφάλι μου εδώ και μέρες. Πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δηλαδή, είναι η μόνη πραγματική ελπίδα για την Νέα Δημοκρατία.

Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Τα

πράγματα είναι σχετικά απλά. Ο γράφων δεν ήταν ποτέ γραμμένος σε καμμία κομματική οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας. Ανέκαθεν απεχθανόταν τους κομματικούς σωλήνες των ΟΛΩΝ των κομμάτων στα πανεπιστήμια και δεν βρίσκεται σε κανέναν κατάλογο της ΝΔ. Και φυσικά δεν ψήφισε στις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου του κόμματος. Και ούτε θα το κάνει την Κυριακή. Όχι βέβαια πως και να ήθελε, θα μπορούσε, εφόσον απείχε από την πρώτη εκλογική διαδικασία. Έχοντας λοιπόν το προαναφερθέν «βιογραφικό», πώς δύναται να μιλά και να εκφράσει και... προτίμηση για τα εσωκομματικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Ευτυχώς ή δυστυχώς το δικαίωμα αυτό το έχει λόγω επαγγέλματος.

Μετά το ξεκαθάρισμα του πρώτου γύρου οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο υποψηφίων. Του Βαγγέλη Μεϊμαράκη και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είναι ξεκάθαρο, είτε έχεις ασχοληθεί με τα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας, είτε όχι, πως οι δύο υποψήφιοι αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικούς κόσμους.

Από την μία ο κ. Μεϊμαράκης εκπροσωπεί ένα «σκληρό» λαϊκό (και λαϊκιστικό) τρόπο σκέψης ο οποίος πάντοτε φιλτράρει τι θα εκστομίσει για να μην δυσαρεστηθούν οι ψηφοφόροι, η Εκκλησία και η meaningless έννοια της «κοινωνίας» (που ποτέ δεν είναι έτοιμη για ρηξικέλευθες αλλαγές). Όποιος αρνείται τα παραπάνω, απλώς εθελοτυφλεί.

Από την άλλη ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ουκ ολίγες φορές αποδείξει ότι δεν φιλτράρει όσα λέει και φυσικά όσα κάνει με γνώμονα την ψηφοθηρία. «Καμμία μονιμότητα στο Δημόσιο», «ναι στο σύμφωνο συμβίωσης» και φυσικά το σπάσιμο του επί έναν αιώνα ταμπού των απολύσεων στο Δημόσιο, είναι φράσεις που έχουν ακουστεί από το στόμα του Κρήτα πολιτικού ουκ ολίγες φορές.

Το παρόν κείμενο λοιπόν δεν είναι όχημα προπαγάνδας. Είναι η ταπεινή άποψη ενός πολίτη αυτής της χώρας που θέλει να δει το πολιτικό σύστημα αναβαθμισμένο με πολιτικούς που έχουν το θάρρος της γνώμης τους και είναι έτοιμοι να συγκρουστούν με τα συμφέροντα. (Στην πράξη όχι μόνο στα λόγια). Είναι η ελπίδα ενός Έλληνα να δει την χώρα του να σηκώνει τα μανίκια και να δουλεύει και όχι με ψευτοτσαμπουκάδες να αρνείται πεισματικά τα πάντα δημιουργώντας άλυτα προβλήματα που ταλαιπωρούν γενιές ολόκληρες νομίζοντας πως έτσι διατηρεί την υπερηφάνειά του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι κάτι διαφορετικό από όλα όσα έχουμε συνηθίσει. Ναι είναι γιος πρώην πρωθυπουργού. Και λοιπόν; Η θητεία του ως υπουργός έχει αποδείξει πως γνωρίζει να ανταποκρίνεται σε θέσεις ευθύνης τις οποίες αξιοποιεί για να βρει λύσεις. Εάν οι Νεοδημοκράτες θέλουν να είναι μέλη και ψηφοφόροι ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος, είναι κατά την ταπεινή μου άποψη, και κατά την Wall Street Journal μία ελπίδα για το κόμμα.

Διαβάστε ακόμα: Wall Street Journal: Αχτίδα ελπίδας για Ελλάδα και Ευρώπη η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη

The post Είναι ο Κυριάκος « ελπίδα»; Τω όντι – Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης appeared first on KoolNews.