Εconomist: Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα κάνει reboot αλλά δεν είναι για λιπόψυχους

Στις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που δημιουργούνται από την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών εστιάζει με δημοσίευμά του ο Economist υποστηρίζοντας πως το νέο ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν είναι για… λιπόψυχους.

«Tα τελευταία τρία χρόνια το ξένο χρήμα έφευγε σαν κύμα από την Ελλάδα. Όμως η παλίρροια μπορεί να επιστρέψει. Αυτή την εβδομάδα ανώτερα διευθυντικά

στελέχη από την Alpha Bank, την τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, βρίσκονταν στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη προκειμένου να συγκεντρώσουν ιδιωτικά κεφάλαια για την έκδοση δικαιωμάτων. Το roadshow τους όμως είναι κομμάτι μιας πολύ μεγαλύτερης επιχείρησης- της ανακεφαλαιοποίησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος» αναφέρει το δημοσίευμα.

Αυτό αποτέλεσε αναγκαιότητα από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν στα τέλη του 2011 ότι ένα δεύτερο bail-out της Ελλάδας θα απαιτούσε μια μεγάλη διαγραφή του δημόσιου χρέους. Η διαγραφή αυτή ουσιαστικά όμως υποτίμησε τις ελληνικές τράπεζες οι οποίες διακρατούσαν μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους. Το πακέτο διάσωσης περιελάμβανε 50 δισεκατομμύρια ευρώ για το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ), προκειμένου να αποκατασταθεί το τραπεζικό σύστημα. Από το ποσό αυτό 17 δισεκατομμύρια καλύπτει τις απώλειες στις τράπεζες. Άλλα 5 δισεκατομμύρια υπάρχουν ως ρεζέρβα σε περίπτωση που ανοίξουν κι άλλες τρύπες. Το μεγαλύτερο μέρος του, 27 δισεκατομμύρια διατείθενται για την ανακεφαλαιοποίηση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών- της Alpha, της Εθνικής Τράπεζας, της Eurobank και της Τράπεζας Πειραιώς.

«Αν όλα αυτά τα χρήματα χρησιμοποιούνταν τότε οι τράπεζες θα κατέληγαν στα χέρια του κράτους, ένα εντελώς ανεπιθύμητο αποτέλεσμα. Αν όμως μια τράπεζα καταφέρει να συγκεντρώσει το 10% των απαραίτητων κεφαλαίων για την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου μπορεί να παραμείνει σε ιδιωτικά χέρια. Οι τράπεζες έχουν προθεσμία μέχρι τις 14 Ιουνίου για να βρουν τα χρήματα που σημαίνει ότι πρέπει τα ενημερωτικά δελτία πρέπει να εκδοθούν από τα τέλη Μαΐου. Η Eurobank είναι εκτός κούρσας και θα ανακεφαλαιοποιηθεί πλήρως από το ΤΧΣ, η Πειραιώς είπε ότι θα καλύψει το 10% ενώ παρά τα εμπόδια και η Εθνική μπορεί να πετύχει το στόχο» σχολιάζει ο Economist.

Στη συνέχεια επικεντρώνει το ενδιαφέρον στην Alpha Bank η οποία είναι επικεφαλής της κούρσας αναζήτησης κεφαλαίων. Μια κοινοπραξία διεθνών τραπεζών με επικεφαλής τον JP Morgan έχει ΤΠΕ έχει αναλάβει την έκδοση δικαιωμάτων ύψους 457 εκατομμυρίων – το ποσό που απαιτείται για να φθάσει το όριο του 10%. Αθροιστικά η Alpha συγκεντρώνει 550εκατομμύρια ευρώ που αντιστοιχούν στο 12% των κεφαλαιακών απαιτήσεων. «Η επένδυση σε αυτό που θα είναι κατά κύριο λόγο μια κρατική τράπεζα μπορεί να μη φαντάζει τόσο ελκυστική, όμως με κάθε μετοχή που παίρνουν οι επενδυτές παίρνουν εγγύηση για να αγοράσουν περισσότερες – στην περίπτωση της Alpha 7,3 – στην τιμή της έκδοσης Δικαιωμάτων Προτίμησης (προσαρμόζεται προς τα πάνω από τα επιτόκια) εντός των επόμενων τεσσάρων ετών και έξι μηνών» σημειώνει ο Economist. Το δέλεαρ φαίνεται να λειτουργεί σύμφωνα με τον Βασίλειο Ψάλτη, επικεφαλής των οικονομικών υπηρεσιών της τράπεζας, ο οποίος μιλώντας στο περιοδικό κάνει λόγο έντονο ενδιαφέρον από ξένους επενδυτές, hedge funds και πλούσιες οικογένειες.

Για τους μακροπρόθεσμους επενδυτές, το τραπεζικό σύστημα που θα προκύψει από την αύξηση κεφαλαίου θα έχει τα δικά του θετικά στοιχεία εκτιμά ο Economist και εστιάζει στον συγκεντρωτισμό που θα υπάρξει καθώς οι τέσσερις συστημικές τράπεζες θα ελέγχουν περί το 95% της εγχώριας αγοράς.

Ακόμα κι έτσι, το περιοδικό θεωρεί πως οι επενδύσεις δεν είναι για λιπόψυχους και εστιάζει στον πολιτικό κίνδυνο και την τάση των Ελλήνων πολιτικών να παρεμβαίνουν στις υποθέσεις των τραπεζών. Έτσι θεωρεί πως πολλά εξαρτώνται από το πόσο αυστηρό θα είναι το χρονοδιάγραμμα του HFSF για την ιδιωτικοποίηση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Ωστόσο ο μεγαλύτερος κίνδυνος έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι απώλειες από την ελληνική κρίση είναι μεγαλύτερες από ότι αρχικά αναμενόταν. Οι κεφαλαιακές απαιτήσεις βασίσθηκαν στα αρνητικά σενάρια που είχαν υιοθετηθεί στα τέλη του 2011 όταν η Ελλάδα ήταν πολύ κοντά σε έξοδο από το ευρώ. Όμως η οικονομική και χρηματοπιστωτική ζημία που προκύπτει αφήνει ελάχιστα περιθώρια ελιγμών τονίζει ο Economist και αναφέρεται σε εκτιμήσεις του ΔΝΤ σύμφωνα με τις οποίες η ανακεφαλαιοποίηση είναι επαρκής για την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων που φθάνει το 40% του συνολικού δανεισμού. Το ανησυχητικό είναι πως η αναλογία (συμπεριλαμβανομένων των αναδιαρθρωμένων δανείων) έχει ήδη αυξηθεί στο 29,5%.

«Οι επενδυτές που παίρνουν το ρίσκο για τις ελληνικές τράπεζες παίζουν σε ένα στοίχημα για μια ενδεχόμενη οικονομική ανάκαμψη. Αν και η επιστροφή στην ανάπτυξη το επόμενο έτος φαίνεται όλο και πιο πιθανή, θα μπορούσε να καθυστερήσει και φυσικά μια τέτοια προοπτική δημιουργεί ξινά συναισθήματα», προειδοποιεί το βρετανικό έντυπο σημειώνοντας ωστόσο πως η ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης από μόνη της θα συμβάλει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά λεπτές ισορροπίες.