Δεν μας αρέσουν οι εκπλήξεις…

Δεν ξέρω πώς πρέπει να αξιολογήσουμε την κατάσταση που αντιμετωπίζει ο κύριος Ερντογάν σε σχέση με τα εθνικά μας συμφέροντα. Όλοι γνωρίζουμε ότι κάθε φορά που το όποιο κυβερνητικό σχήμα της Τουρκίας στριμωχνόταν από εσωτερικούς παράγοντες, αμέσως έστρεφε το βλέμμα του προς την Ελλάδα, δείχνοντας μας στον τουρκικό λαό ως πηγή της δυσπραγίας του.

Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορεί τώρα και ο κύριος Ερντογάν, για να ξεφύγει, να ακολουθήσει την «παράδοση», αλλά δύσκολα θα βρει τα επιχειρήματα.

Ο ίδιος, στην επίσημη επίσκεψή του, μας κουνούσε το δάκτυλο, υπενθυμίζοντας μας πόσο ισχυρή είναι η Τουρκία από οικονομική - πρόσθεσε και στρατιωτική - άποψη και πόσο ανίσχυρη είναι η Ελλάδα του Μνημονίου. Προέβλεπε ότι η Τουρκία του 2015 θα είναι ανάμεσα στις πέντε ισχυρότερες οικονομίες με αλματώδη ανάπτυξη, τη στιγμή που η Ελλάδα αγκομαχά από το εξωτερικό χρέος. Αυτό που δεν είχε προβλέψει ήταν ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Και ο χρόνος, γι΄αυτόν, πέρασε...

Τώρα δεν φθάνει να θυσιαστεί ο πολύς Μπαγίς - που μας επισκεπτόταν τακτικότατα για να «υπερασπιστεί» τους «Τούρκους αδελφούς του». Ούτε οι τρεις ήδη παραιτηθέντες υπουργοί, για να «ξεπλυθεί» η πολιτεία Ερντογάν ενώπιον της διαμαρτυρόμενης τουρκικής κοινής γνώμης. Τα σκάνδαλα στα οποία εμπλέκεται η κυβέρνηση αναδεικνύουν τον ίδιο αρχηγό της κυβερνητικής συμμορίας, που δρούσε συστηματικά και οργανωμένα, καταργώντας, προς ίδιον όφελος, το δημόσιο πλούτο.

Η όλη υπόθεση παραπέμπει στις μπανανιές της Νοτίου Αμερικής, στις τριτοκοσμικές αφρικανικές και σε εκείνες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης με σκληρό προσωποπαγές καθεστώς. Ε! Με μία τέτοια εξέλιξη το όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαίνεται ακόμη πιο απόμακρο για την Τουρκία. Όχι ότι στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν υπάρχει διαφθορά, αλλά στην περίπτωση της Τουρκίας, μιλάμε για «όμιλο πρωθυπουργικών επιχειρήσεων».

Σκέπτομαι ότι το κεμαλικό καθεστώς το οποίο υπέστη από τον κύριο Ερντογάν απηνή διωγμό - χιλιάδες στρατιωτικών στις φυλακές, εκατοντάδες δικαστικών σε δυσμένεια -, δεν θα αφήσει ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία. Αλλά ούτε ο πρόεδρος Γκιούλ, ο οποίος έχει προ πολλού διαχωρίσει τη θέση του από τις πρακτικές της κυβέρνησης, θα αφήσει να τον παρασύρει ο κύριος Ερντογάν στη δική του πτώση. Και περισσότερο από όλους ο απόμακρος Γκιουλέν, που με τα εκπαιδευτικά και φιλανθρωπικά του ιδρύματα έχει αναδειχθεί σε ηγέτη των βαθιά θρησκευόμενων μουσουλμάνων, δεν θα χαριστεί στον άνθρωπο που ενώ τον ανέδειξε στα ύψιστα αξιώματα, εκείνος του γύρισε την πλάτη.

Εμείς, φυσικά, έχοντας ανοικτά τεράστια ζητήματα με την Τουρκία, δεν υπάρχει λόγος ούτε βιαστικά συμπεράσματα να βγάλουμε ούτε σε αδόκιμες διπλωματικές πρακτικές να καταλήξουμε. Το να υπάρξει ένας ευρύτερος, προσεκτικός σχεδιασμός, ώστε να μην έχουμε εκπλήξεις, είναι ό,τι προσφορότερο αυτή τη στιγμή, καθώς η χώρα μας αναλαμβάνει την προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Φωτογραφία: Eurokinissi