Χριστίνα Χαλιλοπούλου στο koolnews.gr: Oι Ρομά δεν είμαστε άνθρωποι της φασαρίας- Να γίνουν τα δέοντα

Τις τελευταίες μέρες το θέμα του μικρού κοριτσιού που ανακάλυψαν οι αρχές σε καταυλισμό Ρομά στα Φάρσαλα μονοπωλεί την επικαιρότητα, προκαλώντας πανελλήνιο αλλά και παγκόσμιο ενδιαφέρον. Φυσικά, πέρα από ένα μεμονωμένο περιστατικό, αναδεικνύονται πολλά προβλήματα, όπως αυτό της γενικότερης λειτουργίας του κράτους, της θέσης των Ρομά στην ελληνική κοινωνία και το μέλλον αυτής της συνύπαρξης.

Η κυρία Χριστίνα Χαλιλοπούλου είναι σε αυτό το πλαίσιο ένας άνθρωπος με πολύ καλή γνώση επί του θέματος. Με σπουδές στη Νομική και χρόνια εξειδίκευση στα κοινωνικά θέματα

αλλά και ίδια γνώση της κοινότητας των Ελλήνων Ρομά, μιας και η οικογένειά της ανήκει εδώ και γενιές σ’ αυτή, η αναπληρώτρια Γραμματέας Κοινωνικής Συνοχής και Αλληλεγγύης της ΝΔ και Πρόεδρος του Επιστημονικού Συνδέσμου Ελλήνων Ρομά, καταθέτει στο koolnews.gr την άποψή της για την υπόθεση του μικρού κοριτσιού, περιγράφει την τρομακτική κατασπατάληση πόρων που προορίζονταν για την ενσωμάτωση των Ελλήνων Ρομά και μιλάει για το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ενσωμάτωση των Ελλήνων Τσιγγάνων, το οποίο έχει καταθέσει στον Πρωθυπουργό.

Συνέντευξη στον Γιώργο Ευγενίδη

Κυρία Χαλιλοπούλου, αρχικά να σας ευχαριστήσω για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Ξεκινώντας λοιπόν από το θέμα των ημερών, θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας για την υπόθεση του κοριτσιού στα Φάρσαλα. Μιλάμε για αρπαγή ή παράνομη υιοθεσία;

Τις τελευταίες μέρες, γίναμε μάρτυρες ενός τραγικού γεγονότος του οποίου οι διαστάσεις δεν περιορίζονται μόνο στο αν η μικρή Μαρία είναι προϊόν αρπαγής ή όχι, εάν πρόκειται για παράνομη υιοθεσία ή για αγοραπωλησία. Μέχρι στιγμής από τα ρεπορτάζ που έχουν γίνει, θεωρώ ότι πρόκειται για άλλη μια υπόθεση παράνομης υιοθεσίας και όχι αρπαγής. όπου η βαρύτητα των πράξεων διαφέρει. Δεν παύει όμως να αφορά παράνομη πράξη όπου η δικαιοσύνη θα πρέπει να κάνει το καθήκον της, όπως θα έκανε απέναντι σε κάθε Έλληνα πολίτη.

Ένα βασικό πρόβλημα που ανακύπτει από την όλη υπόθεση είναι η πλήρης αναποτελεσματικότητα της ελληνικής γραφειοκρατίας. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτή η κατάσταση όμως; Και σε αυτό το σημείο θέλω το σχόλιό σας τόσο με τη δικηγορική όσο και με την πολιτικής σας ιδιότητα.

Η αντιφατικότητα του θέματος βρίσκεται στο κενό της νομοθεσίας που αφορά την υιοθεσία και πιο συγκεκριμένα την ιδιωτική υιοθεσία. Όταν μια υπόθεση υιοθεσίας παίρνει μέχρι και πέντε χρόνια να ολοκληρωθεί, στο παρελθόν και παραπάνω, αφήνει περιθώρια σε επιτήδειους να εκμεταλλευτούν την ανάγκη και την επιθυμία ορισμένων συνανθρώπων μας να κρατήσουν στην αγκαλιά τους ένα «δικό τους» παιδί. Στο νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση, η συναίνεση του φυσικού γονέα θα αρκεί έτσι ώστε η διαδικασία της υιοθεσία να ολοκληρώνεται εντός ενός έτους.

Τα τελευταία χρόνια, η χώρα μας δέχθηκε πολλά κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ενσωμάτωση και την εκπαίδευση των Ρομά. Παρατηρώντας όμως τη σημερινή εικόνα, καταλαβαίνει κανείς πως ελάχιστα από αυτά τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν. Τελικά, τι συνέβη με αυτούς τους πόρους;

Πράγματι, είναι πολύ δυσάρεστο να έχουν χαθεί τόσα χρήματα και να μην αξιοποιήθηκαν όπως θα έπρεπε και για τον σκοπό που θα έπρεπε. Αυτό ίσως να συνέβη γιατί σχεδιάστηκαν για εμάς, χωρίς εμάς, σχεδιάστηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες μας από αυτούς που δεν γνώριζαν τις πραγματικές μας ανάγκες, θεώρησαν ως προτεραιότητες αυτά που για εμάς ήταν μικρής σημασίας. Δόθηκαν χρήματα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σε Δήμους ανά την Ελλάδα για την ανάπλαση και στεγαστική αποκατάσταση των Τσιγγάνων και τελικά αυτά τα χρήματα δεν γνωρίζουμε τι έγιναν. Φτάσαμε σήμερα σε πολλές πόλεις της Ελλάδας να τους διώχνουν κακήν κακώς, δίχως να λαμβάνεται καμία κοινωνική μέριμνα για την στεγαστική τους αποκατάσταση. Το τραγελαφικό στην υπόθεση αυτή είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τους διώχνουν από εκεί που αρχικός είχε σχεδιαστεί να εγκατασταθούν με χρήματα προερχόμενα απο κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επενδύθηκαν όμως και χρήματα στην εκπαίδευση των παιδιών με λάθος τρόπο. Δημιουργήθηκαν σχολεία μέσα στους καταυλισμούς τάχα για το καλό των παιδιών έτσι ώστε να ενσωματωθούν στην κοινωνία, αλλά η κοινωνία τους κρατά πεισματικά απ’ έξω. Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους αυτούς που επιμένουν να γνωρίζουν τι είναι καλύτερο για εμάς

Ποια είναι σήμερα λοιπόν η κατάσταση που επικρατεί στους καταυλισμούς των Ελλήνων Ρομά; Αυτό που σίγουρα επικρατεί στους Τσιγγάνους της Ελλάδας, είναι η αγανάκτηση των όσων συμβαίνουν. Δεν είμαστε άνθρωποι της «φασαρίας» και όταν την κάνουμε είναι επειδή γλεντάμε. Με το άνοιγμα των συνόρων βρήκαν καταφύγιο σε διάφορους οικισμούς, άνθρωποι ξένοι από εμάς με έντονη προβατική συμπεριφορά. Ζητάμε από την πολιτεία να μας προστατέψει, αλλά κυρίως ζητάμε να προστατευτούν τα παιδιά μας, το μέλλον της Ελλάδας.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν κατά καιρούς καταγγελίες από διάφορους τοπικούς παράγοντες και κατοίκους (π.χ. Ζεφύρι, Ασπρόπυργος, Χαλάνδρι), οι καταυλισμοί των Ρομά περιγράφονται περίπου ως γκετοποιημένες περιοχές. Ισχύει αυτός ο ισχυρισμός κυρία Χαλιλοπούλου;

Γκετοποιημένες περιοχές είναι αυτές που οι τοπικές αρχές επέτρεψαν να γίνουν, είτε από φόβο είτε από στερεότυπα. Γιατί δεν γκεποποιηθηκε ποτέ η Αγία Βαρβάρα? Γιατί δεν γκετοποιήθηκε ποτέ το Ίλιον?

Γνωρίζω πως το 2004 επιστρέψατε από την Αγγλία και δραστηριοποιηθήκατε στον πολιτικό στίβο για να βελτιώσετε το επίπεδο ζωής των Ελλήνων Ρομά. Εννέα χρόνια μετά, τι έχει αλλάξει επί τα βελτίω και τι πρέπει να αλλάξει ακόμα;

Επέστρεψα στην Ελλάδα, γιατί μου προτάθηκε να συμμετέχω στην προσπάθεια της τότε κυβέρνησης Καραμανλή, για την δημιουργία μιας κοινωνικής δομής που αφορούσε τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες και την ένταξη αυτών στο κοινωνικό σύνολο. Πίστεψα σε αυτήν την προσπάθεια και αφιέρωσα πολύ χρόνο και ενέργεια δουλεύοντας ως υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων δια βίου μάθησης του υπουργείου Παιδείας, δημιουργώντας τμήματα σε όλη την Ελλάδα. Το πρόγραμμα αυτό θεωρήθηκε πετυχημένο για το διάστημα που λειτούργησε αλλά δυστυχώς δεν συνεχίστηκε. Έπειτα, δούλεψα στην δημιουργία του οπτικοακουστικού προγράμματος για την απόκτηση της άδειας οδήγησης με μια ομάδα του υπουργείου Μεταφορών. Και αυτό το πρόγραμμα λειτούργησε για ένα μικρό διάστημα. Στο σύντομο διάστημα που λειτούργησε εξυπηρέτησε εκατοντάδες ανθρώπους ανά την Ελλάδα τους οποίους τους «έβαλε» στο σύστημα. Για άλλη μια φορά όμως μετά τις εκλογές του 2009, αποφασίστηκε να διακοπεί για αδιευκρίνιστους προς εμένα λόγους. Και τέλος, φτάνοντας στο σήμερα, έχοντας περάσει από την Εκτελεστική Γραμματεία της Νέας Δημοκρατίας ως μια από τις στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού, ως Αναπληρώτρια Γραμματέας Κοινωνικής Συνοχής και Αλληλεγγύης, σχεδίασα και παρέδωσα στον πρωθυπουργό το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ενσωμάτωση των Ελλήνων Τσιγγάνων. Μια Ευρωπαϊκή οδηγία η οποία στηρίζεται στους τέσσερεις άξονες που αφορούν την ζωή των Τσιγγάνων. Θέλω να είμαι αισιόδοξη και εύχομαι αυτή τη φορά να μην υπάρχουν «αδιευκρίνιστοι» λόγοι οι οποίοι θα εμποδίσουν την κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα, έχοντας όμως συμπεριλάβει και τους ίδιους τους Τσιγγάνους, Μαζί με εμάς για εμάς.

Ως μέλος της κοινότητας των Ρομά, έχετε γίνει εσείς αποδέκτης ρατσιστικών ή στερεοτυπικών συμπεριφορών;

Όχι, μεγάλωσα στο Λονδίνο και ποτέ δεν θεωρήθηκα τίποτε άλλο παρά ΕΛΛΗΝΙΔΑ.

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook και ακολουθήστε μας στο Twitter