1 χρόνος Αριστερά, 5 θεωρίες συνωμοσίας

Το τελευταίο που μπορεί να προσάψει κανείς στον ένα χρόνο διακυβέρνησης από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ότι ήταν… πληκτική.

Γράφει ο Δημήτρης Καναβαράκης

Πέρα απ’ το ότι η διαπραγμάτευση με τους εταίρους έφτασε στο όριο, μαζί και η αδρεναλίνη με το δημοψήφισμα και όσα ακολούθησαν, είναι ίσως η πρώτη φορά που ένας ολόκληρος λαός κατανάλωσε μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τόση

Όλη αυτή η προσπάθεια οδήγησε σε διάφορες θεωρίες συνομωσίας, που ανάλογα με τις ιδεολογικές καταβολές του καθενός και τη θεώρηση για την κατεύθυνση που πρέπει να λάβει η χώρα, απέκτησαν τη μορφή ευχής ή «κατάρας».

Σενάριο Νο 1: Θα μας σώσουν οι Ρώσοι

Το μνημόνιο συνεργασίας για την κατασκευή και λειτουργία του αγωγού «Greek Stream» σε ελληνικό έδαφος, που υπεγράφη τον Ιούνιο ανάμεσα στον τότε Υπουργό Βιομηχανίας και Ενέργειας Παναγιώτη Λαφαζάνη και τον Ρώσο ομόλογό του Αλεξάντερ Νόβακ, υποδαύλισε το σενάριο περί ρωσικής οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα.

Όλα ξεκίνησαν τον Απρίλιο όταν ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφτηκε τη Μόσχα για να συναντηθεί με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, οπότε και το ραντεβού των δύο ανδρών ανανεώθηκε για τις 19 Ιουνίου, στο πλαίσιο του 19ου Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης. Τότε έπεσαν και οι υπογραφές του σχετικού μνημονίου, το οποίο κατά πολλούς είχε ακριβώς αυτή την προοπτική: να εξασφαλίσει η Ελλάδα από τη Ρωσία τους πόρους που θα της επέτρεπαν είτε να μεταβεί σε εθνικό νόμισμα, είτε να αυξήσει τη διαπραγματευτική της ισχύ, επιδεικνύοντας στην Ε.Ε. ότι υπάρχουν και αλλού… πορτοκαλιές που βγάζουν πορτοκάλια.

Όπως ανέφερε τότε, το Associated Press, «η Ρωσία υποσχέθηκε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια ετησίως εφόσον συμφωνηθεί η ολοκλήρωση του αγωγού», ενώ το αμερικανικό περιοδικό γεωστρατηγικής «foreign policy» μετέδιδε ότι «ο Πούτιν είναι έτοιμος να αρπάξει την ευκαιρία και να διασώσει την Ελλάδα, παίρνοντας ως αντάλλαγμα την πρόσδεσή της στο ρωσικό άρμα και την πρόκληση ρήγματος στην Ε.Ε.». Προεξοφλούσε μάλιστα ότι μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελούσε πολύ «άσχημα νέα για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ», λόγω της εξάπλωσης της ρωσικής επιρροής «σε μια χώρα με τεράστια σημασία, στον οικονομικό, ενεργειακό, γεωπολιτικό και στρατηγικό τομέα».

Ιδού αναλυτικά το δημοσίευμα:

Στις 20 Ιουλίου, μια εβδομάδα μετά την υπογραφή του 3ου Μνημονίου ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της, «Το Βήμα» υποστήριξε με ένα ομολογουμένως «καυτό» ρεπορτάζ ότι η ελληνική κυβέρνηση στόχευε εξαρχής στην έξοδο από το ευρώ, στηριζόμενη σε ρωσικά δεκανίκια. Επικαλούμενο αποκλειστικές πληροφορίες, ανέφερε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε καταθέσει επίσημο αίτημα χορήγησης δανείου στον Ρώσο ομόλογό του.

«Σύμφωνα με ασφαλείς πηγές, ο κ. Τσίπρας σχεδίαζε από τις αρχές του 2014 να «ποντάρει» στη Μόσχα για να προετοιμάσει ένα στιβαρό και αξιόπιστο σχέδιο για την επιστροφή στη δραχμή. Οι κ.κ. Καμμένος, Δραγασάκης, Βαρουφάκης, Παππάς, Λαφαζάνης κ.ά. γνώριζαν τις βασικές πτυχές του πρωθυπουργικού σχεδιασμού. Ολοι εκτιμούσαν πως οι Γερμανοί, μόλις θα συνειδητοποιούσαν ότι η Αθήνα είναι αποφασισμένη να «σπάσει το γυαλί» της ευρωζώνης, θα υποτάσσονταν στο ελληνικό αίτημα για μια μεγάλη διαγραφή του χρέους. Και κάπως έτσι ο κ. Τσίπρας θα άλλαζε και την Ευρώπη, όπως πίστευε. Ο Πρωθυπουργός πορεύθηκε με αυτή τη βεβαιότητα από πέρυσι και ως πριν από λίγες ημέρες. Γι' αυτό και απέρριψε πολλές προτάσεις συμφωνίας, πολύ πιο συμφέρουσες. Ήθελε το μέγιστο. Όπως εμμέσως ομολόγησε στην τελευταία συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ο Πρωθυπουργός γνώριζε πως η εισαγωγή εθνικού νομίσματος δεν νοείται χωρίς το κράτος να διαθέτει ισχυρά συναλλαγματικά διαθέσιμα. Ζήτησε λοιπόν από τη Μόσχα ένα δάνειο ύψους 10 δισ. δολαρίων που θα το αξιοποιούσε για να υποστηριχθεί η δραχμή. Εν τω μεταξύ το μοντέλο της απόσχισης της Σλοβακίας από την Τσεχοσλοβακία στις αρχές του 1993 και η εισαγωγή της σλοβακικής κορόνας είναι ένα από τα πρότυπα αλλαγής νομίσματος που μελέτησαν ορισμένοι τεχνοκράτες - εντός και εκτός του υπουργείου Οικονομικών. Η Μόσχα δεν απέρριψε το αίτημα, αλλά άρχισε να συζητεί αορίστως για 5 δισ. δολάρια ως «προκαταβολή» για τον αγωγό South Stream. Αιτήματα για δάνεια σε δολάριο στάλθηκαν παράλληλα στο Ιράν και στην Κίνα, αλλά καμία από τις δύο χώρες δεν υπέκυψε στον πειρασμό, αφού δεν θα είχαν κανένα όφελος αν συνέπρατταν σε ένα πλήγμα προς την ευρωζώνη. Μέσα στον «ενθουσιασμό του πρωτάρη», περίσσεψαν τα αστραφτερά χαμόγελα και ουδείς υποψιάστηκε τη σκληρότητα των διεθνών σχέσεων. Στο οπλοστάσιο των ελληνικών ευρεσιτεχνιών εξέχουσα θέση κατείχε και η τιτλοποίηση των μελλοντικών εσόδων από την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων του Αιγαίου. Οι τίτλοι θα μπορούσαν να ενισχύσουν τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της νέας δραχμής. Ίσως γι' αυτό η Γερμανία, η οποία παρακολουθούσε με αυξανόμενο θυμό την... παγκόσμια διπλωματία της Αθήνας, ουσιαστικά «κατάσχεσε» τους υδρογονάνθρακες του μέλλοντος με την αυτόματη διοχέτευσή τους στο νέο Ταμείο εκποίησης της δημόσιας περιουσίας...».

Την κατάληξη όλοι τη γνωρίζουν, τα ρωσικά κεφάλαια δεν αντικατέστησαν ποτέ εκείνα της Ε.Ε., είτε γιατί ο Πούτιν… λάκισε, είτε γιατί η κυβέρνηση μας εκτίμησε την ύστατη στιγμή ότι η συγκεκριμένη στρατηγική οδηγούσε κατευθείαν στα βράχια. Είτε βέβαια διότι ενδεχομένως δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος σχεδιασμός, αν δεχτούμε ότι επρόκειτο για θεωρία συνωμοσίας. Στην πολύκροτη συνέντευξη του στο ΣΚΑΪ πάντως ο Γιάνης Βαρουφάκης άφησε να εννοηθεί ότι η ελληνική πλευρά είχε πράγματι στηρίξει ένα μεγάλο μέρος του project στη βοήθεια της ρωσικής αρκούδας, παίρνοντας ο ίδιος αποστάσεις από αυτή την επιλογή.

Όπως και να ‘χει το γεγονός είναι ότι οι Έλληνες ζηλωτές του σοβιετικού προτύπου έμειναν άλλη μια φορά να περιμένουν εις μάτην τη βοήθεια από την ιδεολογική μαμά-πατρίδα…

Σενάριο Νο 2: Ο Βαρουφάκης δούλευε για τον Τζορτζ Σόρος

Για κάποιους τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Ο Γιάνης Βαρουφάκης ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών, τελώντας στη διατεταγμένη υπηρεσία του εκ των μεγαλύτερων κερδοσκόπων του πλανήτη, ο Τζορτζ Σόρος. Ο Ουγγρο-αμερικανός μεγαλο-επενδυτής εξάπλωσε παγκοσμίως τη φήμη του ως ο «άνθρωπος που κατέστρεψε την Τράπεζα της Αγγλίας» καταφέρνοντας να αποκομίσει κέρδος 1 δισ. δολαρίων κατά την κρίση του νομίσματος του Ηνωμένου Βασιλείου το 1992.

Σύμφωνα με το σενάριο, είχε επενδύσει στην έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, αναθέτοντας στον Βαρουφάκη να φέρει εις πέρας την αποστολή. «Δεν ντρέπεσαι;», ρώτησε με θυμό ο Άδωνις Γεωργιάδης τον Γιάνη Βαρουφάκη μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του στην αίθουσα της ολομέλειας της Βουλής στις 15 Ιουλίου. «Γιατί;», αντέδρασε ο πρώην υπουργός Οικονομικών και πήρε μια απάντηση στην οποία δεν αντέδρασε, προς έκπληξη πολλών. «Διότι κατέστρεψες τη χώρα σε τέσσερις μήνες, ρε πράκτορα του Σόρος»!

Τρεις ημέρες αργότερα, σε συνέντευξη του στη «Real News» ο Βαρουφάκης δήλωσε τα εξής: «Πρόκειται για καθαρά γκαιμπελική πρακτική: λέμε ένα τεράστιο ψέμα, του προσθέτουμε μια μικρή αλήθεια και το επαναλαμβάνουμε έως ότου γίνει πιστευτό. Επιτρέψτε μου να σας καταγράψω την πραγματικότητα (κάτι που έχω κάνει ήδη πολλές φορές). Με τον κ. Σόρος έχουμε συμπέσει μία και μοναδική φορά: τη 13η Απριλίου 2012, στο Βερολίνο, σε πάνελ συζήτησης με θέμα την κρίση του ευρώ (υπάρχει και σχετικό βίντεο στο YouTube). Μετά τη λήξη του πάνελ οι συμμετέχοντες (περί τα 12 άτομα) συμφάγαμε. Με τον κ. Σόρος ανταλλάξαμε απόψεις για περίπου πέντε λεπτά. Αυτή ήταν η σχέση μου μαζί του. Τελεία και παύλα. Όλα αυτά που λέγονται ότι στις ΗΠΑ εργαζόμουν γι' αυτόν, ότι όσο ήμουν υπουργός συνέφαγα μαζί του στο Βερολίνο κ.λπ. είναι οικτρές συκοφαντίες. Kαλώ τους συκοφάντες να κομίσουν αποδείξεις ή να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό».

Τη συγκεκριμένη θεωρία δεν δίστασε πάντως να τροφοδοτήσει ακόμα και ο πρώην συγκυβερνών του Βαρουφάκη, Πάνος Καμμένος. Σε συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ, στις 10/09, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ άφησε υπαινιγμούς για τα κίνητρα του χαρακτηρίζοντας «περίεργο» το ρόλο του κατά τη διαπραγμάτευση.

«Προτού καν ο Σόιμπλε καταθέσει την πρόταση του για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ο Βαρουφάκης την μετέφερε σε εμάς λέγοντας μας ότι θα πάρουμε αντάλλαγμα μια γενναία χρηματοδότηση και μείωση του χρέους. Όταν το άκουσα, στην αρχή είπα ότι ήταν ένα αστείο του Βαρουφάκη. Τελικά, φαίνεται ότι είχε πειστεί και ίδιος πως αυτή ήταν η λύση. Από την πρόταση Σόιμπλε είχε να κερδίσει ο ίδιος ο Σόιμπλε και κάποιες χώρες από τη Βόρεια Ευρώπη. Από αυτή την πρόταση είχαν να κερδίσουν βέβαια και κάποια fund στην Αμερική, για τα οποία παλαιότερα εργαζόταν ο κ. Βαρουφάκης».

Μια μέρα μετά, σε νέα συνέντευξη του, ο Πάνος Καμμένος τόνισε ότι «Βαρουφάκης δεν απαντούσε στις ερωτήσεις για Plan B», ενώ βασιζόμενος στη θεωρία των παιγνίων, έλεγε στην ελληνική κυβέρνηση ότι οι πιθανότητες να επικρατήσουν οι απόψεις της ήταν 50-50, «χωρίς να εξηγεί τι σήμαινε το 50 αν χάναμε». Επέμεινε δε ότι κλήθηκε να σχολιάσει την κατηγορηματική διάψευση του ίδιου του Βαρουφάκη για τις (υποτιθέμενες) σχέσεις του με τον Τζορτζ Σόρος. «Δεν έχει επιβεβαιωθεί, αλλά ούτε και έχει διαψευσθεί ότι έχει εργασθεί στο Ίδρυμα Σόρος»!

Το ερώτημα που γεννάται βέβαια σε ότι αφορά τη συγκεκριμένη θεωρία, είναι το εξής: Αν πράγματι ο διαβόητος κερδοσκόπος είχε βάλει στο μάτι την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ εναπόθεσε όλες τις ελπίδες του στον Βαρουφάκη και εν τέλει έμεινε… ρέστος μετά την απομάκρυνση του από την κυβέρνηση; Κοντολογίς, αυτός ο τόσο… δαιμόνιος επιχειρηματίας δεν είχε κανένα Plan B για να ευοδωθεί το μεγαλεπήβολο σχέδιο του;

Σενάριο Νο 3: «Ντου» στο νομισματοκοπείο:

Το όλο story έγινε αξέχαστα και τηλεοπτικό σποτ από τη ΛΑΕ (χωρίς τεχνηέντως) να διαψεύδεται ή να επιβεβαιώνεται. Το πολλά υποσχόμενο χαμογελάκι του Παναγιώτη Λαφαζάνη μπορεί να μην… επιβραβεύτηκε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, σκέπασε όμως εσαεί με την άχλη του μύθου το εν λόγω σενάριο.

Σύμφωνα με αυτό, σε εκδήλωση της Αριστερής πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ την 14η Ιουλίου, ο επικεφαλής της φέρετο να είχε παρουσιάσει έναν «οδικό χάρτη» για τη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, εξηγώντας το πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα αποθέματα της Τράπεζας της Ελλάδος – τα οποία προσδιόριζε στα 22 δισ. ευρώ – ως «γέφυρα» για την πληρωμή μισθών και συντάξεων μέχρι να τυπωθεί το νέο εθνικό νόμισμα.

Θρυλείται ότι το πλάνο -όπως το παρουσίασαν και οι Financial Times στις 25 Ιουλίου- περιελάμβανε εισβολή στο Νομισματοκοπείο, απομάκρυνση του κεντρικού τραπεζίτη και δέσμευση των 22 δισ. ευρώ, που βάσει των εκτιμήσεων βρισκόταν εκεί.

Ο ίδιος ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είχε αντιδράσει έντονα στα σχετικά δημοσιεύματα, τα οποία χαρακτηρίστηκαν αθλιότητες από τους συνεργάτες του, στο θέμα όμως επανήλθε η ιστοσελίδα Tvxs.gr πριν από 10 ημέρες (15/01) με έναν ισχυρισμό που αναγορεύσει σε… πραξικόπημα τη δραχμολαγνεία. Το δημοσίευμα ανέφερε ότι μόλις ο Τσίπρας πληροφορήθηκε το σχέδιο «απαλλοτρίωσης» των χρηματικών αποθεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος έδωσε εντολή στην ΕΥΠ να φρουρεί το Νομισματοκοπείο προκειμένου να αποτραπεί οποιαδήποτε επιχείρηση εφόδου.

Είναι δεδομένο ότι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης εξήγησε εκείνη την ημέρα στους οπαδούς του ποιο θα μπορούσε να είναι το Plan B της ελληνικής κυβέρνησης. Όσοι όμως πιστεύουν ότι εκπόνησε σχέδιο για «ντου» στο Νομισματοκοπείο, μπογιάντισμα των συντρόφων του με… φούμο, αιχμαλωσία του κεντρικού τραπεζίτη και εν τέλει πραξικόπημα (όλα αυτά πάνε μαζί), πρέπει και να θεωρούν ότι φτάσαμε ένα «κλικ» από την (επαν)εμφάνιση των τανκς στο κέντρο της Αθήνας.

Σενάριο Νο 4: Ο Τσίπρας ήθελε να χάσει το δημοψήφισμα

Η θεωρία ότι οι Ευρωπαίοι πέταξαν ένα ξεγυρισμένο Μνημόνιο στα μούτρα του Αλέξη Τσίπρα την ύστατη στιγμή, προκειμένου να τον εξαναγκάσουν σε παραίτηση έχει πολλούς υποστηρικτές. Σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που συνόδευαν την τελευταία επίσημη ελληνική πρόταση «υπήρχε μια πολύ καλή βάση για συμφωνία» (επιφέροντας και limit up στο ελληνικό χρηματιστήριο). Ξαφνικά όμως επιστρέψαμε στο σημείο-μηδέν, όταν ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ εμφάνισε το δικό του Μνημόνιο προς υπογραφή.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός βρέθηκε προ του διλήμματος να υπογράψει ή να βγει η χώρα εκτός προγράμματος και κατά συνέπεια να ξεμείνει από χρήματα για μισθούς και συντάξεις. Και τότε, σύμφωνα με το σενάριο, προέκρινε τη λύση του Δημοψηφίσματος προκειμένου να … σεβαστεί τη λαϊκή ετυμηγορία, να παραιτηθεί με το κεφάλι ψηλά και να επιστρέψει στον αντιμνημονιακό ρόλο του. Ήλπιζε ότι το «ΟΧΙ» θα ηττηθεί και μάλιστα εκτός από τον διάσημο έρπη, φήμες θέλουν να διακομίστηκε και δύο φορές στο νοσοκομείο εκείνη τη «διαβολοβδομάδα» από το άγχος του τι μέλλει γενέσθαι αν επικρατήσει το «ΟΧΙ».

Εν τέλει ο τυχοδιωκτισμός –τουλάχιστον σε ότι αφορά τη συγκεκριμένη επιδίωξη- δεν του βγήκε και αναγκάστηκε να υπομείνει τα βασανιστήρια της 17ωρης διαπραγμάτευσης με τα γνωστά αποτελέσματα.

Σενάριο Νο 5: Η κυβέρνηση ήθελε να κλείσουν οι τράπεζες

Το «μας έκλεισαν τις τράπεζες» πρέπει να έχει ειπωθεί από κυβερνητικά χείλη περισσότερες φορές και από το «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» σε όλη την επταετία της χούντας. Πρόκειται μάλλον για το μεγαλύτερο παραμύθι της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτό τον ένα χρόνο, καθώς μοιάζει αδύνατο να μην γνώριζαν άπαντες ότι οι τράπεζες θα κλείσουν άμα την ανακοίνωση του Δημοψηφίσματος.

Θα πρέπει με άλλα λόγια να είναι κάποιος εξαιρετικά αφελής για να μην προβλέψει τη συγκεκριμένη εξέλιξη όταν όλοι οι Έλληνες θα έσπευδαν να σηκώσουν τις καταθέσεις. Στις τράπεζες θα έμπαινε λουκέτο είτε ο Ντράγκι έκλεινε την κάνουλα του ELA, είτε όχι. Αρκετοί μάλιστα θεωρούν ότι η ίδια η κυβέρνηση το επεδίωκε αυτό προκειμένου αφενός μεν να παγώσει η εκροή καταθέσεων και μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, αφετέρου να ανθήσει μέσω των capital control το «πλαστικό χρήμα».

Θεωρητικά το υπουργείο Οικονομικών είχε ιεραρχήσει ως top προτεραιότητα τις συναλλαγές με πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Πρακτικά όμως ακούγεται πολύ… σατανικό για να αποτελεί κομμάτι σχεδιασμού αυτής της κυβέρνησης…

The post 1 χρόνος Αριστερά, 5 θεωρίες συνωμοσίας appeared first on KoolNews.