Πίσω από τη μόδα υπάρχει μια ιστορία που δεν ειπώθηκε ποτέ

Δυο χρόνια πριν, τον Σεπτέμβριο του 2013, νέο της ημέρας ήταν η κατάρρευση ενός εργοστασίου ρούχων στο Μπαγκλαντές. Στο σύγχρονο εκείνο κάτεργο εκείνη την ημέρα 900 και πλέον άτομα έχασαν τη ζωή τους, γεγονός που έκανε την κοινή γνώμη να στρέψει το βλέμμα της σε μια σκληρή και τραγική πραγματικότητα. Εκείνη που απαιτεί ανθρώπινες θυσίες στο βωμό της ζήτησης για φθηνά ρούχα.

Δύο γυναίκες στην Αγγλία βρήκαν ραμμένες στα ρούχα που είχαν αγοράσει, από την εταιρία Primark, τις εξής ετικέτες

ανάμεσα στις οδηγίες πλυσίματος: «Δουλεύουμε εξαντλητικά ωράρια» και «Εργαζόμαστε σε συνθήκες γαλέρας». Οι εργάτες της βιομηχανίας ένδυσης στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι γυναίκες στο μεγαλύτερο ποσοστό τους και ανήλικα παιδιά με μηνιαίες απολαβές περίπου 30 δολάρια.

Οι περιπτώσεις των σύγχρονων σκλάβων δεν είναι λίγες και μεμονωμένες. Το αίτημα για «Καθαρά Ρούχα» είναι πλέον επιτακτικό και ευτυχώς οι καταναλωτές έχουν αρχίσει να αφυπνίζονται επιζητώντας τα ρούχα που αγοράζουν να είναι προϊόν τίμιας εργασίας κι όχι αποτέλεσμα εξαθλίωσης, απάνθρωπων ωραρίων και υπερέκθεσης σε τοξικές ουσίες.

Με συνεντεύξεις με μερικούς από τους ανθρώπους μεγάλης επιρροής στο χώρο της μόδας, συμπεριλαμβανομένης της Stella McCartney, της Livia Firth (Creative Director της Eco-Age) και της ακτιβίστριας Vandana Shiva, ο Αndrew Morgan γύρισε μια ταινία για τις επιπτώσεις της βιομηχανίας ειδών ένδυσης στον κόσμο, για τις ιδιαίτερα φρικτές συνθήκες εργασίας, για τους μισθούς φτώχειας και για τις καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. » Ενώ η τιμή της ένδυσης έχει μειωθεί εδώ και δεκαετίες, το ανθρώπινο και περιβαλλοντικό κόστος έχει αυξηθεί δραματικά». Με στόχο πάντα την υπερ-συμπίεση του κόστους παραγωγής και το μέγιστο κόστος.