Παραδίδοντας μαθήματα ευτυχίας σε νεαρές κυρίες

Όλοι αναζητούν την ευτυχία αλλά δεν ξέρουν πώς να την βρουν.

Ο λόγος είναι πως μεγαλώνουμε λάθος κατευθύνσεις. Αν από την αρχή το GPS της ευτυχίας είναι μπλοκαρισμένο καταλαβαίνετε πως τα πράγματα δεν είναι εύκολα.

Αρχικά:

Να ξεκινάτε της ζωής σας στο ζενίθ είναι αγχωτικό. Προσοχή, όχι να την ζείτε, αυτό είναι απαραίτητο. Το πρόβλημα εστιάζεται όταν πρέπει να πάτε σε ένα καλό πανεπιστήμιο, να κάνετε καλή επιλογή σπουδών, μετά να ένα καλό μεταπτυχιακό, παράλληλα να έχετε σχέση με ένα καλό παιδί και γενικότερα όλα καλά. Όπως εύκολα

καταλαβαίνει κανείς πως όλα αυτά δεν γίνονται. Δεν μπορείς να ζεις με το άγχος της τελειότητας αλλά και τις κοινωνικές νόρμες που θέλουν να κάνεις τα πάντα στο σωστό timing.

Μην συγκεντρώνεστε αλλού. Ναι, στην εφηβεία το βάρος πέφτει στην εξωτερική εμφάνιση και στην κοινωνικοποίηση. Σαφώς, λοιπόν οι περισσότερες έφηβες θέλουν να επενδύουν σε επώνυμα ρούχα, να ενημερώνονται για τις τελευταίες τάσεις τις μόδας και να πρωτοτυπούν στο στιλ. Δεν είναι κακό και απολύτως λογικό. Αλλά η υπερβολή είναι πρόβλημα. Ποιος ορίζει την υπερβολή θα μας πείτε; Η αλήθεια είναι πως τα όρια είναι προσωπική υπόθεση. Όμως, όταν ξεκινά να γίνεται εμμονή σε σημείο που δημιουργεί πρόβλημα στις διαπροσωπικές σχέσεις αλλά και στην ψυχολογία σας, τότε καταλαβαίνετε προς πρέπει κάτι να αλλάξετε. Δεν κερδίζει κανείς την προσοχή των άλλων αν τα ρούχα του είναι κοστίζουν μια περιουσία.

Αυτοεκτίμηση και λάθη. Μπέρδεμα; Τα παιδιά μεγαλώνουν με τρόπο που δεν τους επιτρέπει να κάνουν λάθη. Το λάθος είναι κάτι κακό. Απίστευτο αν αναλογιστεί κανείς πως είναι η πιο βασική διαδικασία μάθησης. Αν δεν πειραματιστείς, να δεις τι φταίει, τι λειτουργεί δεν γίνεται να μάθετε. Πρέπει λοιπόν να τολμήσετε και να σταθείτε μόνες σας στα πόδια σας. Δεν έχει σημασία τι λένε οι άλλοι. Θα βρείτε μόνες σας το δρόμο σας.

Μην αφήνετε τις ευκαιρίες ανεκμετάλλευτες. Εκτός λοιπόν από την πεποίθηση πως τα λάθη δεν συγχωρούνται, οι γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά του με πολλές φοβίες. Η έννοια του ρίσκου παραμένει άγνωστη. Κάθε αλλαγή δημιουργεί άγχος και φόβο. Δεκτό. Όμως, δεν πρέπει να στέκονται εμπόδιο στην εξέλιξη σας.

Μην κολλάτε στο παρελθόν. Είναι μια παγίδα που σε κρατά ακινητοποιημένο. Ότι έγινε, έγινε. Το να μένετε εκεί και να δείτε τι θα μπορούσατε να είχατε αλλάξει δεν έχει νόημα. Δείτε τι μπορείτε να αλλάξετε στο τώρα.

Οι πεποιθήσεις των γονιών σας. Η εφηβεία χαρακτηρίζεται από μία περίοδο κρίσης. Αξίες, αρχές, πεποιθήσεις, νόρμες, τα πάντα κρίνονται αν είναι σωστά ή όχι. Οι έφηβοι αντιδρούν προς την οικογένεια τους, ζητούν λιγότερο την γνώμη τους ενώ πλέον βασικό ρόλο στη ζωή τους παίζουν οι συνομήλικοι. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να ανεξαρτητοποιηθούν συγκινησιακά από τους γονείς και να διαμορφώσουν τα δικά τους πιστεύω. Αν διαδικασία αυτή δεν γίνει επιτυχώς, πολλοί νέοι παγιδεύονται στις οικογενειακές απόψεις. Πολλές απ΄ αυτές δεν τους ταιριάζουν. Τους κρατούν πίσω στη ζωή τους και τους εμποδίζουν από το να πραγματοποιήσουν τα δικά τους όνειρα.

Ποιες είναι οι πεποιθήσεις αυτές που δημιουργούν τόσο μεγάλο πρόβλημα;

Τι θα πουν οι άλλοι;Πρέπει να γίνω τέλεια.Πρέπει να πετύχω κι άλλα.Μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου χωρίς τη βοήθεια άλλων.Ο προσωπικός χρόνος δεν υπάρχει.

Σαν πρώτη εικόνα, οι περισσότεροι θα πουν πως οι πεποιθήσεις αυτές είναι σωστές. Ναι, δεν διαφωνούμε, απλά θέλουμε να σας ρωτήσουμε αν τελικά ακολουθώντας τες είστε ευτυχισμένοι πραγματικά. Σκεφτείτε για λίγο παραδείγματα από τη ζωή σας.

Μήπως τελικά δυσκολεύεστε να είστε ευτυχισμένες;

Ίσως επειδή…

επικεντρώνοντας την προσοχή σας στο τι θα πουν οι άλλοι, να μην κοιτάτε τι θέλετε εσείς. Η γνώμη τρίτων να καταπιέζει τα δικά σας θέλω.η τελειότητα δεν υπάρχει. Κανείς δεν είναι τέλειος. Απλά, γιατί υπάρχει κάποιος άλλος που δεν του αναγνωρίζει την τελειότητα του. Αυτό που υπάρχει, είναι τεράστια περιθώρια βελτίωσης.το «πρέπει» να αποκτάς συνεχώς πράγματα, δυσκολεύει να δεις τα όσα έχεις ήδη καταφέρει.η βοήθεια δεν δηλώνει αδυναμία. Αντιθέτως, είναι μια ευκαιρία να έρθει σε επικοινωνία με τους δικούς σου ανθρώπους. Όταν ζητάς βοήθεια, δίνεις στον άλλο την δυνατότητα να δείξει το ενδιαφέρον του για εσένα και αντίστροφα.Είναι ο πιο σημαντικός χρόνος που θα πρέπει να έχει εξέχουσα θέση στη ζωή μας. Είναι ο χρόνος που κάθε άτομο έρχεται σε επαφή με σκέψεις και συναισθήματα. Βλέπει τα λάθη του, σχεδιάζει, τροποποιεί, αποφασίζει, ηρεμεί, χαλαρώνει, χαίρεται. Πώς μπορεί λοιπόν να λείπει απ΄τη ζωή μας;

Τέλος, να θυμάστε πως είναι κανείς ευτυχισμένος επειδή δεν έχει τίποτα κι όμως βλέπει πως έχει τα πάντα. Έχεις ανθρώπους γύρω του που τον αγαπούν και τους αγαπάει. Έχει δύσκολες αλλά και όμορφες στιγμές. Μπορεί και ονειρεύεται. Μπορεί να γελάει. Να σκέφτεται. Μπορεί τα κριτήρια αυτά της ευτυχίας να διαφέρουν από τα κριτήρια που έχει θέσει γενιές τώρα η κοινωνία (να παντρευτείς, να κάνεις παιδιά, να βγάλεις πολλά λεφτά, να πάρεις προαγωγή, να έχεις τέλειο σώμα, να έχεις…) αλλά σίγουρα αξίζουν το κόπο να κάνετε μια πράξη.