Ποιος περιμένει στην γωνία Σαμαρά και Τσίπρα...

Υπερβολικά απασχολημένα με το πώς θα παραμείνουν στην εξουσία και θα συγκρατήσουν τα (δημοσκοπικά) ποσοστά τους, τα κόμματα της συγκυβέρνησης περιορίζονται στην μυωπική διαχείριση μιας σε διαρκή αποσύνθεση πραγματικότητας, δίχως την "πολυτέλεια" της αποστασιοποίησης και του σχεδιασμού για το μέλλον. Η εκταμίευση των δόσεων, οι λογιστικές διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, οι προσωρινές εμβαλωματικές "λύσεις" που αποβλέπουν μονάχα στο πως εξασφαλίσουμε παράταση από το ένα "ορόσημο" (ψήφιση προϋπολογισμού, κάποιο γιούρογκρουπ, η επερχόμενη ευρωπαϊκή διάσκεψη κορυφής κ.λ.π.) στο επόμενο, είναι

το μόνο που απασχολεί τις ηγεσίες των συγκυβερνούντων. Κι' όταν τα κουτσοκαταφέρνουν, είναι ... ικανοποιημένοι. Σαν τον δύστυχο, του γνωστού ανεκδότου, που ενώ έχει πέσει από την ταράτσα του ουρανοξύστη και βυθίζεται στο κενό, σε κάθε όροφο που περνάει σκέφτεται, "μέχρις εδώ, καλά τα πάω..."!