Μια συγγνώμη στον κόσμο του ΠΑΟΚ και την... Παναγιά!

Τόλης Χριστοφοράκης

Ένα γεγονός μπορείς να το ερμηνεύσεις ανάλογα με το τι θεωρείς πιο σημαντικό. Κάπως έτσι προκύπτουν και οι διαφορετικές απόψεις. Αν ευσταθούν τα επιχειρήματα, τότε δεν αποκλείεται και οι δύο απόψεις να έχουν σωστές βάσεις οπότε κάπου εκεί προκύπτει η συζήτηση για την επίλυση του προβλήματος. Στον ΠΑΟΚ υπάρχει πρόβλημα και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται στρουθοκαμηλίζει. Αν θα το συζητήσουν στο εσωτερικό του ή όχι, θα κρίνει και

αν ο Δικέφαλος του βορρά θα πάει μέχρι τέλους τη διεκδίκηση του τίτλου.

Η κίνηση του Άγγελου Αναστασιάδη να πάρει την ομάδα και να φύγει από το γήπεδο της Καλλονής ήταν απαράδεκτη. Δεν αντιπροσωπεύει ένα σύλλογο που μάχεται, που προσπαθεί, που επιδιώκει να επανέλθει στην κορυφή της Ελλάδας. Που θέλει όπως λέει να αλλάξει τα δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η φυγή ποτέ δεν αντιπροσώπευε τους μαχητές. Οι νικητές οφείλουν να τα δίνουν όλα.

Κακή η απόφαση του Μήτσιου να μη δώσει το φάουλ, αντι-επαγγελματική η συμπεριφορά του Έργκους Κάτσε. Η κάμερα τον «συλλαμβάνει» να βρίζει χυδαία τον διαιτητή, ο οποίος αποκτά κάθε δικαίωμα να τον αποβάλει. Τίποτα πρωτοφανές. Κακές αποφάσεις διαιτητών πάντα υπάρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Όποιος επίσης νομίζει ότι οι ποδοσφαιριστές δεν βρίζουν τους διαιτητές τότε αν μπει ένα μικρόφωνο στο εσωτερικό ενός γηπέδου κατά τη διάρκεια ενός 90λεπτου, θα μείνει σοκαρισμένος από αυτά που ακούγονται. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι ο κάθε Κάτσε έχει το δικαίωμα να βρίζει με τέτοιο τρόπο τον διαιτητή ενός αγώνα και ότι ο κάθε Αναστασιάδης μπορεί να δίνει εντολή να αποχωρήσει η ομάδα του κάθε φορά που νιώθει αδικημένος.

Ίσως ο Αναστασιάδης να μην κατάλαβε εκείνη την ώρα, τι είχε κάνει ο παίκτης του. Η κίνησή του να τραβήξει τους ποδοσφαιριστές και τους ανθρώπους του πάγκου να φύγουν για τα αποδυτήρια βάζοντας ουσιαστικά ταφόπλακα στις ελπίδες ενός ολόκληρου συλλόγου για τίτλο, είναι απαράδεκτη. Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ ο προπονητής τερματοφυλάκων Απόστολος Τερζής έδειξε μεγαλύτερη σύνεση και πιο καθαρό μυαλό από τον Αναστασιάδη. Ήταν αυτός που τους καλούσε να επιστρέψουν μέχρι να κατέβουν στον αγωνιστικό χώρο ο Ζήσης Βρύζας και ο Ιάκωβος Αγγελίδης.

Ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση προκαλεί η στάση του στη συνέντευξη Τύπου. Η ομάδα του κατέθεσε ψυχή στο χορτάρι αγωνιζόμενη με παίκτη λιγότερο, γύρισε το ματς και παρέμεινε σε τροχιά τίτλου. Ο ίδιος έδειχνε να μην έχει αντιληφθεί το κακό που λίγο έλειψε να κάνει στο σύλλογο και δεν ζήτησε καν μια συγγνώμη. Πρώτα από τους παίκτες του αφού πήγε να τους αφαιρέσει το δικαίωμα να παλέψουν, μετά από τον κόσμο και τέλος από το ίδιο το έμβλημα του ΠΑΟΚ.

Όταν στην αδικία απαντάς με εκρήξεις θυμού, είσαι μόνιμα χαμένος. Όταν απαντάς με αποφασιστικότητα ίσως και να βγεις νικητής. Ο ΠΑΟΚ σώθηκε από έναν-δυο ανθρώπους όμως εξακολουθεί στο εσωτερικό του να βράζει. Ένας «καπετάνιος» δεν ρίχνει ποτέ το καράβι στα βράχια. Ακόμη και όταν χάνει τον έλεγχο. Οι απλοί «ναύτες» του έδειξαν να το πιστεύουν περισσότερο και αυτό αποτελεί ίσως το μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να λύσει πρώτα στο μυαλό του ο Άγγελος αλλά μάλλον δεν ήταν ούτε ο Τερζής, ούτε οι πιο ψύχραιμοι που έσωσαν εκείνη την στιγμή την κατάσταση. Ίσως να ήταν η Παναγιά, η οποία σύμφωνα με το σκεπτικό του Αναστασιάδη έφερε τη γαλήνη πάνω από τον πάγκο και όλα συνεχίστηκαν κανονικά...

Κατηγορία: ΣπορTags: ΠΑΟΚΑγγελος Αναστασιάδης