Και εγεννήθην ημίν... νέα Κεντροαριστερά!

Θάνος Οικονομόπουλος

Ο Αλέξης Τσίπρας, αποδεικνύει μέρα με την μέρα και βήμα προς βήμα ότι είναι πολύ καλός... σκακιστής: κάνει τις κινήσεις του, έχοντας στο μυαλό τους την εικόνα... τρεις κινήσεις μπροστά. “Συγκρούεται” με τους εταίρους, έχοντας προετοιμάσει την γραμμή λεκτικής, με “ευφημισμούς”, αναδίπλωσής του που θα επιτρέψει την τελική win-win κατάληξη της διαπραγμάτευσης,εκμεταλλεύεται (με ρίσκο, πως αλλιώς;) τις συγκυρίες, κανακεύει ( ξεσηκώνοντας...) και αυτούς που τον ψήφισαν

ως αριστερό ριζοσπάστη, αλλά και τους άλλους που τον εμπιστεύθηκαν ως ικανό κυβιστή, μιλάει μια γλώσσα που όλοι θέλουν ν' ακούσουν και ο καθένας την ερμηνεύει κατά το δοκούν, ακούει τους πάντες με προσοχή και προσήλωση και... τελικά κάνει αυτό που εξ αρχής ήθελε και μεθόδευε με σλάλομ και αντιφάσεις!

Η τελική επιλογή του στο πρόσωπο του Προκόπη Παυλόπουλου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρά τις πιέσεις στελεχών και οπαδών για αριστερή υποψηφιότητα (που φυσικά και υπήρχαν...), ο χειρισμός ( ροκαμβολικός, μακιαβελικός , αντίστοιχος εκείνου του Παπανδρέου το 1985 με Σαρτζετάκη...) της όλης “επιχείρησης” όπως μεθοδεύτηκε και χρησιμοποιήθηκε επικοινωνιακά, ακόμη και η ομιλία του στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ για την ανακοίνωση της προεδρικής υποψηφιότητας (“κατανοώ τις προτάσεις για Πρόεδρο εκ της Αριστεράς, αλλά...”) με ταυτόχρονη εξαγγελία των πρώτων φιλολαϊκών νομοσχεδίων, εν όψει... “συμβιβαστικής” κατάληξης των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, δείχνουν άνθρωπο μεθοδικό και “ριψοκίνδυνο”, που όμως έχει μελετήσει πολύ προσεκτικά τις αναλύσεις κόστους -κέρδους... Σε διεθνές, εθνικό και εσωκομματικό επίπεδο. Μην παραβλέπετε την επιλογή ρίσκου, να “συγκυβερνήσει” με το έρμα ( αλλά εύκολα διαχειρίσιμο...) των... ψεκασμένων!

Στην πολιτική (και γενικά παντού...) θα πρέπει ν' αποφεύγει κανείς να είναι απόλυτος-άλλωστε πάντα ελλοχεύει το ξάφνιασμα της ετερογονίας των σκοπών. Αλλά οι μέχρι στιγμής σχεδιασμοί και κινήσεις του κ. Τσίπρα, σε συνδυασμό με την... συντροφικά ανεκτική αντιμετώπιση των εσωκομματικών αμφισβητιών του, οδηγούν στο συμπέρασμα πως ο νέος πρωθυπουργός κινείται βάσει προγράμματος (πολύ πριν από τις εκλογές...) να δημιουργήσει και να ηγηθεί της νέας Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, το αντίστοιχο με το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα, φυσικά... βελτιωμένο και επαυξημένο κατά τις σύγχρονες επιταγές και απαιτήσεις.

Η “ιστορική” κεντροαριστερά, εν αποσυνθέσει και εκ των σφαλμάτων της και λόγω εξάντλησης του ιστορικού της χρόνου, είναι εθνική επιταγή ν΄ανασυνταχθεί, ως... αμορτισέρ τις σύγκρουσης των (αντιευρωπαϊκών ) άκρων, και να επιχειρήσει ν' αναδειχθεί ως παράγων εξελίξεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο- εξελίξεων που ήδη γίνονται ορατές. Και τον “ιστορικό αυτό ρόλο”, έχει οραματισθεί ν' αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα -αν θέλετε το ιστορικό ανάλογο του “σε' εμάς έλαχε ο ιστορικός κλήρος της Αλλαγής!”, του Αντρέα το 1981... Τότε που “το κόστος της εξόδου από την ΕΟΚ, εκτιμήθηκε ως μεγαλύτερο από αυτό της παραμονής...”, διώχναμε τις βάσεις του θανάτου με... συμφωνία παραμονής τους, κλείναμε την δεξιά στο “χρονοντούλαπο της ιστορίας”, αλλά συνεργαζόμασταν μια χαρά με τους θεσμούς και τους πυλώνες της...

Δεν λέει κανείς ότι (θα) είναι ένα εύκολο και ανέφελο εγχείρημα, χωρίς εκπλήξεις και οπισθέλκουσες – ιδίως από πλευράς της ιδεοληπτικής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ. Και θα ήταν αφελές να προβλέψει κανείς ότι θ' ακολουθήσει πιστά την διαδρομή (με τα λάθη, τις παθογένειες, τις στρεβλώσεις εν εξουσία...) τις ΠΑΣΟΚικής κεντροαριστεράς εκδοχής. Ο κόσμος αλλάζει, αλλάζουν οι καιροί. Και το ανατέλλον “αφήγημα”, μπορεί να σκοντάψει σ' ένα σωρό δυσκολίες, αντικειμενικές και χειρισμών. Αν, πάντως, φανεί πως πετυχαίνει, αποχαιρέτα...ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και... “λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις”.

Εξ' άλλου, ας έχουμε κατά νου πως ο οραματιστής της νέας Κεντροαριστεράς, δεν έχει αξιωματικά αποκλείσει εκ των προτέρων από τους σχεδιασμούς του, ακόμη και την “ανάγκη” μιας ενδεχόμενης προσφυγής σε πρόωρες εκλογές...

Υπομονή. Το μόνο βέβαιο, είναι ότι δεν θα πλήξουμε!

Κατηγορία: Πολιτική