Μια κυβέρνηση σε αποσύνθεση, ένα κράτος που βουλιάζει

Η τραγωδία στο Μαρί έχει προκαλέσει ένα βαρύ τραύμα στην κυπριακή κοινωνία που δεν μπορεί να το ανεχθεί. Η χώρα δεν αντέχει άλλο την προχειρότητα, την αναποφασιστικότητα, τον ωχαδερφισμό. Δεν μπορεί να κυβερνάται χωρίς καθοδήγηση από πρόσωπα που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη και έχουν κριθεί ανίκανα στη συνείδηση των πολιτών. Ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, δυστυχώς με σειρά από επιλογές του, έχασε και χάνει καθημερινά την έξωθεν καλή μαρτυρία. Η απαξίωση των πολιτών είναι απόλυτη και καθολική. Ο φόβος ανάληψης μιας ακέραιας ευθύνης για τις πολιτικές του επιλογές, η συνεχής ταλάντευσή του με γνώμονα το τι εξυπηρετεί πρώτα το κόμμα, όλες αυτές οι στάσεις και συμπεριφορές του τον οδήγησαν να έχει μια κυβέρνηση χωρίς υπουργό Άμυνας, χωρίς υπουργό Εξωτερικών, χωρίς συντονιστή για την προεδρία της ΕΕ, χωρίς πρόεδρο ΓΕΣΥ, χωρίς, χωρίς …Νιώθω ιδιαίτερα ανήσυχος για την πορεία των πραγμάτων. Οι οικονομικές προοπτικές ήταν εξαιρετικά δύσκολες και πάλιν εξ αιτίας της ανυπαρξίας οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Σήμερα έχουν επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο. Στην αγορά επικρατεί προβληματισμός, και αγωνία από τη συρρίκνωση του παραγόμενου εθνικού προϊόντος, την έλλειψη εμπιστοσύνης από τις αγορές και τον μπαμπούλα του μνημονίου.Στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής και το μείζον εθνικό θέμα, τα πράγματα έχουν επίσης πάρει μια προδιαγεγραμμένη πορεία πλήρους αδιεξόδου, την οποία μόνο η κυβέρνηση Χριστόφια δεν ήθελε να δει. Ο Τούρκος πρωθυπουργός υιοθετεί την πλέον αδιάλλακτη στάση – απόρριψη επιστροφής εδαφών, ενθάρρυνση νέου εποικισμού. Αμφιβάλλω αν η Τουρκία, με τους χειρισμούς Χριστόφια και την απομόνωση του κυπριακού από τα ευρύτερα συμφέροντα στον ευρωπαϊκό χώρο, θα έχει οποιοδήποτε ουσιαστικό κόστος.Το καράβι που λέγεται Κύπρος δεν έχει αυτή τη στιγμή κανένα πολιτικό προσανατολισμό. Η Κυπριακή Προεδρία της ΕΕ πλησιάζει και δεν υπάρχει ούτε ένα δείγμα γραφής ότι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται το μέγεθος αυτού του εγχειρήματος και πόσο αντιπαραγωγική είναι η αναχρονιστική στάση της απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους.Παλιά προβλήματα αναξιοκρατίας συντηρούνται και σε αυτά προστίθενται και νέα, δημιουργώντας ένα αθροιστικό φαινόμενο φθοράς των πολιτικών θεσμών από το όργιο της αναξιοκρατίας του Προεδρικού. Τα σκάνδαλα δυστυχώς για τον τόπο μας έχουν και όνομα και επίθετο: Μολέσκης, Παπασάββας, Βάσος Γεωργίου, υπόθεση Κίτα κλπ.Υπάρχει η ανάγκη μιας ριζικής αλλαγής και αποτελεί πεποίθηση και προσδοκία για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης. Μόνον όσοι εσκεμμένα κρύβουν το κεφάλι στην άμμο, δεν την βλέπουν.Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυκλοφορούν διάφορα ευφυολογήματα: «παρέλαβα κράτος και θα παραδώσω κρατήρα». Η πικρή αλήθεια είναι ότι στις 11 Ιουλίου, η τραγωδία στη ναυτική βάση άνοιξε ένα τεράστιο κρατήρα στον πυρήνα του πολιτικού συστήματος. Μια κυβέρνηση και ένας πρόεδρος που υποσχέθηκαν δικαιοσύνη, έφεραν τον τόπο στο χείλος της ολικής απαξίωσης και απογοήτευσης.Πολύ σύντομα όλοι μας θα κληθούμε να αποδείξουμε στους πολίτες με έργα και όχι με λόγια και ο