Γιατί δεν θα μου λείψει ο Jobs (και γιατί θα μου λείψει εν τέλει)

Οραματιστής, χαρισματικός, ηγέτης, αυτοδημιούργητος, μπλα, μπλα, μπλα. Τα ίδια ήταν και ο Χίτλερ (για να τελειώνουμε με το νόμο του Godwin από νωρίς).

Όχι ότι δεν στεναχωρήθηκα. Το πρωί της Τετάρτης με το ραδιόφωνο να παίζει τις ειδήσεις των 8, μόλις είχα τελειώσει την πρωινή μου σχέση με την designed-by-Philippe-Stark τουαλέττα μου (πόσο ταιριαστό!) και κάτι έπιασε το αυτί μου για «θάνατο» και «56″. Κατάλαβα. Στεναχωρήθηκα. Όπως είχα στεναχωρηθεί για τον Michael Jackson:

Από την άλλη όμως, γρήγορα θυμήθηκα και πόσο τον αντιπαθούσα.

[disclaimer] Χρησιμοποιώ τα Windows από τα 3.11 και έχω κινητό Android (και, πριν από αυτό, WinMo – o Χριστός…). [/disclaimer]

-Προφανώς εφηύρε πολλά πράγματα. Αλλά όταν όλοι μάζευαν τα σάλια τους βλέποντας τους ορίτζιναλ Macintosh μόνο σε φωτογραφίες, εγώ κι εκατομμύρια άλλοι παίζαμε με γραφικό περιβάλλον στον ST (η στην Amiga) μας. Όσο δημιούργησε, άλλο τόσο αντέγραψε (την DR, την HP και τόσους άλλους). Όχι, η αντιγραφή δεν είναι κακό πράγμα. Δεν υπάρχει παρθενογένεση. Αυτό που πάντα μου την έσπαγε ήταν η αντίδραση της Apple στις αντιγραφές (ή «αντιγραφές») άλλων, μέχρι το σήμερα και τη διαμάχη με τη Samsung. Η διεκδίκηση της μίας και μοναδικής αλήθειας.

- Ο ST και η Amiga κόστιζαν ένα κλασματάκι της τιμής των Mac. Κάποιος μπορούσε να έχει midi studio ή desktop publishing, μαζί με όλο το συφερτό των έξτρα μηχανημάτων (πλήκτρα, laser εκτυπωτη…) για λιγότερα απ’όσο κόστιζε ένα βασικό μηχάνημα της Appla. Αυτό ήταν όραμα. Δεν είναι δύσκολο να φτιάξεις κάτι «γουάο». Το δύσκολο είναι να το βγάλεις στην αγορά και στο λαό. Sinclair-like.

- Βέβαια η Apple είχε το brand και, ως εκ τούτου, ένα τεράστιο price premium το οποίο οι πιστοί ανέκαθεν κατέθεταν ευλαβικά. Για κάθε νέα έκδοση που ενσωμάτωνε χαρακτηριστικά τα οποία θα μπορούσαν να υπάρχουν και στην προηγούμενη. Οι ίδιοι πιστοί που άκουγαν για «marketing» και τα τοιάυτα άλλων εταιριών και άφριζαν στο στόμα.

- Γιατί οι ίδιοι ήταν πολύ hip βρε παιδί μου, πολύ cool, το αντικατεστημένο ένα πράγμα, βλέπανε ζιβάγκο και τρέχαν οι ενδορφίνες, βλέπανε γραββάτα και ήταν σαν να τη φόραγε ο βεελζεβούλης αυτοπροσώπως. Και, βεβαίως, οι υπόλοιποι ήταν παρακατιανοί, καημενούληδες, Αι-αμ-εη-Μακ, Αι-αμ-εη-ΠιΣι πράγμα. Πόσο πιο δήθεν να γίνει κανείς;

- Γιατί, ενώ οι υπόλοιποι χρησιμοποιούσαμε τα εργαλεία μας, τα βρίζαμε ανοιχτά, τα χτυπάγαμε, τα πετάγαμε κάτω και κάναμε και τη δουλειά μας, για την Apple και τα fanboiz της όοοολα μα όλα ήταν σωστά. «Δεν θα χρησιμοποιήσουμε αρχιτεκτονική Intel γιατί δεν θα είναι ποτέ αρκετά ισχυρή»; Ξεσάλωμα τα παιδιά από κάτω. «Θα χρησιμοποιήσουμε αρχιτεκτονική Intel γιατί είναι πιο ισχυρή»; Δώσε πάλι ξεσάλωμα. «Δεν θα βάλουμε copy/paste γιατί κάθε φορά που το χρησιμοποιείτε ο Θεός σκοτώνει ένα γατάκι»; Πανικός στο κοινό. «Θα το βάλουμε γιατί είναι πρακτικό»; Ιστορικός ενθουσιασμός. «Θα αφήσουμε στην άκρη τους υπολογιστές