Οι στιγμές μιας γενιάς που φεύγει

Αν και η χρήση του όρου "γενιά" δεν έχει πλέον ουσιαστική σημασία, καθώς τα συστήματα βιντεοπαιχνιδιών εξελίσσονται με εντελώς ασύμμετρο τρόπο τον τελευταίο καιρό, εξακολουθεί να οριοθετεί με πολύ ωραίο τρόπο τους κύκλους αναβάθμισης της τεχνολογίας, όχι μόνο για τον καταναλωτή, αλλά και για ολόκληρη τη βιομηχανία. Οι σχέσεις κόστους και κέρδους αλλάζουν, οι άνετοι ρυθμοί πωλήσεων δίνουν τη θέση τους σε μια χρονική περίοδο ρίσκου και επενδύσεων και τα άμεσα κέρδη υποχωρούν για μερικούς μήνες, καθώς μεγάλα και μικρά στούντιο προετοιμάζουν το έδαφος στο οποίο καλούνται να φυτέψουν τους σπόρους της μελλοντικής κερδοφορίας τους. Τώρα που στην ουσία δεν έχουν μείνει στην αγορά της εκλαϊκευμένης τεχνολογίας σημαντικά τεχνολογικά άλματα, με την εξαίρεση ίσως των υψηλότερων αναλύσεων και της επιστροφής των συστημάτων εικονικής πραγματικότητας (τεχνολογίες, δηλαδή, υψηλού οικονομικού και ψυχολογικού ρίσκου αυτήν τη στιγμή), η περιβόητη "νέα γενιά" δεν είναι τίποτε άλλο από την αναπροσαρμογή του ελάχιστου κοινού παρονομαστή, δηλαδή της ελάχιστης τεχνολογικής βάσης που θα έχουν στη διάθεσή τους οι δημιουργοί παιχνιδιών.Καθώς, λοιπόν, ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε τον όγδοο κύκλο αναβάθμισης, το State of Play επιλέγει τις πιο σημαντικές στιγμές της γενιάς που κλείνει, πάντα με απολύτως… υποκειμενικά κριτήρια