Τζίγκερ, ένας Μέσι χωρίς τελειώματα...

Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γράφει για ομοιότητες και διαφορές Μέσι-Τζίγκερ, τον καθοριστικό ρόλο της Νικολούλη και την Εθνική μπάσκετ που παραμένει ασυμβίβαστη με την αποτυχία... Η ανακοίνωση αποχώρησης του Βαρδινογιάννη θυμίζει κάτι σαν το «Πήγαινε στη γωνία να δεις αν έρχομαι». Όλο φεύγει κι όλο εδώ είναι, τρία χρόνια τώρα. Οπότε γιατί να πιστέψει ο οποιοσδήποτε κάποιον που συστηματικά επιχειρεί ντρίμπλες α λα Μέσι (μόνο στα... τελειώματα των φάσεων διαφέρουν!) προκειμένου να μην τον βρίζουν αλλά να συνεχίσει να έχει τις μετοχές στα χέρια του; Μέχρι αποδείξεως του εναντίου, ο Τζίγκερ και η οικογένειά του θα συνεχίσουν μέσω των εφημερίδων και των καναλιών που ελέγχουν να παίζουν ένα επικοινωνιακό παιχνίδι. Ήδη κάποιοι εκτιμούν ότι πρόθεσή του είναι να καταδείξει την αδυναμία των άλλων μετόχων να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Δεν αποκλείεται να είναι έτσι. Και υπό αυτό το πρίσμα, ο Τζίγκερ σκέφτηκε σοφά. Αφού αυτός δε μπορεί να κυβερνήσει ούτε... τηλεκατευθυνόμενο, δίνει το κοντρόλ στους άλλους. Είναι λύση για τον Παναθηναϊκό ο Βγενόπουλος; Ο Πατέρας; Οι Γιαννακόπουλοι; Κανείς από όλους αυτούς, ο καθένας για διαφορετικό λόγο. Η καλύτερη λύση για τον Παναθηναϊκό θα ήταν να ακολουθήσουν τον Βαρδινογιάννη και οι υπόλοιποι. Μόλις προ 15 ημερών, όταν άπαντες κάθονταν και ασχολούνταν με τα αγωνιστικά παρελκόμενα της Μακάμπι, σημειώναμε χωρίς υπεκφυγές ότι η μόνη λύση είναι ΤΟ ΑΝΤΙΟ. Όλων. http://www.gazzetta.gr/article/item/217163-mone-luse-antio Από τη στιγμή που η πολυμετοχικότητα απέτυχε, οφείλουν όλοι να παραδώσουν τις μετοχές τους. Αν το δικηγορικό γραφείο είναι η λύση ή ο Ερασιτέχνης ή το Πρωτοδικείο, αυτό είναι δευτερεύων. Αυτή τη στιγμή οι μέτοχοι, είτε άφαντοι είτε εμφανιζόμενοι, κρατούν όμηρο έναν τεράστιο σύλλογο επειδή ο ένας λέει ότι φταίει ο άλλος. Όλοι απέτυχαν, ο καθένας με το ποσοστό που του αναλογεί, όλοι πρέπει να φύγουν. Παραδίδοντας τις μετοχές τους αναλαμβάνουν και μια ευθύνη, δείχνουν και μια πράξη ευθιξίας απέναντι στην ανυπολόγιστη ζημιά που προκάλεσαν. Αν ο Παναθηναϊκός φτάσει στο σημείο μηδέν και όλες οι μετοχές είναι ανενεργές, τότε και μόνο μπορεί να ξαναστηθεί από την αρχή το διοικητικό τερατούργημα που υπάρχει σήμερα. Ακόμα κι αν επίδοξος αγοραστής είναι ένας εκ των ενόντων (Γιαννακόπουλος, Πολέμης, Πατέρας, Βγενόπουλος) δύσκολα θα σκεφτεί να κάνει κίνηση με τους άλλους δίπλα του. Μόνο έτσι μπορεί να βγει ο Παναθηναϊκός από το αδιέξοδο. Όταν το 90% των μετοχών παραμένει ανενεργό και... έτοιμο να υποδεχθεί έναν νέο αγοραστή, που είναι και το ιδανικό σενάριο για τους πράσινους. Τώρα ποιος να μπλέξει με δαύτους; Θα τον ξεσκίσουν οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί μέχρι να πει κίμινο! Αν δεν είναι κάποιος πραγματικός... Αμπράμοβιτς κι όχι αυτοί του Βγενόπουλου, θα βαφτιστεί «τυχάρπαστος, τυχοδιώκτης, τι δουλειά έχει εδώ, ποτέ δεν αγάπησε τον Παναθηναϊκό, δεν έχει την οικονομική επιφάνεια, δεν είναι Έλληνας, επιδιώκει την προβολή του» και ούτω καθ' εξής. Όσο υπάρχουν λοιπόν, οι πολυμετοχικοί, η ιστορία της πώλησης πολύ δύσκολα θα