Το ποτάμι ΔΕΝ γυρίζει πίσω

Εχω παρατηρήσει τον εαυτό μου πως όταν ξυπνάω κάθε Δευτέρα, συνήθως μεσημέρι αφού κοιμάμαι το ξημέρωμα, έχω μια σχετικά διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων που έχω βιώσει μια μέρα πριν. Εν μέρει λογικό καθώς υπάρχει αυτό που λέμε «καθαρό μυαλό». Το βράδυ της Κυριακής λοιπόν ήταν όντως βαρύ και ασήκωτο για την πλειοψηφία των Παναθηναϊκών στη σκέψη της ανάστασης του πεθαμένου. Πήγαν προετοιμασμένοι για... πολλά και φύγανε με την πίκρα. Αυτό είναι δεδομένο και δεν αλλάζει.Μην τα ισοπεδώσουμε όμως όλα. Εφήμερη χαρά είχε κάποτε χαρακτηρίσει το πρωτάθλημα ο Ντέμης μιας και ο άνθρωπος... δεν ήξερε από τέτοια και δεν τα είχε ζήσει. Εφήμερη χαρά είναι μια νίκη σε ένα ντέρμπι, πραγματική χαρά η κατάκτηση μιας κούπας και απόλυτη ηδονή όταν την συνδυάζεις και με νίκη επί του αιωνίου αντιπάλου. Το τελευταίο είναι μονάχα αυτό που χάθηκε από το γκολ του Ντάρμπισιρ, τα υπόλοιπα τα κρατάμε σφιχτά.Αν