Το νησί του Πάνα

Φέτος, επισκέφθηκα την πανέμορφη Κεφαλονιά. Προτιμούσα μέχρι σήμερα τις Κυκλάδες κι ακόμα καλύτερα τα Δωδεκάνησα για τις θάλασσες τους, αλλά η Κεφαλονια, μια και την γύρισα ολόκληρη, μου απέδειξε και την ομορφιά των Ιονίων νήσων. Στο νησί αυτό, που συνδιάζει το βουνό και τη θάλασσα, κι ευτυχώς έχει ακόμα αρκετό πράσινο, εκτός από τις πανέμορφες παραλίες υπάρχουν ένα σωρό άλλα ενδιαφέροντα μέρη που μπορεί κανείς να επισκεφθεί.   Θα ξεκινήσω από το Μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου, του προστάτη Αγίου του νησιού, όπου μέσα στην Εκκλησία του, βρίσκεται μια κατακόμβη. Μέσα σε αυτή την υπόγεια σπηλιά, στην οποια ο επισκέπτης μπορεί να κατέβει από μια σιδερένια σκάλα, στο πρώτο «δωμάτιο» ο Άγιος στους τοίχους έχει χαράξει το έργο του. Υπάρχει κι ένα δεύτερο «δωμάτιο», στο οποίο όμως για να περάσει κανείς, ο θρύλος λέει πως πρέπει να μην έχει πολλές αμαρτίες. Η δίοδος, είναι μια τρύπα σε μέγεθος λίγο μεγαλύτερη από την τρύπα ενός πλυντηρίου. Άνθρωποι μεγαλόσωμοι με λίγες αμαρτίες χωρούν να περάσουν, ενώ μικρόσωμοι που λογικά θα χωρούσαν δε μπορούν, αν είναι πολύ αμαρτωλοί. Το σπήλαιο, όπως και κάθε σπηλαιο είναι γεματο υγρασία, χώμα και λάσπη. Κι όμως, όπου κι αν ακούμπησα, όσο κι αν συρθηκα στο έδαφος, τα χέρια μου και τα ρούχα μου βγαίνοντας έξω ήταν πεντακάθαρα. Όταν δε πέρασα από την τρύπα που οδηγούσε στο δεύτερο χώρο του σπηλαίου ξέσπασα σε κλάματα από το δέος. ¨Ενας άγιος πέρασε όλη του τη ζωή εκεί μέσα, με προσευχή και κατάνυξη. Λένε πως είχε σκάψει αυτό το καταφύγιο για να ξεφύγει από τους κατακτητές που τον κυνηγούσαν. Το σκίνωμά του υπάρχει στο ναό και ανοίγει ορισμένες ώρες για προσκύνημα στους πιστούς.   Ένα δεύτερο μυστήριο της Κεφαλονιάς, είναι η λίμνη Μελλισάνη. Λέγεται και σπήλαιο των Νυμφών, όπου ζούσαν εκεί μέσα μαζί με το Θεό Πάνα. Κάποτε το βουνό κατέρρευσε και αποκαλύφθηκε το σπήλαιο οπου υπογείως τα νερά του φθάνουν και χύνονται στις λεγόμενες Καταβόθρες. Μέσα στη λίμνη ζούν μόνο κοπάδια από αγριοπερίστερα, και κάνοντας βόλτα με τις βάρκες, κοιτάς το γάργαρο νερό που το βάθος του φτάνει από το 1 έως και τα 17 μέτρα, τουλάχιστον στη διαδρομή των βαρκάρηδων. Κοιτώντας ψηλά, την τρύπα στον ουρανό, θαυμάζεις το μεγαλείο της φύσης, πώς κάτω από το έδαφος μπορεί να υπάρξει μια τόσο υπέροχη σχεδόν παραμυθένια ομορφιά. Η Κεφαλονιά έχει και άλλο σπήλαιο, το οποίο φημίζεται για τους σταλακτίτες και σταλαγμίτες του.   ‘Άλλο ένα περίεργο φαινόμενο που συμβαίνει στην Κεφαλονια, είναι ότι τη μέρα της Παναγίας κάθε χρόνο στην Εκκλησία της Παναγίας μικρά ακίνδυνα φιδάκια βγαίνουν και ζώνουν την εικόνα της. Λένε πως τα φιδάκια αυτά είναι οι καλόγριες της Μονής που τις μεταμόρφωσε έτσι ο Θεός για να γλυτώσουν από τη λεηλασία και τη σφαγή. Η μόνη χρονιά που τα φιδάκια δεν εμφανίστηκαν ήταν τη χρονιά του μεγάλου σεισμού της δεκαετίας του ’50 που ισοπέδωσε σχεδόν ολόκληρο το νησί.   Χαρακτηριστικό των Ιονίων νήσων είναι η θάλασσα με άγρια ομορφιά, και ψηλά κύματα, όμως, εγώ ανακάλυψα παραλίες με μορφή πισίνας, τόσο στην Έμπλυσι, όσο και στα Λαγκαδάκια και