Το μεγαλύτερο θύμα της δικής του κρίσης

Και ο Γιάννης Σερέτης είναι εδώ και γράφει στο gazzetta.gr για την κρίσιμη κατάσταση στον Παναθηναϊκό και την στάση της οικογένειας Γιαννακόπουλου στις εξελίξεις. Ομάδες ετοιμάζονται για υποβιβασμό, άλλες απλώς κάνουν περικοπές, κάποιες (αρκετές) ψάχνουν απεγνωσμένα πόρους από εράνους προς τους φίλους τους, οι οποίοι «βαφτίζονται» (έρανοι και οπαδοί) κατά το δοκούν, κάποιες απλώς διαλύονται. Υπάρχει και ένας σύλλογος, ο οποίος ξεχωρίζει. Διότι ταυτόχρονα αλλάζει και στα τρία επίπεδά του, τουλάχιστον έτσι όπως τον έχουμε γνωρίσει τα τελευταία 30 χρόνια. Ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ψάχνει μα δεν βρίσκει αγοραστή, το ίδιο και ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ, ενώ αμφότεροι, όπως και πολλοί άλλοι, έχουν αφήσει στο… έλεος της μοίρας του τον Ερασιτέχνη, ο οποίος μετά από πάμπολλες περιπέτειες, βρίσκεται (από την εβδομάδα που αρχίζει αύριο) ένα βήμα πριν από το Πρωτοδικείο.    Είναι ο Παναθηναϊκός το μεγαλύτερο θύμα της κρίσης; Εκ πρώτης όψεως, ναι. Δεν υπάρχει άλλη ελληνική ομάδα (όχι μόνο του δικού του βεληνεκούς, αλλά… όλων των μεγεθών) που να βρίσκεται σ΄ αυτή την κατάσταση. Και ασφαλώς δεν υπάρχει άλλη ομάδα με τέτοιες επιτυχίες, τόσους τίτλους, τέτοιους αθλητές, που να έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο τούτη την ώρα. Ποιας κρίσης θύμα, όμως, είναι στην πραγματικότητα ο σύλλογος; Αυτής που μαστίζει την Ελλάδα, όπου στο περιβάλλον κάθε οικογένειας ή και εντός αυτής υπάρχει τουλάχιστον ένας άνεργος ή ημιαπασχολούμενος ή της κρίσης που προκάλεσε ο ίδιος; Και σε τελική ανάλυση, αυτή η περίφημη κρίση (και στη χώρα και στην Ευρώπη και στη συγκεκριμένη ομάδα) ήρθε ουρανοκατέβατη, προκλήθηκε από παρθενογέννεση;  Όχι ασφαλώς. Οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι. Και για τα καλά και για τα κακά. Και ο Παναθηναϊκός δεν είναι θύμα της κρίσης που προκάλεσαν οι ξένοι - κοράκια που έπαιξαν με την Ελλάδα, οι κυβερνώντες από το 1984 και ο κάθε νεόπλουτος Ελληνας που την «είδε» Ευρωπαίος.     Ούτε ο Βαρδινογιάννης πτώχευσε, ούτε ο Γιαννακόπουλος, ούτε ο Πατέρας, ούτε ο «Βγενό», ούτε ο Πολέμης, ούτε κάποιος άλλος από την περίφημη ΠΕΚ. Ολοι εδώ είναι. Χωρισμένοι και αδύναμοι ως προς τον παναθηναϊκό βίο τους, όχι ενωμένοι και δυνατοί. Με τα λεφτά τους, τις επιχειρήσεις τους, τους εργαζόμενους τους, για τους οποίους σαφέστατα (και καλά κάνουν) ενδιαφέρονται περισσότερο απ’ ότι για την αγαπημένη ομάδα τους. Αλλά δεν έφυγαν (ή φεύγουν) λόγω των επιχειρήσεων ή των υπαλλήλων τους. Μακάρι να ήταν αυτός ο λόγος! Μα, διότι άλλος δεν μπορούσε να κάνει δικό του τον Παναθηναϊκό με τους όρους του, άλλος επειδή ήθελε να έχει το απόλυτο κουμάντο, άλλος γιατί δεν άντεξε τις ύβρεις, οι Γιαννακόπουλοι ετοιμάζονται λόγω ηλικίας, κόπωσης και… μη διαδοχής. Και το σίγουρο είναι ότι το μεγαλύτερο θύμα της κρίσης στον ελληνικό αθλητισμό σε συλλογικό επίπεδο, προκάλεσε μόνο του την κρίση!     Παρεμπιπτόντως, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον πώς χειρίζεται και πώς θα χειριστεί στο άμεσο μέλλον η οικογένεια Γιαννακόπουλου το θέμα της πώλησης των μετοχών της ΚΑΕ και οι συγκρίσεις με το πώς χειρίστηκε το θέμα η οικογένεια Βαρδινο