Θα μας κρεμούσαν κουδούνια

Ο Νίκος Παπαδογιάννης καταγράφει τις εντυπώσεις του από τη νίκη της Εθνικής επί των Βόσνιων στο Ευρωμπάσκετ και υπενθυμίζει -με φρέσκα επιχειρήματα- ότι δεν υπάρχει εύκολος αγώνας σε μία πρεμιέρα.   «Είμαι στο 11ο Ευρωμπάσκετ της καριέρας μου» πάει να πει ότι έχουν δει πολλά τα ματάκια μου. Δεν είμαι αφελής ούτε πρωτάρης για να πιστεύω ότι είναι εύκολη υπόθεση μία νίκη σε πρεμιέρα, απέναντι σε αντίπαλο που έχει διδαχθεί σωστά τα βασικά του αθλήματος και δεν έχει κάτι να χάσει. Μου έπεσε το ακουστικό από τα χέρια όταν μου είπαν –χθες- οι συνάδελφοι από το NovaSportsFMότι η νίκη της Εθνικής μας επί της Βοσνίας έδινε 1,09 στο Στοίχημα. Τέτοια σιγουριά, πια; Σύμφωνοι, ήταν φαβορί. Αλλά κανένα φαβορί δεν είναι ακλόνητο σε συνθήκες πρεμιέρας. Το κατάλαβε σήμερα η Ελλάδα, το κατάλαβε η Ισπανία, το κατάλαβε η Γαλλία, το κατάλαβε η Σλοβενία. Τώρα που μιλάμε, ζορίζονται και οι Κροάτες απέναντι στους Φινλανδούς, αλλά και οι αμφιτρύονες Λιθουανοί κόντρα στη Βρετανία. Η είδηση δεν είναι ότι δυσκολεύτηκαν απόψε οι μεγάλοι, αλλά ότι κέρδισαν όλοι. Η ελληνική ομάδα κινδύνευσε συγκριτικά πολύ λιγότερο από τους υπόλοιπους. Αν φτάναμε εμείς να παίζαμε τους Πολωνούς στον πόντο, θα μας κρεμούσαν κουδούνια, έστω και με τη φετινή, ανανεωμένη σύνθεση. Πόσω μάλλον αν είχαμε κι εμείς μονάδες σαν τους δύο Γκασόλ, το Ναβάρο, το Ρούντι, τον Καλδερόν και τον Ιμπάκα… Η Εθνική μας κινδύνευσε όχι τόσο από τους Βόσνιους, όσο από τον εαυτό της. Οι περισσότεροι από τους άπειρους παίκτες της μπήκαν στο γήπεδο με τρεμάμενα χέρια. Ο Παπανικολάου χρειάστηκε 20 λεπτά για να νιώσει άντρας, ο Σλούκας φάνηκε ακόμη έφηβος. Ο Μαυροειδής πελάγωσε, ο Βασιλειάδης νικήθηκε από το τρακ. Ακόμα και ο Καλάθης ξεκίνησε τον αγώνα με λάθη και χαμένες βολές. Ο μοναδικός νεοσύλλεκτος που έπαιξε το μπάσκετ του χωρίς να πολυσκέφτεται πού βρίσκεται και τι στολή φοράει ήταν ο Μάικ Μπράμος. Από Μπράμος, έγινε μπράβος της ομάδας και εισέπραξε άφθονα μπράβο. Είναι όμως άδικο να ρίξουμε στους μικρούς το φταίξιμο για την κακή εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου. Το καλό παράδειγμα όφειλαν να το δώσουν οι παλιοσειρές. Ο Αντώνης Φώτσης ήταν εξαρχής συγκεντρωμένος, αλλά οι Ζήσης, Μπουρούσης μπήκαν στο παιχνίδι αδικαιολόγητα χαλαροί και άτολμοι. Μετά την ανάπαυλα, ανέλαβαν τις ευθύνες τους και τράβηξαν το κάρο από τα λασπόνερα. Ο Νίκος Ζήσης έκανε καταπληκτικό δεύτερο ημίχρονο και έβαλε τα πιο κρίσιμα σουτ, ενώ ο Γιάννης Μπουρούσης αγκυροβόλησε στο low-postκαι έδωσε λύσεις με ραβέρσες και ωραίες ασίστ πάσες. Τα «αμερικανάκια», Καλάθης, Κουφός και βεβαίως Μπράμος, ανέλαβαν  να ράψουν τα υπόλοιπα κουμπιά. O Παπανικολάου πήρε θάρρος και τους ακολούθησε. Ελπίζω ότι ο αγώνας με τη Φινλανδία θα βοηθήσει ώστε να λυθούν τα ποδάρια των υπολοίπων. Μετράει, φυσικά, η νίκη. Αυτή θα ήταν η bottomlineακόμα κι αν κερδίζαμε με χείριστη εμφάνιση ή με αυτοχειρία των αντιπάλων ή, ξέρω γω, με τίποτε μαγικά. Η Βοσνία μπορεί να ακολουθήσει Ελλάδα και Κροατία στον επόμενο γύρο, συμπαρασύροντας μαζί της τα αποτελέσματα μεταξύ των συγκεκριμένων ομ