Ποια να συγκριθεί μαζί της;

Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για την... διαστημική δουλειά που γίνεται στα τμήματα σκάουτ της Μπαρτσελόνα, κάτι που αποτελεί και την εξήγηση για το πόσο μπροστά είναι οι πρωταθλητές Ευρώπης σε σχέση με τις άλλες ομάδες! Διάβασα το πρωί στο «Goal» τη σύνοψη του άρθρου που είχε γράψει χθες στην καταλανική “Sport” ο Μαρτί Περνανάου για τη δουλειά των σκάουτ της Μπαρτσελόνα ΜΟΝΟ στην Ισπανία κατά τη διάρκεια της σεζόν που έληξε. Μέσα σε 350 λέξεις μπορεί κάποιος να αντιληφθεί όχι μόνο γιατί η πρωταθλήτρια Ευρώπης είναι έτη φωτός μπροστά από άλλους ποδοσφαιρικούς γίγαντες της Ευρώπης. Αλλά κυρίως, γιατί έχει βάλει τις βάσεις και έχει χτίσει τις λειτουργικές δομές της ώστε να κυριαρχεί στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο για δεκαετίες, ανεξάρτητα από το ποιος θα κάθεται στον περιζήτητο πάγκο της ή στην γκλαμουράτη και βαριά προεδρική καρέκλα, ανεξάρτητα ακόμα και από το πόσα χρήματα θα έχει για μεταγραφές! Αν ασφαλώς δεν καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα της Ισπανίας μέσα στον επόμενο χρόνο, κάτι που προσπαθεί να αποτρέψει όλη η Ευρώπη διότι μετά… τέλος και το ευρώ και η Ε.Ε και όλα! Εν συντομία λοιπόν και αφού κάποιος ανατρέξει στο original κείμενο του Ισπανού δημοσιογράφου, διαβάζει ότι: α) 21 σκάουτ της Μπάρτσα ανέλυσαν σε μία αγωνιστική περίοδο 4.763 παίκτες ηλικίας 7-23 ετών, παρακολουθώντας 5.254 παιχνίδια (όχι ασφαλώς μόνο των εθνικών κατηγοριών, αλλά και ερασιτεχνικών και εφηβικών και παιδικών τουρνουά και ακαδημιών) β) Εξ αυτών ξεχώρισαν σε πρώτη φάση 943 παίκτες και σε δεύτερη φάση (τελική) 221 παίκτες γ) Τα κριτήρια επιλογής δεν περιορίζονταν στο ταλέντο κάθε παίκτη ή παιδιού, αλλά εξειδικεύονταν. Αν ο παίκτης ή το παιδί ταιριάζει στο στυλ παιχνιδιού της Μπάρτσα, αν είναι πειθαρχημένος σε στοιχεία τακτικής, αν έχει τη νοοτροπία για να «σταθεί» στο «nivel Barca», στο «επίπεδο Μπαρτσελόνα». ΜΟΝΟ σε μία σεζόν, λοιπόν, ΜΟΝΟ στην Ισπανία, η Μπάρτσα επέλεξε το 1/5 των παικτών που παρακολούθησε επισταμένως. Όχι για να τους πάρει. Για να δει ποιοι μπορούν να την κάνουν… follow στο δικό της πρωτοποριακό παιχνίδι. Αυτό που βρήκε με τον εμπνευσμένο από τον Κρόιφ, Πεπ Γκουαρντιόλα, αυτό που καθιέρωσε, συνεχίζει και εξελίσσει. Ποια, λοιπόν, μπορεί να συγκριθεί με την Μπάρτσα; Σούπερ τμήματα σκάουτινγκ έχουν δεκάδες ευρωπαϊκές ομάδες. Ποια, όμως, έχει ταυτόχρονα τέτοιο δίκτυο, τέτοια οργάνωση, τέτοια εμβέλεια, τέτοιο βεληνεκές, τέτοια δομή σε μια τέτοια «ποδοσφαιρομάνα», όπως η Ισπανία, η οποία τα τελευταία χρόνια διαπρέπει σε όλα τα ομαδικά αθλήματα, ανεξαρτήτως τίτλων; Διότι δεν εξετάζουμε την δικτύωσή της στην Αργεντινή και τη Βραζιλία, στην Αφρική και την Ασία, στην κεντρική ή βόρεια Ευρώπη, αλλά μόνο εντός των τειχών! Ναι, ο Αγιαξ ίσως παραμένει το καλύτερο σχολείο και η Ολλανδία μια αυθεντική καρπερή ποδοσφαιρική γη. Ναι, ο Βενγκέρ και οι συνεργάτες του είναι ίσως οι κορυφαίοι στο σκάουτινγκ. Ναι, ουδείς μπορεί να αμφιβάλλει για την ανάπτυξη, την οργάνωση και την οικονομική ευμάρεια των γερμανικών συλλόγων. Ναι, οι Γάλλοι κυριαρχούν στην ποδοσφαιρική Αφρική. Πόσα