Ούτε κίτρινη τεκίλα

Έπρεπε να φτάσουμε στον απόλυτο πάτο για να αρχίσουν δειλά δειλά κάποιοι να μιλάνε για τον γνωστό και μη εξαιρετέο προπονηταρά που όταν χάνει, είναι άλλοι, όταν κερδίζει δεν είναι άλλοι. Έπρεπε να φτάσουμε στον απόλυτο πάτο του είναι να έχει πιάσει Οκτώβρης και να έχει μοναδικό στόχο να προλαβαίνεις τις τυρόπιτες το πρωί, μην τυχόν και τις χτυπήσει το αγέρι και κρυώσουν για να αρχίσουν κάποιοι να λένε «καλά όλα τα άλλα ρε ‘σεις, μήπως φταίει και η αγέλαστος μανέστρα στον πάγκο»; Έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο να μας τα κάνουν δεκάρικα μπροστά στα μάτια μας, για να αρχίσουν κάποιοι να λένε για τον ακατάδεκτο και άμεμπτο κύριο που κάθεται στον πάγκο της ΑΕΚ. Τον κύριο που ό,τι και να γίνει δεν φταίει ποτέ. Τον κύριο που δεν πάει να του φέρανε τους παίκτες που ζήτησε (Μάκκο, Καράμπελα, Γιάχιτς και