Όταν υψώθηκε η γαλανόλευκη στην Προύσα

Πέρασαν 14 χρόνια από τότε που η ελληνική σημαία υψώθηκε στα βάθη της Τουρκίας… Ήταν 3 Απριλίου του 1997 όταν ο Άρης έκανε περήφανο τον ελληνισμό κατακτώντας το τότε Κύπελλο Κόρατς μέσα στην Προύσα της Τουρκίας.Οι «κίτρινοι» ταξίδεψαν με την πλάτη στον τοίχο για την περιοχή του Μαρμαρά. Η τραγική εμφάνισή στην πρώτη αναμέτρηση στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο και ήττα από την Τόφας με σκορ 77-66 δεν έδινε και πολλές ελπίδες για την κατάκτηση του Κυπέλλου. Κι όμως οι παίκτες του Λευτέρη Σούμποτιτς άφησαν ένα μέρος των αποσκευών τους άδειο… Απλά και μόνο για να τοποθετήσουν εκεί την κούπα. Με άμυνα που έσπαγε κόκκαλα και επίθεση φωτιά και λαύρα ανέτρεψαν τους έντεκα πόντους διαφοράς που είχαν κερδίσει οι Τούρκοι, κέρδισαν με 18 (70-88) και τραγούδησαν τον Εθνικό Ύμνο μέσα στο Κεμάλ Ατατούρκ Σπορτ Σαράι.Τα έκαναν γης μαδιάμ
Οι φίλοι της Τόφας μη μπορώντας να δεχτούν ότι ο Άρης θα ύψωνε την γαλανόλευκοι μέσα στο σπίτι τους τα έκαναν γης μαδιάμ και λίγα λεπτά πριν την κόρνα της λήξης το γήπεδο εκκενώθηκε και η λήξη του τελικού βρήκε τους παίκτες του… «Τουρκοφάγου» Άρη να κάνουν πάρτι στο παρκέ.
Ο Αυτοκράτορας κέρδισε τη δεύτερη ευρωπαϊκή του κούπα μετά το Κύπελλο Κυπελλούχων και τί σύμπτωση… Και αυτή τη φορά απέναντι σε Τούρκους, αφού το 1993 είχε επικρατήσει στον τελικό του Τορίνο της Εφές Πίλσεν με 50-48 και είχε κατακτήσει Κύπελλο Κυπελλούχων.
Αξέχαστη υποδοχή
Οι τουρκαλάδες λοιπόν συνέχισαν… να παραμιλάνε και οι Αρειανοί πλημμύρισαν το Λευκό Πύργο για να γιορτάσουν την κατάκτηση του τίτλου. Η Θεσσαλονίκη θύμιζε μεθυσμένη πολιτεία αλλά το… έλα να δεις έγινε την επόμενη κατά τη διάρκεια της υποδοχής των θριαμβευτών. Το «Μακεδονία» φόρεσε τα γιορτινά του και η άφιξη του αεροπλάνου στην εμπορική πύλη του αερολιμένα έδωσε το έναυσμα για τη γιορτή, η οποία συνεχίστηκε με αυτοκινητοπομπή και χιλιάδες μηχανάκια να έχουν περικυκλωμένο το πούλμαν των παικτών του Άρη από το αεροδρόμιο μέχρι το Λευκό Πύργο, μια απόσταση περίπου 10 χιλιομέτρων που χρειάστηκαν τρεις ώρες για να τις διανύσουν.Δεν ξεχνιούνται με τίποτα
«Κόντεψε να αναποδογυρίσει το αεροπλάνο από τον κόσμο που ήταν εκεί. Κάναμε μία ώρα για να φτάσουμε στο λεωφορείο που ήταν τριάντα μέτρα μπροστά. Δεν μπορούσε κανένας να σταματήσει τους φιλάθλους μας. Κάναμε πολλές ώρες μέχρι να φτάσουμε στον Λευκό Πύργο. Θυμάμαι πως όλοι ήταν ντυμένοι στα κίτρινα και κρατούσαν ελληνικές σημαίες. Είναι απίστευτα τα όσα ζήσαμε και δεν μπορείς να τα ξεχάσεις με τίποτα. Όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μετά από καιρό βρήκαμε την ευκαιρία κάποια στιγμή μαζί με τον Μάριο Μπόνι στην Ιταλία να το συζητήσουμε. Αυτές τις στιγμές δεν τις ξεχνάς ποτέ. Μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες μέσα στην ψυχή σου», θυμάται ο Πίξι, ο οποίος σε δηλώσεις του στο επίσημο σάιτ της ΚΑΕ Άρης επισημαίνει το πότε συνειδητοποίησε τι πραγματικά είχε πετύχει η ομάδα του: «Μετά από τρεις μέρες, μίλησα τηλεφωνικά με τον πατέρα του Σολωμού Σολωμού. Του υποσχέθηκα ότι το καλοκαίρι θα είμαι στην Κύπρο και ότι θα συναντηθούμε από κοντά. Εκείν