Ωραίο το φιγουρίνι σου μάνα μου

Αυτό λέει είναι ένα φιγουρίνι του Ρονάλντο. Του παλιού Ρονάλντου, όχι του καινούργιου. Του πρώην φαινομένου και ολ ράουντ σούπερ σόκερ πλέγιερ και νυν χοντρού φαγάνα αντο-Γκρισίνο που θυμάται που και που τα παλιά, ξεμοναχιάζει κάτι αμυντικούς της Βραζιλίας και τους αλλάζει τον αδόξαστο. Αυτουνού. Ελπίζω να μπήκατε στο νόημα. Είπε λοιπόν κάποιος σοφός, ότι αυτό που λείπει απο τον κόσμο είναι ένα φιγουρίνι Ρονάλντο, απο αυτά που τα ακουμπάς με το δάχτυλο το μεγάλο, αυτό που έχεις για τις μύξες και αυτό κουνάει το κεφάλι του δεξιά-αριστερά σαν τις Μπανγκλς στο Γουόκ λάικ εν Ετζίπσιαν, ή μπρος πίσω σαν τον Βίζολαβίζο ή λίγο απ’ όλα σαν την θεία σου που λέει ααααααχ κακομοίρη μου τι έχεις να πάθεις αν πατήσεις με το ποδήλατο τις αζαλέες. Επειδή όμως τέτοια φιγουρίνια υπάρχουν πολλά