Ο Σέρτζιο και ο μύθος του Βιείρίνια

Την ώρα που σας γράφω αυτό το κείμενο, χτυπάει μία καμπάνα κάθε πέντε δευτερόλεπτα και ο νευρικός κλονισμός είναι πολύ κοντά.

Δε λέω, επιτάφιος σήμερα υπάρχει μία ιδιαίτερη αίσθηση στους Χριστιανούς, αλλά εμείς οι καημένοι που δεν πιστεύουμε σε τίποτα είμαστε υποχρεωμένοι στη πρώτη μέρα μετά από πολύ καιρό που κοιμόμαστε χωρίς το πρόβλημα που ονομάζεται ξυπνητήρι, να ακούμε μία καμπάνα κάθε πέντε δεύτερα.

Τις τελευταίες ημέρες πάντως, πολλά γράφτηκαν, πολλά ακούστηκαν και γενικά πολλές αερολογίες

εμφανίστηκαν. Κάτι πολύ λογικό αν αναλογιστεί κανείς την έλλειψη θεματολογίας που υπάρχει.

Όπως έγραψα και στην ΕΞΕΔΡΑ, ενοχλήθηκα από τον τρόπο που προσέγγισαν κάποιοι ρεπόρτερ του ΠΑΟ το θέμα Βιεϊρίνια.

Έγραψαν πριν από μέρες, πως φήμες από τη Θεσσαλονίκη, αναφέρουν ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού για τον Πορτογάλο. Θεωρώ πως πρέπει να μάθουν να σέβονται λίγο παραπάνω τους συναδέλφους τους στη Θεσσαλονίκη, γιατί απλούστατα είναι άξιο απ