Ο Παναθηναϊκός του μέλλοντος...

Ο Γιάσμινκο Βέλιτς γράφει για το 4-1-3-2 του ΠαναθηναΪκού αλλά κυρίως για την επόμενη μέρα. Τι ειναι αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία από τα εκατομμύρια των μετόχων;Ο Παναθηναϊκός στην φάση της οργανωμένης επίθεσης ήθελε να παίζει το 4-1-3-2 και αυτό μπέρδεψε πάρα πολύ τον Ηρακλή που απογυμνώθηκε στα άκρα της άμυνας επειδή τα δύο μπακ του δεν ήξεραν που και ποιον να μαρκάρουν (έψαχναν να μαρκάρουν τον Καραγκούνη και τον Μαρίνο που δεν βρέθηκαν ποτέ σχεδόν στα άκρα).

Ο Παναθηναϊκός το εκμεταλλεύτηκε πολύ καλά κυρίως στις αντεπιθέσεις και όχι στην φάση της οργανωμένης επίθεσης. Για την ακρίβεια σε αυτή την φάση δεν λειτούργησε καθόλου καλά. Το μεγαλύτερο κέρδος που είχε από το υποτιθέμενο 4-1-3-2 στην φάση οργανωμένης επίθεσης ήταν το γεγονός ότι τα δύο μπακ του Ηρακλή εγκατέλειπαν τα άκρα της άμυνας τους, ψάχνοντας τα μαρκαρίσματα του Μαρίνου και του Καραγκούνη (έπαιζαν προς τα μέσα και αρκετά χαμηλά) και δεν συντονίστηκαν αμυντικά ποτέ με τους υπόλοιπους όταν ο Ηρακλής έχανε