«Ο ουρανός... το ταβάνι μας!»

Ο τραυματισμός του Δημήτρη Διαμαντίδη έκανε τον Μάικ Μπατίστ να νιώσει πως η καρδιά του έχει σταματήσει, όμως όλα πήγαν καλά και πλέον ο Αμερικανός γελάει στην ερώτηση… αν έχει βαρεθεί να σηκώνει κούπες.  Ο Αμερικανός σέντερ του Παναθηναϊκού έγραψε στο blog που διατηρεί στο paobcblog.gr: «Hello, to you! Μιλάμε ξανά και μιλάμε πια με τη χρονιά να έχει ολοκληρωθεί. Το πιο σημαντικό είναι ότι πήραμε αυτό που θέλαμε όπως το θέλαμε και μάλιστα έχοντας αναγκαστεί να παίξουμε χωρίς τον ηγέτη αυτής της ομάδας, τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Ήταν λίγο δύσκολο για εμάς και θα πρέπει να το παραδεχθούμε. Ένιωσα ότι η καρδιά μου σταματά όταν είδα ότι δεν μπορούσε να παίξει και να μας βοηθήσει. Από την άλλη ήταν θετικό το ότι από την αρχή μας είπαν ότι δεν θα παίξει και δεν έπαιξε, γιατί συγκεντρωθήκαμε άμεσα και προσπαθήσαμε όλοι άμεσα να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για την ομάδα, έτσι ώστε να φτάσουμε στη νίκη που θέλαμε. Με έναν παράξενο τρόπο ήταν θετικό το ότι δεν έμεινε ερωτηματικό το αν θα μπορέσει να επιστρέψει, γιατί ίσως αν το προσπαθούσε και πονούσε, να μην ήταν ο γνώριμος εαυτός του. Όταν ξεκαθάρισε ότι δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί, ξέραμε όλοι ότι θα πρέπει να προσπαθήσουμε ακόμη περισσότερο. Και τα καταφέραμε και γι’ αυτόν! Το κίνητρο έτσι κι αλλιώς ήταν ισχυρό. Όλη αυτή η συζήτηση όλο το χρόνο, όλοι οι τραυματισμοί. Ήταν ο ιδανικός τρόπος για να κλείσει η χρονιά. Για μένα ο τέταρτος τελικός ήταν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού που έχω βιώσει όσο είμαι εδώ. Μπορεί να μην ήταν το καλύτερο, ήταν σίγουρα ένα από τα καλύτερα δύο – τρία. Είμαι χαρούμενος που είμαι πρωταθλητής Ελλάδας για μία ακόμη χρονιά. Μετά από ό,τι καταφέραμε φέτος, ο ουρανός είναι το… ταβάνι για εμάς. Κάποιος με ρώτησε αν έχω βαρεθεί να κατακτώ τίτλους. Μπορώ μόνο να γελάσω με αυτή την παρατήρηση. Γελάω… Αυτή είναι η απάντησή μου. Και για όποιον δεν το κατάλαβε, όχι, δεν βαρέθηκα. Κι επίσης μου είπαν ότι ο Ομπράντοβιτς έκανε μια παρατήρηση για την ηλικία μου, χαρακτηρίζοντάς με τον νεότερο παίκτη της ομάδας. Η παρατήρηση του κόουτς ήταν κομπλιμέντο, πρέπει να το παραδεχθώ. Είχα πολύ ενέργεια στον αγώνα. Ήθελα να κάνω ότι είναι δυνατό να βοηθήσω την ομάδα μου. Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο και δεν ήμουν ο μόνος. Ο Καλάθης, ο Φώτσης, ο Καϊμακόγλου, ο Ντρου, ο Σάτο, ο Μιλένκο, όλοι όσοι έπαιξαν είχαν το δικό τους μερίδιο στη νίκη και είμαι χαρούμενος από τον τρόπο με τον οποίο φτάσαμε στη νίκη. Και όταν ο κόουτς με βλέπει να παίζω άμυνα όπως έπαιζα, να παίζω στην επίθεση όπως έπαιξα, γι’ αυτό είπε ότι είπε. Για να πω την αλήθεια πάντως, ένιωσα κι εγώ λίγο νεότερος την Κυριακή. Και ελπίζω να συνεχίσω να παίζω έτσι. Θα πρέπει όμως εδώ να πω και το αρνητικό της ιστορίας για μένα… Ο τρόπος που τελείωσε ο αγώνας μου προκάλεσε ντροπή για τον κόσμο που μπήκε μέσα στο παρκέ και φέρθηκε αντιαθλητικά. Για μένα το μόνο που έδειξαν είναι ότι δεν εκτιμούν τη δική τους ομάδα. Νικούσαμε. Ας γιορτάσουμε, χωρίς να ανησυχούμε για επιθέσεις εναντίον παικτών ή για να δώσουμε μια μάχη την