Κρασάρω, Νινάρω, Μπεναλτάρω

Άργησα λίγο σήμερις καθότι το πισίον είπε να κρασάρει χωρίς να ενημερώσει ότι θα κρασάρει, πράγμα που του έχω πει ότι μου σπάει τα νευρόνια.

Εντούτοις το έκαμε και παραλίγο να το κοπανήσω καταχάμου σαν το οχτάποδο. Το πρακτικό έτσι αποτέλεσμα έτσι, έτσι, ήταν να κάτσω κατάχαμα και να περιμένω τον τεχνικό ο οποίος ήρθε το έσιασε, ήπιε και ένα νεράκι ο χριστιανός και πήγε στην ευχή του θεού.

Στο εντωμεταξύ και ενώ έσιανε τον υπολογίστεν μου, εγώ είχα κάτσει στο πάτωμα σαν τον Μπούντα και σκεφτόμανε τα δύο σημεία που μου μείνανε από την αγωνιστική.

 

Πράγμα Α. Αγάπησα για πάντα τον κόουτς Μπάντοβιτς διατί συμμετείχε σε σκηνή που δεν τήνε γυρνάει ούτε ο Φόσκωλας. Ή μάλλον τήνε γυρνάει αλλά με άλλους ηθοποιούς. Είναι η σκηνή η τρομερή που ο Μ