Και μετά τι;

Η ώρα για το κρίσιμο ΔΣ πλησιάζει και δεν βλέπω να έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα. Γι’ αυτό άλλωστε και προτίμησα να μην γράψω κάτι τις προηγούμενες 2-3 ημέρες, πλην της ευχάριστης «αποφόρτισης» που πρόσφερε σε όλους τους φίλους του  Παναθηναϊκού η επιτυχία στη Βαρκελώνη. Εχει σημειωθεί και στα προηγούμενα σχόλια σε τούτο το blog ότι όσον αφορά την επόμενη μέρα ουσιαστικό αποτέλεσμα από το ΔΣ δεν πρόκειται να υπάρξει, πλην του όποιου ξεκαθαρίσματος γίνει μεταξύ των μετόχων. Και αυτή τη στιγμή, απόντος του Βγενόπουλου, το πιο ανοιχτό μέτωπο είναι αυτό του πρώην προέδρου της ΠΑΕ Νικόλα Πατέρα με την οικογένεια Γιαννακόπουλου. Πιθανότατα λοιπόν θα πουν ότι έχουν να πουν, κάποια στιγμή θα φύγουν γιατί θα ξεκινάει και το μπάσκετ και η διοικητική αβεβαιότητα θα παραμείνει. Και θα επανέλθουμε θα αυτό που λέγαμε τις προάλλες: Ότι ο κόσμος ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕ και δεν θέλει να ακούει κουβέντα για τα τι και τα πως. Μόνο λύσεις θέλει να δει.
Είχαμε πει επίσης ότι πέραν της φημολογίας που αρκετοί συντηρούσαν προσωπικά δεν μου έβγαινε μέσα από το ρεπορτάζ καμία πρόθεση του Παύλου Γιαννακόπουλου να πάρει, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, το 25% που δίνει ο Τζίγκερ. Κάπου, κάπως, κάποτε, μπορεί. Τώρα όχι. Το δήλωσε και ο ίδιος στην εφημερίδα Sportday και δεν νομίζω να αλλάξει κάτι μέσα σε μια μέρα, όπως δεν έχει αλλάξει εδώ και τριάντα και κάτι χρόνια. Από την περίφημη "κλοπή" του '79...
Επομένως μάλλον άκυρος ήταν και αυτή τη φορά ο συναγερμός καθώς ο Παύλος όπως και το καλοκαίρι - που του το ξαναπρότεινε ο Βαρδινογιάννης - έτσι και τώρα δεν θέλει να ασχοληθεί ενεργά με την ΠΑΕ. Όσο για το ερώτημα «αφού δεν θέλει να ηγηθεί, γιατί ασκεί τόσο καιρό αντιπολίτευση με κάθε πιθανή και απίθανη αφορμή;» απάντηση δεν έχω να σας δώσω γιατί δεν είναι δική μου δουλειά αυτό. Η απάντηση θα μπορούσε να είναι σε ένα πιθανό του μπάσιμο, κάτι το οποίο όπως βλέπετε δεν θα γίνει. Αρα; Δεν έχει άρα. Ας απαντήσουν άλλοι σε αυτό το θέμα που επίσης ΚΟΥΡΑΣΕ κι ας πάμε παρακάτω...
Με λίγα λόγια και προς απογοήτευση όλων των Παναθηναϊκών που περιμένουν με κομμένη την ανάσα μια ευχάριστη είδηση εκείνο που βλέπω είναι πως οι μέτοχοι θα αναλωθούν περισσότερο με το τι έγινε και λιγότερο έως καθόλου με το τι θα γίνει. Αν θέλετε τη γνώμη μου δεν θα είναι λάθος να επιχειρήσουν να κλείσουν τα μέτωπα που οι ίδιοι άνοιξαν και είναι πολλά, όμως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Δεν έχει το χρόνο για νέες καθυστερήσεις και πρέπει να κοιτάξει μπροστά.
Αυτό που θέλω να πω και… τελειώνω διότι ο λόγος δεν ανήκει πια στους δημοσιογράφους αλλά στους μετόχους, είναι πως (μελλοντικά)  δεν τα βλέπω τόσο μαύρα τα πράγματα. Ίσως να είναι από τη φύση μου επειδή είμαι αισιόδοξος τύπος, ίσως να είναι και από αυτά που έχουν προηγηθεί και τα οποία δεν μου μοιάζουν ρε αδερφέ και τόσο εγκληματικά. Από που και ως που πάντως είναι για φούντο ο Παναθηναϊκός του Σισέ, του Λέτο, του Ζιλμπέρτο (δεν έχει φύγει ακόμη, στο χέρι σου είναι να κάνεις κίνηση και να τον κρατήσεις), των καλύτερων Ελλήνων διεθν