Η Εθνική της νέας εποχής

O Nίκος Παπαδογιάννης ανοίγει τις πύλες του Ευρωμπάσκετ ενάμιση μήνα πριν από το πρώτο τζάμπολ, ψηλαφίζει τα όπλα με τα οποία θα εμφανιστεί στα χαρακώματα η νέα Εθνική ομάδα και δηλώνει αισιόδοξος.                                                        ************************  Tα ευχάριστα νέα για την Εθνική είναι ότι θα αγωνιστούν στο Ευρωμπάσκετ όλοι οι παίκτες της, εκτός του Διαμαντίδη. Τα δυσάρεστα νέα για την Εθνική είναι ότι θα αγωνιστούν στο Ευρωμπάσκετ όλοι οι παίκτες της, εκτός του Διαμαντίδη... Ο μόνος λόγος για τον οποίο αναφέρομαι ξανά στον αρχηγό του Παναθηναϊκού είναι το επίμονο «πρέσινγκ» που ασκήθηκε πάνω του τις τελευταίες μέρες, για να ανακαλέσει την απόφασή του περί αποχώρησης και να φορέσει ξανά τη Γαλανόλευκη. Προς στιγμήν, ο Διαμαντίδης εμφανίστηκε δεκτικός. Είπε το τελεσίδικο «όχι» του το βράδυ της Παρασκευής, λίγο πριν βγει για καλοκαιρινή βόλτα. Το δελτίο Τύπου που είχε ετοιμαστεί κλειδώθηκε στο συρτάρι και η εναλλακτική δεκαεξάδα ανακοινώθηκε βραδιάτικα, την ώρα που εμείς ακούγαμε το Roger Waters στο ΟΑΚΑ. Δυστυχώς, ο Διαμαντίδης αποφάσισε να πει άδοξο «αντίο» στην Εθνική ομάδα και να τοποθετήσει στο χρονοντούλαπο τη δυνατότητα που είχε να χαρίσει με το σπάνιο ταλέντο του μερικά «υπερκομματικά» χαμόγελα περηφάνιας και αισιοδοξία στον ταλαιπωρημένο κοσμάκη. Ας είναι. Τον ευχαριστούμε για όσα ανεκτίμητης αξίας έχει προσφέρει και πάμε παρακάτω. Ο αποκλεισμός του Θοδωρή Παπαλουκά φαίνεται ότι ήταν «αξιοκρατικός», πήγασε δηλαδή από τη μέτρια απόδοσή του στη σεζόν που ολοκληρώθηκε. Ο Κώστας Τσαρτσαρής ζήτησε εξαίρεση για δεύτερη φορά και έμεινε εκτός νυμφώνος χωρίς πολλές τύψεις, αφού για το δικό του πόστο  υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Η ομάδα που θα πάει στη Λιθουανία θα είναι στον πυρήνα της ίδια με εκείνην που κατέκτησε το χάλκινο ευρωπαϊκό μετάλλιο πρόπερσι στην Πολωνία, αλλά ενδέχεται να εμφανιστεί ανώτερη, πιο έτοιμη, πιο αξιόμαχη, πιο μπαρουτοκαπνισμένη. Και παρ’ όλα αυτά, πιο νεανική. Στην καρέκλα του προπονητή θα καθίσει για πρώτη φορά Έλληνας εκπρόσωπος της «νουβέλ βαγκ», νέος στο διεθνές στερέωμα και μολαταύτα καταξιωμένος και σεβαστός στις τάξεις των παλαιών παικτών. Κανείς δεν πρόκειται να παίξει σφαλιάρες με τον Ηλία Ζούρο και κανείς δεν πρόκειται να αγνοήσει τις εντολές του. Κι ας μην είναι «δράκος» σαν τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Ο Γιόνας Καζλάουσκας υπήρξε ξένο σώμα από την πρώτη μέρα, κουμαντάρισε το πλοίο χωρίς πάθος και χωρίς κατάθεση ψυχής, ωστόσο κατόρθωσε να τοποθετήσει το λιθαράκι του στο θαύμα της Πολωνίας και αξίζει να επαινεθεί για αυτό. Ένιωσα ντροπή για όσα γράφτηκαν και ακούστηκαν εναντίον του εκείνες τις μέρες. Είναι άδικο και κάπως άνανδρο να απαξιώνεται ένας προπονητής ακόμα και τη στιγμή του θριάμβου του. Συνέβη, όμως, ακόμα και στον Ότο Ρεχάγκελ. Την ώρα που ο Γερμανός οδηγούσε την Εθνική Ελλάδος στο όγδοο ποδοσφαιρικό θαύμα, οι «σοφοί» γκρίνιαζαν διότι η ομάδα... δεν έπαιζε μπάλα. Ο Ζούρος θα κριθεί –και αυτός– από το αποτέλεσμα. Έχει σύγχρονες ιδέες, διαπνέεται από φιλοδοξία και έχει αφήσει π