Εθνική νέων, ωραίων, ανδρών

O Nίκος Παπαδογιάννης πανηγύρισε με αναστεναγμούς ανακούφισης τη νίκη επί της Κροατίας, ετοίμασε τη βαλίτσα του για το Βίλνιους και αποχαιρετάει το Αλίτους με μία υπόκλιση στην καινούρια Εθνική των Ανδρών, με κεφαλαίο Α. Τα αμούστακα αγόρια που ήρθαν στη Λιθουανία για να φορέσουν τη φανέλα της Εθνικής Ανδρών πριν καλά καλά ανδρωθούν στις ομάδες τους, τα ίδια που έμοιαζαν με ανήλικα γατάκια στο οδυνηρό συναπάντημα του Σαββάτου με τους Σκοπιανούς, απέδειξαν το τελευταίο διήμερο στο Αλίτους ότι έχουν τα κότσια για να αντέξουν το βάρος της φανέλας και να γίνουν Άνδρες αντάξιοι των βαριεστημένων προκατόχων τους. Πόσοι περίμεναν αλήθεια ότι θα άντεχε αυτή η άψητη ομάδα τα δύο απανωτά "πρέπει" της Κυριακής και της Δευτέρας; Χθές, τους βάλαμε να αποδείξουν ότι πονάνε την ελληνική φανέλα, τη σημαία, τα κόκαλα των προγόνων τους και την κληρονομιά του Μεγαλέξανδρου - λες και αποτελεί εθνική μειοδοσία μία ήττα από οποιονδήποτε στο μπάσκετ ή σε άλλο άθλημα. Σήμερα τους ζητήσαμε να ξανακλειδώσουν το γλυκό κρασί στο ψυγείο και να αρνηθούν την ήττα που θα έστελνε, μάλλον, την Εθνική μας σε πρόωρη συνταξιοδότηση. Τα κατάφεραν και τα δύο, χωρίς να αφήσουν περιθώρια για αμφισβητήσεις, μισόλογα ή παράπονα. Ταυτόχρονα, κατέθεσαν στο παρκέ της Αλίτους Αρένα αυτό ακριβώς που η κοινή γνώμη και οι ειδικοί όρισαν ως μίνιμουμ στόχο για αυτή τη νεοσύλλεκτη ομάδα: πάθος, επιθυμία, ψυχή, καρδιά, αυταπάρνηση. Η ήττα του Σαββάτου έκανε την Εθνική να καταλάβει ότι το έλλειμμα πείρας και ταλέντου μπορεί να ξεπλυθεί μέσα σε ποτάμια ιδρώτα. Μετά τις 5 αγωνιστικές της πρώτης φάσης του Ευρωμπάσκετ, η ελληνική ομάδα είναι πρώτη στα ριμπάουντ χωρίς να έχει πολλά κορμιά, πρώτη στις τάπες χωρίς να διαθέτει μπλοκέρ και δεύτερη στην άμυνα, με διαφορά δεκαδικών από την κορυφαία Ρωσία. Αυτά είναι τα στατιστικά που φέρνουν διακρίσεις, αυτά είναι τα στατιστικά που παραδοσιακά έβγαζαν στον αφρό την Εθνική Ελλάδας, αυτά είναι τα στατιστικά που δείχνουν το "θέλω" μίας ομάδας-καμικάζι. Στην Αμερική, μετράνε ξεχωριστά τους "hustle points", τους πόντους που προκύπτουν από το χαμαλίκι. Η Εθνική μας έχει τέτοιους περίσσευμα. Δεν θα έβρισκε ποτέ ελεύθερα σουτ αν δεν έπαιζε ξύλο χωρίς φόβο αλλά με πάθος, δεν θα έτρεχε στον αιφνιδιασμό αν δεν διέπρεπε στην άμυνα, δεν θα έβγαζε από τα σπλάχνα της πρωταγωνιστές αν δεν τους έντυνε πρώτα με στολή εργασίας. Δείτε τη στατιστική του Μάικ Μπράμος και θα καταλάβετε πολλά. Μολονότι γκρέμισε τα καλάθια με τα μακρυνά του σουτ στους 3 τελευταίους αγώνες, ήταν ανάμεσα στους κορυφαίους, έλαβε χρίσμα βασικού και κέρδισε 30λεπτά συμμετοχής. Απέναντι σε Μαυροβούνιο και Κροατία, το κοντέρ του έγραψε 16 ριμπάουντ, 4 κλεψίματα και μόνο μία χαμένη μπάλα. Πόσοι πρόσεξαν ότι είχε 3/16 σουτ; Τα ίδια και ο Νίκος Ζήσης, που υπέπεσε σε 1 μόλις λάθος στα τελευταία 55 λεπτά της συμμετοχής του. Τι κι αν σούταρε 1 στα 17; Ηταν από τους καλύτερους. Το μοναδικό καλάθι που έβαλε απόψε ήταν το δεύτερο σημαντικότερο της βραδιάς (μετά το "νικητήριο" τρίποντο του Φώτση), ενώ η ψυχραιμία τους