Χρυσό μετάλλιο με 25% στα τρίποντα!

  Ο Νίκος Ζήσης έλεγε προ ημερών ότι η ομάδα "έχει καλούς σουτέρ", όμως μετά από τρεις αγώνες η Εθνική βλέπει το τρίποντο κατάρα. Το Gazzetta.gr θυμάται τα τρίποντα κατορθώματα της Επίσημης Αγαπημένης από το 2005 και μετά, όταν περνάμε μετάλλια… αστοχώντας!   Αντιγράφουμε τα λόγια φιλάθλων και δημοσιογράφων μετά τα φιλικά της Εθνικής και λίγο πριν αρχίσει το Eurobasket. "Φωτιές πετάει ο Βασιλειάδης. Αν τον είχαμε τόσα χρόνια θα μας είχε λύσει το πρόβλημα με το τρίποντο!" ή "Ο Μπράμος είναι ο σουτέρ που έψαχνε αυτή η ομάδα. Ο τύπος τα βάζει με κλειστά μάτια". Πέρασαν οι μέρες, άρχισε το τουρνουά και μετά από τρεις αγωνιστικές, οι δύο καλύτεροι σουτέρ της ομάδας μας, μετρούν παρέα 4/20 τρίποντα, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν ελεύθερα και… το τροπάριο άλλαξε: "Έλα μωρέ, πού πάμε με τον Βασιλειάδη; Δεν πετυχαίνει ούτε τη θάλασσα με βότσαλο" ή "Μπράμος αγοράκι μου, εδώ είναι Eurobasket, δεν είναι NCAA  για να πετάς τούβλα και να μην πειράζει".  Αυτά κι άλλα πολλά, απείρως γραφικότερα έχουν γραφτεί από χθες το βράδυ, μετά την ήττα από την ΠΓΔΜ, που αντιμετωπίστηκε από μεγάλο μέρος του κόσμου ως… εθνική τραγωδία, διασυρμός, μεγάλη ντροπή και ξεφτίλα. Στη χώρα που έχουμε μάθει να ανάγουμε τα πάντα σε εθνικό ζήτημα (αλλά να σφυρίζουμε αδιάφορα όταν εκκρεμεί εμείς οι ίδιοι να αλλάξουμε κάτι δραστικά) μια ήττα από τα Σκόπια -είναι σαν να αποκαλείς την Ελλάδα "Αθήνα", αλλά ας το ξεπεράσουμε- έχει λάβει διαστάσεις Μικρασιατική καταστροφής. Ευτυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που μας συμβαίνει κι έτσι το έθνος θα καταφέρει να επιβιώσει κι αυτής της τραγωδίας. Πάμε στα αγωνιστικά όμως. Τι έχουν τα παιδιά και αστοχούν; Ούτε ο Βασιλειάδης είναι Ρέι Άλεν, ούτε ο Μπράμος είναι ο Ρέτζι Μίλερ, όμως είναι οι καλύτεροι σουτέρ της ομάδας και είναι δεδομένο ότι αυτό το 4/20 (2/13 ο Βασιλειάδης και 2/7 ο Μπράμος) δεν αντικατοπτρίζει τις δυνατότητές τους. Η Εθνική από το 2005 και μετά, μετράει ένα χρυσό μετάλλιο (Eurobasket 2005), ένα ασημένιο (Μουντομπάσκετ 2006), ένα χάλκινο (Eurobasket 2009), μία θέση στην τετράδα (Eurobasket 2007), μια 5η θέση (Ολυμπιακοί 2008) και μια… κατραπακιά (11η θέση στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας). Κοινός παρονομαστής σε όλες τις διοργανώσεις της 6αετίας -της πιο επιτυχημένης περιόδου του ελληνικού μπάσκετ- είναι η αστοχία στα τρίποντα. Σε καμία διοργάνωση η Εθνική δεν ξεπέρασε το 37,9% (Πεκίνο 2008), ενώ σπάσαμε κάθε ρεκόρ αστοχίας στην πιο μεγάλη μας στιγμή, καθώς στο Βελιγράδι το 2005, σουτάραμε με 25,4%, που θυμίζει… Πρωτάθλημα Τύπου.   2005, Βελιγράδι Θέση: 1η, 6 νίκες - 1 ήττα Ποσοστό στα τρίποντα: 31/122… 25,4% Πιο εύστοχος παίκτης (μίνιμουμ 10 προσπάθειες): Παπαλουκάς με 6/13… 46,2% Τι έκαναν οι "σουτέρ"; Σπανούλης: 1/10… 10%, Ζήσης: 4/16… 25%, Διαμαντίδης: 3/14… 21%, Χατζηβρέττας: 6/15… 40%, Φώτσης: 4/13… 30,8%.   2006, Ιαπωνία Θέση: 2η, 8 νίκες - 1 ήττα Ποσοστό στα τρίποντα: 56/170… 32,9% Πιο εύστοχος παίκτης (μίνιμουμ 10 προσπάθειες): Φώτσης: 12/25… 48% Τι έκαναν οι "σουτέρ": Σπανούλης: 11/42… 26,2%, Ζήσης: 5/9… 55,6 (σε 4 αγώνες), Δι